Ossip Zadkine

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-23-2012

Tekne yapımcısı bir ailenin çocuğu olan Ossip Zadkine, Batı Avrupa kültürünü 1906'dan 1908'e kadar kalmış olduğu İngiltere'de tamdı

Londra'daki Central Schoolof Arts and Crafts' daki dersleri izledikten sonra, Paris'e gitti ve 1909'da oraya yerleşti

Güzel Sanatlar Okulu'na kaydolduktan kısa bir süre sonra, resmi öğrenimi bırakarak, kendi kendini yetiştirmeye ve serbest sanatçı olarak çalışmaya karar verdi

Bu dönemden başlayarak Zadkine, Paris'teki okulda tanıştığı birçok Doğu Avrupalı arkadaşıyla (Archipenko, Lipchitz, Ğzaky) birlikte, giderek, o sıralarda doğmakta olan kübizmin temsil ettiği öncü sanat akımına yöneldi

Fransız ordusunda gönüllü olarak katıldığı Birinci Dünya savaşından döndükten sonra, Zadkine'in kübist eğilimi iyice belirginleşti (Yelpazeli Kadın, 1918)

Ama araştırmalarıyla daha o tarihlerde, hacimleri ve uzamı işlemede bir yaratıcılık özgürlüğünün, anlatımcı bir lirizmin haberciliğini yaptı

Çalışmalarında, insan bedeninin plastik ritmiyle benzeşen doğa biçimlerinin temel ve ilkel ritmine başvurdu (tunçtan Çılgınlar, 1934, Paris Modern Sanat Müzesi; karaağaçtan Korno Sapiens, 1935-1936, Paris Modern Sanat Müzesi)

Zadkine'in 1940'a doğru gerçekleştirdiği yapıtlardaysa tıkız kütlelerin yerini "açık" biçimlerin aldığı görüldü

Tersine dönmüş ya da altüst edilmiş bir doğa düzeni içinde, dışbükeyle içbükey, boşla dolu, eğrilerle doğrular, ustalıkla gerçekleştirilen karşılıklı değiş tokuşlar ya da yer değiştirmeleri sergiler [Orpheus, 1948)

1942-1945 arasında A

B

D'ne sığınmış olan Zadkine, Fransa'ya döndükten sonra, artık biçimsel özellikleri değişikliğe uğramayacak olan bir sanata egemen oldu; bundan böyle yalnızca işlediği temalar yenilendi

Grande Chaumiere Akademisi'nde ders vermeye başladıktan (1946-1958) sonra 1951'de en ünlü yapıtlarından biri olan tunçtan Yıkık Kent'i (Rotterdam) gerçekleştirdi

Bu, Rotterdam kentinin 1940'ta Almanlar tarafından bombalanması sonucunda yıkılmasının anısına gerçekleştirilmiş bir heykel çalışmasıydı

Zadkine'in 1955'ten 1967'ye kadar yapmış olduğu çok sayıda önemli yapıt (tunçtan Ozan, 1956-1957, New York, özel koleksiyon; bakırdan Parlak Sessizlik, Denver Müzesi, Colorado; tunçtan İnsan Ormanı, 1958, Strasburg Güzel Sanatlar müzesi) Zadkine'in üslubunun "barok" temelini doğrular

Kübist estetikle bağlarını koparmış olan bu üslup, büyük ölçüde zenci Afrika sanatına bağımlı olan bir üsluptur

08-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ossip Zadkine Tekne yapımcısı bir ailenin çocuğu olan Ossip Zadkine, Batı Avrupa kültürünü 1906'dan 1908'e kadar kalmış olduğu İngiltere'de tamdı Londra'daki Central Schoolof Arts and Crafts' daki dersleri izledikten sonra, Paris'e gitti ve 1909'da oraya yerleşti Güzel Sanatlar Okulu'na kaydolduktan kısa bir süre sonra, resmi öğrenimi bırakarak, kendi kendini yetiştirmeye ve serbest sanatçı olarak çalışmaya karar verdi Bu dönemden başlayarak Zadkine, Paris'teki okulda tanıştığı birçok Doğu Avrupalı arkadaşıyla (Archipenko, Lipchitz, Ğzaky) birlikte, giderek, o sıralarda doğmakta olan kübizmin temsil ettiği öncü sanat akımına yöneldi Fransız ordusunda gönüllü olarak katıldığı Birinci Dünya savaşından döndükten sonra, Zadkine'in kübist eğilimi iyice belirginleşti (Yelpazeli Kadın, 1918) Ama araştırmalarıyla daha o tarihlerde, hacimleri ve uzamı işlemede bir yaratıcılık özgürlüğünün, anlatımcı bir lirizmin haberciliğini yaptı Çalışmalarında, insan bedeninin plastik ritmiyle benzeşen doğa biçimlerinin temel ve ilkel ritmine başvurdu (tunçtan Çılgınlar, 1934, Paris Modern Sanat Müzesi; karaağaçtan Korno Sapiens, 1935-1936, Paris Modern Sanat Müzesi) Zadkine'in 1940'a doğru gerçekleştirdiği yapıtlardaysa tıkız kütlelerin yerini "açık" biçimlerin aldığı görüldü Tersine dönmüş ya da altüst edilmiş bir doğa düzeni içinde, dışbükeyle içbükey, boşla dolu, eğrilerle doğrular, ustalıkla gerçekleştirilen karşılıklı değiş tokuşlar ya da yer değiştirmeleri sergiler [Orpheus, 1948) 1942-1945 arasında ABD'ne sığınmış olan Zadkine, Fransa'ya döndükten sonra, artık biçimsel özellikleri değişikliğe uğramayacak olan bir sanata egemen oldu; bundan böyle yalnızca işlediği temalar yenilendi Grande Chaumiere Akademisi'nde ders vermeye başladıktan (1946-1958) sonra 1951'de en ünlü yapıtlarından biri olan tunçtan Yıkık Kent'i (Rotterdam) gerçekleştirdi Bu, Rotterdam kentinin 1940'ta Almanlar tarafından bombalanması sonucunda yıkılmasının anısına gerçekleştirilmiş bir heykel çalışmasıydı Zadkine'in 1955'ten 1967'ye kadar yapmış olduğu çok sayıda önemli yapıt (tunçtan Ozan, 1956-1957, New York, özel koleksiyon; bakırdan Parlak Sessizlik, Denver Müzesi, Colorado; tunçtan İnsan Ormanı, 1958, Strasburg Güzel Sanatlar müzesi) Zadkine'in üslubunun "barok" temelini doğrular Kübist estetikle bağlarını koparmış olan bu üslup, büyük ölçüde zenci Afrika sanatına bağımlı olan bir üsluptur