Sergey Prokofyev

Sergey Prokofyev - Besteci

On üç yaşına kadar ailesinin köydeki arazisinde yaşayan Sergey Prokofyev, müzik sanatını iyi bir piyanocu olan annesi Maria Prokofieva'dan öğren­di ve kısa sürede müzik, ilgilendiği tek şey haline geldi İlk müzik parçasını beş yaşındayken oluşturan Prokofyev, sekiz yaşındayken Moskova'da Faust' un bir gösterimine katılmıştı Sahne­lemenin genişliğinden, lirik tiyatronun gücünden etkilenerek bir opera yaz­dı Dev olarak adlandırdığı bu yapıtın librettosunu, müziğini ve sahneleme­sini kendisi oluşturdu İki yıl sonra, yapıtını yönetti ve yeni bir opera bes­telemeye koyuldu (Issız Adalar) Bu arada Gliere'in (1875-1956) öğrencisi oldu ve onun tarafından Glazunov'a (1865-1936) tanıştırıldı Petersburg Konservatuvarı'na yazı­lan Prokofyev, burada Liadov, Rimski-Korsakov ve Vitol'ün öğrencisi oldu Ustalarının pedagojik akademiciliğiyle pek bütünleşemeyen besteci, klasik öğretimin baskısına beceriksizce karşı çıkıyordu ve bu durumu tekniğini borçlu olduğu Yesipova ve orkestra­yı tanımasına yardımcı olan Çerephin'le yaptığı çalışmalar sayesinde dengeleyebiliyordu Böylelikle yaşadı­ğı dönemin müzik ve sanat yaşamına dalan besteci, 1 Piyano Konçertosu, Toccata ya da Kumarbaz gibi son de­rece çeşitlilik gösteren yapıtlarda ya­vaş yavaş oluşan yeni bir dille kendini kabul ettirdi

Debussy, R Strauss, Skryabin, Schönberg gibi bestecilerin yapıtlarını ince­leyerek bunlardan kısa bir süre için etkilendi
1917'den 1933'e kadar Avrupa'da yolculuk yapan Prokofyev, Diaghilev' le tanıştı ve onun için baleler beste­ledi; operanın yanı sıra bunlar da Pro­kofyev için bir araştırma alanı oluş­turuyordu Çelik Adım (1925), Ateş Perisi (1922-1925) bu çalışmalarındandır Bütün bu etkinliklere karşılık Prokofyev, Avrupa'ya pek alışama­mıştı; 1927'de SSCB'ne yaptığı bir geziden sonra, 1933'te buraya kesin­likle yerleşmeye karar verdi İşte bu tarihten sonra, önünde çok verimli bir yoğun çalışma dönemi açıldı ve bunun sonucunda müzikçi büyük boyutlu ya­pıtlar oluşturdu: Savaş ve Barış (1941-1942), Has Bir Adam (1947-1948) gibi operalar; Romeo ve Jülyet (1935), Taştan Çiçek (1949) gi­bi baleler; Aleksandr Nevski (1938), Barış Bekçisi (1950) gibi kantatlar Sovyet döneminin başlıca özelliği, te­melde, açık seçiklikten, giderek artan yalınlıktan oluşmuş, ritimlerde ve kla­sik ama özgün biçimlere bağlılıkta kendini belli eden bir klasisizmdir Gösteri biçimleri sayılan opera ve ba­leye düşkünlüğüne karşın Prokofyev, senfonik müzikten uzaklaşmadı Bu anlayış içinde, besteci ilk yapıtlarını senfonik bir tarzda yeniden ele aldı Ateş Perisi operası 3 Senfoni'ye, Müsrif Oğul 4 Senfoni'ye dönüştü Daha başka yapıtlarını da süit biçi­minde ele aldı: İskit Süiti; Üç Porta­kalın Aşkı; Teğmen Kije (film müziği, 1934); Romeo ve jülyet Son olarak, ilk ustalarının etkilerinin birçok yapıtının kökeninde yer aldığı görülür: Bunlar arasında çok sayıda piyano parçala­rı, dokuz sonat, piyano ve keman için sonatlar; piyano, keman, viyolonsel için konçertolar, iki telli çalgılar dört­lüsü, divertimentolar ve uvertürler vardır