Paul Claudel

Paul Claudel - Ressam

Louis-le-Grand Lisesi'nde öğrenim gördüğü yıllarda, on beş yaşınday­ken ilk metni L'Endormie'yi yazan Paul Claudel, on yedi yaşında Hukuk ve Siyasal Bilimler Okulu'na girdi 1886 yılında manevi açıdan büyük ölçüde etkilendiği iki olay yaşadı: Rimbaud'nun İlluminations adlı ya­pıtını okuyup hayran kaldı; Notre-Dame'da düzenlenen bir Noel ayini­ne katıldı ve bütün benliğiyle dine bağlandı Gerçekten, Paul Claudel, ömrü boyunca ateşli bir katolik olarak kalmış, Rimbaud'ya her zaman yakınlık duymuş, hattâ ilk oyunu Tete d'or'u (Altın Baş, 1889) ondan esinlenerek yazmıştır 1891 yılında tanıştığı Mallarme'nin de etkisi altında kalan Claudel, Fransız Dışişleri Bakanlığı'nm açtığı sınavı birincilikle kazanarak, yirmi beş yaşında New York'a konsolos olarak atandı; 1894 yılında L'Echange'ı yazdı; 1895'te önce Şanghay'a, sonra, FuÇou'ya atandı Connaissance de l'Est (Doğu'nun Tanınması, 1900) adlı yapıtında özgün bir biçimde yaklaştığı Çin'de, Japonya'da konsolos olarak çalıştık­tan (1898) sonra, 1901 ve 1906 yıllarında iki kez daha görev aldı 1909'da L'Otage (Rehine), 1910'da Cinq Grandes Odes (Beş Büyük Od) adlı yapıtlarını yayımladı 1911 de Andre Gide, Jacques Copeau ve Jacques Riviere'le birlikte Nouvelle Revue française dergisini kurdu L'Annonce faite â Marie (Meryem'e Bildirilen Haber) adlı oyunu 1912'de sahneye kondu Daha sonraki yıllar­da sırasıyla Hamburg'da konsolos (1913), Rio de Janeiro'da (1916) ve Kopenhag'da ortaelçi (1920), Tokyo' da (1921-1927), Washington'da (1927-1933) ve Brüksel'de büyükelçi olarak görev yaptıktan sonra, 1935' te emekliye ayrıldı 1946'da Fransız Akademisi'ne üye seçildi 1954 yılında Avrupa'da çeşitli gezilere çıktıktan sonra, ertesi yıl öldü

EDEBİYAT ANLAYIŞI
Claudel'in yapıtları modern edebi­yatın bütünüyle dışında yer alır; şiirleri Rimbaud'dan çok Mezmurlar'ı ya da Aiskhylos'u, oyunlarıysa bazen Shakespeare'i çağrıştırır Bir ozan olarak, geleneksel dize (mısra) anlayışına karşı çıkan Claudel, ton ile ritimde kopukluklara başvurarak "düşüncenin gerilimini ve hareketi­ni" yeniden yaratmak istemiş, aynı zamanda, Aquino'lu Tommaso'nun skolastik düşüncesini sürdürüp, Yaradılış'ın değişmediğini savunarak, oluşum kavramına karşı çıkmış, simgeci bir yazar olarak da, dünya­nın anlamını çözümlemeye girişmiş­tir Ona göre ozan, köken sorununu ortaya atan, ama aynı zamanda da "her şeye bir ad veren" kişidir Görüşleriyle daha çok barok edebi­yata yaklaşan Claudel'in oyunları,özellikle de parodiden trajediye kadar bütün türlerin bir karışımı olan Le Souiler de satin'i (Saten Pa­buçlar, 1927),gizli kalmış coşkunun fışkırması gibidir
Çağının edebiyat anlayışına bütü­nüyle yabancı kalmış olan Claudel, Fransız edebiyatında çağıyla ters düşen, ama özgün, güçlü bir yazar sayılmaktadır

Eserleri:

Şiir: Cinq grandes odes (Beş Büyük Od, 1910); La Cantate â trois voix (Üç Sesli Kantat, 1912); Corona benignitatis anni Dei (Dinsel Yılın Lütuf Tacı, 1915); La Messe lâ-bas (Ötedeki Ayin, 1919); Poemes de guerre 1914-1916 (1914-1916 Savası Şiirleri, 1922); Feuilles de Saints (1925); vb

Tiyatro: Tete d'or (Altın Baş, 1889); La Ville (Kent, 1892);La jeune Fule Violaine (Genç Kız Violaine, 1892);Partage de midi (Öğle Payı, 1905); L'Otage (Rehine, 1909); L'Annonce faite â Marie (Meryem'e Bildirilen Haber, 1912); Le Soulier de Satin (Saten Pabuçlar, 1927); vb

Deneme-inceleme: Connaissance de l'Est (Doğu'nun Tanınması, 1900}; Art Poetique (Şiir Sanatı, 1907); Positions et propositions (Durumlar ve öneriler, 1928); İntroduction â la peinture hollandaise (Hollanda Res­mine Giriş, 1934); vb