İslam'da Fıkıh Mezhepleri

İslam hukukuİslam dininde, İslam, Allah'ın insanlara Hz Muhammed (sav) aracılığı ile gönderdiği son ilahi dindir


Arapçada seleme (Allah'a tamamen bağlanmak) kökünden gelen İslam sözcüğünün Türkçe anlamı "Allah'a ve onun buyruklarına kayıtsız şartsız inanan" demektir Bu kelime aynı zamanda, Hz Muhammed aracılığıyla ilkeleri bildirilen ve Müslüman adı verilen (Arapça İslamlığı kabul eden anlamına, müslim'den) 600 milyon insanı bünyesinde toplamış büyük bir dinin de adıdır

fıkıh yani İslam hukuku konusunda anlayış, metod ve uygulama açısından farklı düşüncelere sahip Temel kaynakları Kuran ve sünnet olan İslam hukukuna verilen ad


Fıkıhın amacı, yasa koymaktan çok, ana kaynaklara, yani Kuran ve sünnete uygun hükmü araştırmaktır

mezhepler bulunur Bu mezheplerin başlıcaları şunlardır:
Mezhep bir müctehidin dini kaynaklardan çıkardığı hükümlerin hepsi Müctehid alim tarafından, imanda ve amelde (ibadetlerde ve işlerde) Allahü tealanın rızasına kavuşmaları için Müslümanlara gösterilen yol Bir müctehidin, İslamiyeti kaynaklardan anlamak ve anlatmak hususunda takib ettiği usuller ve bu usullere bağlı olarak çıkardığı hükümler Mezhep, lügatte gitmek, takip etmek, gidilen yol manalarına gelir Genel olarak görüş, doktrin, akım manalarına da kullanılmıştır


Mezhep kelime

Maliki mezhebi (Malikililik)Şablon:İslam hukuku

Hanefi mezhebi (Hanefilik) Şafii mezhebi (Şafiilik) Hanbeli mezhebi (Hanbelilik) Zeydilik (Zeydiyye) Caferilik (Caferiyye) Zahiri mezhebi (Zahirilik)

Bu mezheplerden Sünni İslam inanışında yaygın olanları: Maliki, Hanefi, Şafii ve Hanbeli mezhepleridir Bu nedenle bu dört mezhebe zaman zaman ``dört büyük fıkıh mezhebi`` denmiştir

islam-taslak

Göz At Fıkıh (İslam hukuku)


Bu makale, online kullanıcı topluluğu tarafından oluşturulan ve düzenlenen özgür ansiklopedi projesi Wikipedia'nın Türkçe versiyonu Vikipedi'deki İslam'da fıkıh mezhepleri maddesinden kopyalanmıştır Bu makale, GNU Özgür Belgeleme Lisansı ilkeleri kapsamında özgürce kullanılabilir