İtalyan Ulusal Birliği

19 yy'ın ortalarına gelindiğinde İtalya henüz ulusal birliğini kuramamış ve merkezi bir hükümete sahip olamamıştı Aslında bunun sağlanabilmesi için İtalya'nın savaş alanlarında önce Avusturya'yı yenilgiye uğratması gerekiyordu Çünkü Viyana Kongresi Kararıyla büyük ölçüde Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun etkisi altına alınmış bulunmaktaydı 1848'deki Avusturya'ya karşı başarısız denemelerden sonra Piyemonte Başkanı Kont Camillo Cavour önce Fransa imparatoru III Napolyon'la ittifak kurdu ve 2 devlet 1859'da Magenta ve Solferino'da zafer kazandılar Lombardiya, Piyemonte'ye bağlandı Orta İtalya devletleri yapılan plebisitler sonucu Piyemonte'yle birleştiler Sicilya ve Napoli Garibaldi tarafından işgal edilmişti Bunların alınmasıyla Venedik ve Roma dışında tüm İtalya yarımadası Piyemonte çevresinde birleşmiş oldu İtalya Parlamentosu 1961'de Piyemonte monarkı II Vittorio Emanuele'yi Birleşik İtalya'nın kralı ilan etti 1866'da Avusturya'nın Prusya'ya yenilmesiyle Venedik yine Prusya'nın 1871'de Fransa'yı yenmesiyle Roma İtalya'ya katıldı ve İtalya Birliği 1871'de tümüyle tamamlandı