Evrimcilik

Çoğu zaman ilerlemeye duyulan inançla birlikte ortaya çıkan ve evrimin, evrendeki en temel değişme tarzı olduğunu savunan görüş Evrim düşüncesi, yani tüm tezahürleri ve görünüşleri içinde evrenin ve yaşamın, tüm boyutlarıyla doğanın, bir gelişme sürecinin ürünü olduğu düşüncesi üzerine kurulan sis*tem; tanrısal düzen ve yaratılış düşüncesin*den farklı olarak, türlerin çeşitliliğini, ev*rende hüküm süren değişim, dönüşüm, çevre koşullarına uyum sağlama ve gelişme*nin sonucu olarak gören öğreti, çeşitli hay*van türlerinin evrim yoluyla dönüşüme uğ*radıklarını öne süren teori


Evrimcilik düşüncesi, sanıldığının aksine, İlkçağ felsefesine dek geri gider Dünyanın gelişmesini canlı bir varlığın gelişmesine benzeten Yunanlılar, yaşamın ve varlığın kö*künü suda bulan Thales örneğinde olduğu gibi, bütün varlık türlerinin ya tek bir varlık*tan, ya da su, hava veya Empedoklesin dört öğesi gibi, sayıca sınırlı varlıklardan türemiş olduğunu düşünmüşlerdir Evrende türlerin sürekliliği ilkesini benimseyen Yunan dü*şüncesinde, Aristotelesin sistemi de, varlık*larda salt maddeden düşünce yetkinliğine ge*çişi ifade etmek isteyen bir tür evrimcilik ortaya çıkar