Yönetim Ve Örgüt Teorilerinde Metafor

Yaşamın her alanında etkin yöneticiler ve meslek insanları, örgütlenmeye veya yönetmeye giriştikleri durumları okuma sanatında beceri kazanmak zorundadırlar Bu beceri, genellikle, deneyim ve doğal yetenekle öğrenilen sezgisel bir süreç olarak gelişir

Usta liderler ve yöneticiler, kafalarında oluşturdukları çeşitli senaryolarla durumları okuma ve böylece edinilen anlayışlara uygun görünen eylemleri başlatma becerisini geliştirirler Bu liderler ve yöneticiler açık ve esnek kalabilme yeteneğine sahiptirler; koşullar elveriyorsa, duruma daha kapsamlı bir bakış elde edilene kadar, acil yargıları ertelerler Çoğunlukla durumlara yeni açılardan yaklaştıkça yeni kavrayışların ortaya çıkacağını, kapsamlı ve çeşitlilik taşıyan bir okumanın geniş kapsamlı ve çeşitli eylem olanakları yaratabileceğini bilirler Etkinliği düşük yöneticiler ve sorun çözücüler ise her şeyi sabit bir açıdan yorumlarlar Sonuç olarak, sıyrılmayı başaramadıkları engellere çarparlar; eylem ve davranışları katı ve çoğunlukla esneklikten yoksundur

Bütün yönetim ve örgüt teorileri, örgütleri kısmi olmakla birlikte ayırt edici biçimde görmemizi, anlamamızı ve yönetmemizi sağlayan örtük imgelere veya metaforlara dayanır

metafor genellikle söylemi süslemeye yönelik bir söz sanatından ibaret sayılır, ama önemi bundan çok daha fazladır metafor kullanımı, genel olarak dünyayı kavrayışımıza sinen bir düşünme biçimi ve bir görme biçimi anlamına gelir metaforun ilginç yönlerinden biri her zaman tek yönlü kavrayış üretmesidir metafor, belli yorumları öne çıkarırken, diğerlerini arka plana iter

metafor yapısı itibariyle çelişkindir ( paradoxical), aynı zamanda çarpıtma niteliği taşıyan güçlü kavrama olanakları yaratabilir Çünkü bir metaforla yaratılan görme biçimi, bir görmeme biçimi haline gelir teoriyi metafor olarak kabul edince, hiçbir teorinin bize kusursuz ya da her amaca uygun bir bakış açısı vermeyeceğini hemen kavrarız Asıl gerekli olanın, metafor kullanma sanatında beceri kazanmak, yani örgütlemek ve yönetmek istediğimiz durumları görmenin, anlamanın ve biçimlendirmenin yeni yollarını bulmak olduğunun farkına varırız