Ötanazi Dinler Açısından Ötanazi

Dinler açısından ötanazi
İslam
İslam'a göre,insan Allah tarafından yaratılmıştır ve hayat ona Allah tarafından bahşedilmiştir Bu sebeple insanın kendi canı üzerine karar verebilme hakkı yoktur, bu hak ancak Allah'ındır Buradan hareketle İslam dininde hem intihar hem de ötanazi benzeri uygulamalar yasaktır, katl olarak görülür Ancak kişi dayanılmaz acılar çekiyor ve tedavisinin kesin olarak yapılamayacağını biliyorsa ötanazi durumu söz konusu olabilir Ayrıca, hayatın uzamasını sağlayacak her türlü uygulamanın uygulanması da gereklidir ve bu tip uygulamaların, durum müsaitken uygulanmaması yani bireyin ölüme terk edilmesi de yasaktır Bu kurallar toplumsal yararlılığını kaybetmiş topluluklar için de geçerlidir ve toplumsal yararlılığını yitirmiş veya buna hiç sahip olamamış insanların öldürülmesi veya bakımsızlıktan ölüme terk edilmesi katl ile eşdeğerdir İnsanın Allah'dan ölümü dilemesi de İslam'da hoş karşılanmayan bir davranıştır
Musevilik
Museviliğin ötanaziye bakış açısı, insana ve insan hayatına bakış açısı temellidir Musevilikte insanın Tanrı tarafından yaratıldığı ve hayatın Tanrı tarafından insana bahşedildiğine inanılır ve bu kutsal metinlerde de açıkça belirtilmiştir (Yaratılış, 2:2-27) Buradan hareketle kişinin, sanki hayatı kendisi yaratmış veya hayata sahipmiş gibi davranması beklenilemez; Tanrı tarafından bahşedilen hayat yine Tanrı tarafından, Tanrı'nın dilediği anda kişiden alınacaktır, bu sebeple kişinin kendi hayatını veya bir başkasının hayatını alması meşru değildir(Yaratılış, 9:5-6) İnsanın tanrı suretinde yaratıldığı inancı Musevilikte de bulunmaktadır ve bu da hayatın ve insanın özel bir a??kutsallığı' barındırdığı fikrini desteklemekte, ötanaziye bu anlamda da karşı çıkmaktadır Kişinin toplumsal yararı kalmasa ve hatta yoğun acı içinde olsa dahi, hayatını mümkün olduğu kadar uzatması şarttır Toplumsal yararı kalmamış insanların veya ağır bozukluklarla doğmuş bebeklerin aktif olarak öldürülmesi veya bakımsızlık sebebiyle ölüme terk edilmesi de yasaktır
Hristiyanlık
Hıristiyanlık dini Musevilik kutsal metinlerini, kutsal metinleri içinde kabul ettiğinden insan ve insan hayatına dair akaid temelde büyük oranda benzerdir Hristiyanlığın doğuşundan itibaren, kişinin kendi canına kıyması veya başkalarının canına kıyması kesinlikle yasak kılınmıştır İnsanın tanrı suretinde yaratılmış olması inancı Hristiyanlıkta da mevcuttur ve insan, insan hayatı özel bir a??kutsallığı' içinde barındırır Hristiyanlıkta da belirli bir toplumsal grubun, örneğin toplumsal yararlılığını kaybetmiş toplulukların, canına kıyılması meşru değildir Çok erken dönemlerden itibaren (yaklaşık MS 2 yüzyıl) Hristiyanlık, intihar, çocuk ve bebeklerin katli (infantisit) ve benzeri eylemleri yasaklamıştır
Hristiyanlık tarihinin önemli isimlerinden Augustine intiharı yoğun bir şekilde eleştirmiş ve intiharı 10 Emir'den altıncısı olan "Öldürmeyeceksin" emrine karşı bir hareket olarak görmüştür Nitekim Hristiyanlığın genel görüşü bu olmuş ve 325 yılında, Roma İmparatorluğu'nun resm dininin Hristiyanlık olarak ilan edilmesiyle birlikte intihar katl ile aynı görülmüştür İntihar edenlerin Hristiyan mezarlıklarına gömülmesine karşı çıkılırken, intihar edenlerin mal varlıklarına da el konulmaya başlanmıştır Daha sonraları ünlü teolog ve filozof Thomas Aquinas da intiharı eleştirmiş ve kınamıştır Bu sıralarda ortaya çıkan yaklaşım, bugün Katolik Kilisesi'nin intihar ve ötanaziye dair görüşlerinin temelini oluşturmaktadır
Protestanlıkta da durum pek farklı olmasa da zaman içinde değişim söz konusu olmuştur Her ne kadar ilk dönem Protestanlığın önemli isimlerinin görüşleri Katolik Kilisesi'nin ve ilk Hristiyan yazarlarının görüşlerinden farklı olmasa da, son dönem ve çağdaş Prostestan din adamlarının ötanazi topluluklarında yer aldıkları ve ötanaziyi savundukları da görülmüştür Bu tip din adamlarına Joseph Fletcher örnek olarak verilebilir
Budizm
Theravada Budizminde bir rahip ölümün avantajlarından veya hayatın sefaletlerine kıyasla ölüm sonrası yaşamın iyiliğinden intiharı özendirecek şekilde bahsederse aforoz edilebilir Ayrıca tedavi edilemeyecek derecede hasta kişilere bakarken, bu kişilerin ölümünü hızlandıracak şekilde davranmak da yasaklanmıştır(Bhikkhu)

Kaynak : Wikipedia