İbranice Tarihçesi

Tarihçesi
Eski Ahid de denilen Tanah ve 3,300 yıl önce Musa zamanında kaleme alındığı düşünülen Tora Kutsal Kitap İbranice'si ile yazılmıştır Yahudiler bu sebeple İbranice'ye 'Laşon HaKodeş' ("Kutsal dil") de derler
Tarihçiler, Kudüs'ün Babilliler tarafından MÖ 607 yılında talan edilmesinden sonra, günlük İbranice'nin yerine zamanın Lingua franca'sı olan, Mezopotamya'dan Mısır'a kadar yaygın bir biçimde konuşulan ve yine semitik bir dil olan Aramice konuşmaya başlamış, bu dönemden itibaren İbranice'nin yerini yavaş yavaş Aramice almıştır Tevrat'ın Aramice çevirileri yapılmış (Targum Onkelos) ayrıca Yahudi din adamları Babil'de ve Kudüs'de Musevi Hukuku'nu oluşturan ve Talmud'u Aramice olarak kaleme almışlardır
Romalıların bölgeyi ele geçirmesiyle, 3 yüzyılda İbranice konuşulan bir dil olmaktan çıkmış, ancak zaman içinde zenginleşerek önemli bir yazı dili haline gelmiştir
19 yüzyıl sonunda İbranice, Siyonizm (Yahudi milliyetçiliği) ile birlikte modern İbranice olarak tekrar ayağa kaldırılmış ve zamanın Yahudilerince Yidiş, Arapça, Rusça gibi dillerin yerine konuşulmaya başlamıştır Özellikle Elyezer Ben Yehuda'nın kişisel çabalarıyla tekrar bir konuşma dili haline getirilmiştir Ben Yehuda'nın oğlu Itamar Ben Avi (doğumu Ben-Tziyon Ben Yehuda) anadili modern İbranice olan ilk kişidir
Modern İbranice, 1921 yılında, İngiltere yönetimindeki Filistin'de ve 1948 yılında kurulan İsrail Devleti'nin (Arapça ile birlikte) resmi dil olarak ilan edilmiştir

Kaynak : Wikipedia