Zeynel Abidin Bin Ali

Zeynel Abidin Bin Ali (3 Eylül 1936), 1987'den beri Tunus cumhurbaşkanı
1964'te askeri güvenlik kurumunun kuruluşu ve yönetimiyle görevlendirildi Fas'taki askeri ataşelik görevinden sonra içişleri bakanlığına bağlı Ulusal Güvenlik biriminin genel müdürlüğüne terfi ettirildi Polonya'daki büyükelçilik görevinden sonra tekrar Ulusal Güvenlik biriminin başına getirildi Siyasi muhaliflere ve rejimi tehdit eden unsurlara karşı gösterdiği mücadele içişleri bakanlığına atanarak ödüllendirildi
1 Ekim 1987'de Cumhurbaşkanı Habib Burgiba tarafından başbakanlığa atandı Habib Burgiba'nın, Kasım 1987'de sağlık durumu gerekçe gösterilerek cumhurbaşkanlığından uzaklaştırılmasının ardından yerine kendisinin beş hafta önce başbakanlığa atamış olduğu Zeynel Abidin Bin Ali geçti Zeynel Abidin döneminde Tunus'un Batı yanlısı dış politikasında kritik bir değişiklik olmadı
Bu yönetim değişikliği ülkede belirli bir liberalleşmeyi getirirken ekonomide de köklü reformların önünü açtı Nisan 1989'daki seçimler Bin Ali'nin büyük çoğunlukla görevde kalması ve Anayasal Demokratik İttifak adını alan iktidar partisinin gene kesin bir zafer elde etmesiyle sonuçlandı Hükümet 1990'ların başlarında halk arasındaki etkisini gitgide artıran İslamcı Nahda (Yükseliş) Partisi'ne karşı sert bir mücadele başlattı Körfez Savaşı sırasında Irak'a yönelik müttefik saldırılarına karşı çıkması ABD'nin yapmaya söz verdiği askeri yardımları kısmasına ve Kuveyt'in bu ülkeye yaptığı yatırımları durdurmasına yol açtı 1992'de, Cezayir'de İslamcı harekete karşı düzenlenen ordu destekli darbe Tunus'ta hükümet çevrelerince hoşnutlukla karşılandı
1990'ların başlarından 2002'ye kadar süren yaklaşık 10 yıllık dönemde sürekli büyüyen Tunus ekonomisi, 2002'de kuraklık ve azalan turist sayısıyla en düşük seviyesini gördü Ancak 2003'ten itibaren ortalama yüzde 5 oranında bir büyüme hızı gösterdi 1999 ve 2004'te tekrar cumhurbaşkanlığına seçildi Bunlarla birlikte Zeynel Abidin yönetimi insan hakları ihlalleri, dini özgürlüklerin radikal laik tutum sebebiyle engellenmesi, siyasi muhaliflere uygulanan baskı ve basın özgürlüğünün kısıtlanması nedeniyle tüm dünyadan insan hakları kuruluşlarının ağır eleştirilerine maruz kalmaktadır

Kaynak : Wikipedia