İlk Vahiy Geliyor...

Yıl: 611, aylardan Ramazan'dı

Uzunca bir süredir duymuş olduğu birtakım sesler ve görmüş olduğu birtakım imajlara, bir de gerçekleşen rüyalar eklenmiştiSon altı aydır gördüğü her rüya, ertesi gün aynen gerçekleşiyordu

Yine Hira mağarasına gelmiş, omuzundaki azık torbasını bir kenara bırakmış ve üzerine harmanisini(örtü) çekip bir süre dinlenmek üzere köşeye uzanmıştıİçinde adlandıramadığı büyük bir baskı ve sıkıntı hissediyordu Gözlerini kapatıp kendinden geçtiği bir anda derinlerden gelerek kulağında çınlayan bir sesle irkildi:
-"Sen Allah'ın elçisisin"

Gözlerini açtığında mağaranın ışıklar içinde aydınlandığını farkettiBir ara bayılıp da yeniden kendine geldiğinde, hemen önünde bir insan silüetinin durduğunu gördüCebrail O'na "Oku"diyorduO anda üzerindeki yoğun enerjiden dolayı kemiklerinin kırılacağını zannetmiştiAğzından hiçbir ses çıkamadıİkinci kez"Oku"diye Cebrail'in kendisine yükleme yapması karşısında yine belli bir süre okumaya başlayamadı Cebrail üçüncü bir tesir yüklemesine gireceği an gönlünden diline akan kelimeler sözcüğe dönüşmeye başladı Böylelikle Kur'an-ı Kerim'in ilk ayetleri inmeye başlıyordu

"Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı 'alak'dan yarattıOku! Senin Rabbin en cömert olanıdırO, kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir"

İşte bu sözler Hz Muhammed Hira Mağarasındayken Cebrail'in ilk getirdiği ayetlerdir

İlk Vahiy'in gelişini kendisi söyle anlatmıştır:

-"Sen Allah'ın Elçisisin" sözüyle ilk vahiy geldiğinde ayaktaydımSonra hemen diz üstü çöktümKendimi sürükledimGöğsüm inip inip kalkıyorduHatice'nin yanına vardım ve "örtün beni, örtün beni" diye bağırdımİçimdeki dehşet kayboluncaya kadar örtülü kaldım"

-------------
Kur'an-ı Kerim'in Gizli Öğretisi isimli kitaptan alıntıdır