08-20-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Düşüncelerin Gözcüsü Olmak
Meditasyon demek gözlemek demektir Kendimiz dahil her şeyi gözlemek Tanık olmak 
Meditasyon büyük çaba gerektirir O çetindir, o bir zirve mücadelesidir Meditasyonun dışında kalmak ise çok kolaydır diğer taraftan Onun için herhangi bir çaba sarf etmen gerekmez, sen halihazırda meditasyonun dışındasın, zaten herkes bu şekilde doğar Ancak meditatif olabilmek gerçekten büyük cesaret ister, büyük azim ve kararlılık gerektirir, büyük sabır gerektirir çünkü zihnin ötesine geçebilmek bilinen en karmaşık olaydır
Bizler zihnin haricinde hiçbir şey bilmiyoruz Hatta onun ötesine geçmeyi düşündüğümüzde dahi bunu tasarlayan yine zihnin kendisidir Öyleyse, zihin nasıl olup da kendisinin ötesine geçebilir? - karmaşıklık işte buradadır
Bu noktada yardımcı olan çok önemli metod ve araçlar vardır ve bunların hepsi de dolaylı yollardır Meditasyonu zorlayamazsın Zorlayıcı herhangi bir şey zihnin kendi ürününden başka bir şey olmayacaktır
Zihin zorlayıcıdır Zihin Nazidir, faşisttir, vahşidir Bundan dolayıdır ki, meditasyon sadece zihin tamamen devreden çıktığında, herhangi bir zorlama olmaksızın, doğal olarak ve kendiliğinden gelir Ve buradaki araç, kullanılabilecek en büyük araç gözlemektir
Sadece düşüncelerini gözle Zamanın olduğu her an gözlerini kapatıp, zihninin perdesinden geçen düşüncelerini, arzularını, anılarını seyret Ve tamamen kayıtsız kal
Bu doğru, bu yanlış diye hükümler verme Hüküm verdiğin an olayın içine atlamışsın demektir "Bu doğru, iyi, haklı vs " dediğinde bir şeyi seçmiş olursun ki seçim yaptığın o andan itibaren onunla özdeşleşir ve ona bağlanırsın Onun gitmesini istemez, kendin için saklamak istersin Ve bir şeyin kötü olduğunu düşündüğünde de, onu uzaklaştırmak, ondan kaçınmak istersin Hatta onu zihninin perdesinde dahi görmek istemezsin ve onunla savaşmaya, mücadele etmeye başlarsın ki o andan itibaren artık gözcülüğün unutulmuş, sona ermiştir
Sadece bir gözcü ol: birisi ırmağın kıyısına oturur ve onun akışını seyreder Gerçekten onu seyretmek dışında yargılanacak söylenebilecek hiçbir şey yoktur Ve kişi yeterince sabır gösterirse, trafik ağır ağır azalır, gittikçe daha az düşünce perdeye yansır ve sonunda kendisini boş bir perdeye bakarken bulur
Bunlar hayatın en değerli anlarıdır, düşüncelerin olmadığı bu anlarda orada sadece sen varsın İzleyen, gören; ortada görecek hiçbir şey olmadan oradadır Bunlar saflık ve masumiyet anlarıdır, bunlar kutsal olarak adlandırılabilecek anlardır Onlar artık insana ait değildirler Bu anlarda insanlığı aşmışsındır
Yavaş yavaş bu anlar artar, artar Ve bir gün öylesine sıradan bir iş olur ki, istediğin her an düşüncenin olmadığı bu alana girebilirsin Tamamen farkında ve düşünceler olmaksızın - işte bu meditasyondur Ve bu seni bütün esaretlerinden kurtarabilecek yegane şeydir, o sana barışı ve mutluluğu ve Tanrıyı ve gerçeği getirir 
*Osho
|
|
|