Anarko-Sendikalizm

Siyaset serisi


AnarşizmGeleneklerAnarşist komünizm | Anarka-feminizm


Anarko-sendikalizm| Bireyci anarşizm


Agorizm | Hıristiyan anarşizmi


Kollektivist anarşizm || Anarko-kapitalizm


Yeşil anarşizm | Anarko-primitivizm


İsyancı anarşizm | Postyapısalcı anarşizm


Anarşizm (önadsız)

AnarşistlerAlexander Berkman (1870-1936)


Anselmo Lorenzo (1841-1914)


Buenaventura Durruti (1896-1936)


Dyer Lum (1839-1893)


Emma Goldman (1869-1940)


Errico Malatesta (1853-1932)


John Zerzan (1943- )


Jaroslav Hasek (1883-1923)


Lucy Parsons (1853-1942)


Max Stirner (1806-1856)


Mikhail Bakunin (1814-1876)


Murray Bookchin (1921-2006)


Nestor Makhno (1888-1934)


Noam Chomsky (1928- )


Paul Avrich (1931- 2006)


Peter Kropotkin (1842-1921)


Pierre-Joseph Proudhon (1809-1865)


Volin (1882-1945)


Voltairine de Cleyre (1866-1912)


William Godwin (1756-1836)

Tarihte AnarşizmHaymarket olayı | Paris Komünü


Meksika Devrimi | Mahnovşçina harekatı


İspanya Devrimi | 22 Mart Hareketi


68 Mayıs'ı | Barut komplosu


Birinci Enternasyonal

Anarşist TeoriAnarşist ekonomi


Anarşizm ve kapitalizm


Anarşizm ve Marksizm


Anarşist hukuk


Anarşist sembolizm


Karşılıklı yardımlaşma


Özyönetim


Post-sol anarşi


Toplumsal Devrim

Kültür ve AnarşizmAnarşi | Anarşizm ve din


Anarşizm ve toplum


Anarşizm ve sanat


Anarko-punk




Anarko-sendikalizm 19yy'ın sonlarında ortaya çıkmış bir düşünce ve ilkeler akımıdır

Bazı Latin Avrupa ülkeleriyle birlikte Amerika'daki 'Dünya sanayi İşçileri' (industrial workers of the world) örgütüne bağlı işçilere özgü bir akım olan anarko-sendikalizm, Anglosakson trade-union hareketine karşıydı Anarko sendikalistler için grevler, bir halk arayışı olmaktan çok işçi sınıfını mücadeleye yönelten hareketlerdi Amaç genel greve giderek eski düzeni yıkmak ve sendikları toplumun temel taşı haline getirmekti Bu yaklaşım şiddete başvurmayı meşru sayıyor ve işleri idare etmek için ihtiyaç duyulan sendikaların eğitimine özel bir önem verilmesini istiyordu Devleti yıkmak kararı, siyasi partilerle her türlü ilişkinin yasaklanması ve merkezileşmeye kuşkuyla bakılması sonucunu doğuruyor, militanların sayısından çok değerini önemseyen seyrek bir örgüt yapısı benimseniyordu

Bu anlayış Fransa'da Eylül 1895'te 175 sendikalının bir araya geldiği Limogez Kongresi'yle Genel İş Konfederasyonu'nun (CGT) 1906 da kabul etti 1905 Amiens Şartnamesiyle iyice yerleşti Bununla birlikte kısa süre sonra, sosyal yasalara duyulan hoşnutsuzluk azalacak ve örgüt güç kazanmak için çoğalma çabasına girecekti Anarko-sendikalist dusuncenin ve eylemin en yuksek oldugu yer ispanya olmus ve ic savas boyunca ulkenin bir cok yerinde komunler ve kooperatifler kurarak Franco fasizmine karsi savasmisladir1936 sonrasi bir cok anarko-sendikalist ispanyol militan Fransa'ya gecerek CNT (Ulusal Emek Konfederasyonu'nu) kurar Bugun ispanya'da CGT ve CNT Fransa'da CNT ve CNT-Ait Almanya'da FAU isvec'te SAC irlanda'da ORGANISE amerika'da IWW anarko-sendikalist mucadele vermektedirler

Şu temel özelliklere sahiptir:


Şu anki çıkarlarını savunmak ve yaşam standartlarında iyileşmeler elde etmek için, dünya emekçilerinin organize edilmesi hedefi Bunu başarmak için birlikler oluşturulması

Liderlerin ve yöneticilerin olmadığı bir yapının yaratılması

Toplumun radikal bir şekilde dönüştürülmesi arzusu -bu dönüşüm Toplumsal Devrim aracılığı ile olacaktır Bu dönüştürme hedefi olmadan, anarko-sendikalizm varolamaz


Anarko-sendikalizmin bir diğer adı da devrimci sendikacılıktır

Diğer Sendikalardan ve Toplumsal Hareketlerden Ne Kadar Farklıdır?

Anarko-sendikalizm, toplum tarafından üretilen refaha el koyan ve ayrıcalıklarını şiddet aracılığı ile koruyan bir azınlığın komutasına veren; boyun eğmiş çoğunluğa ise sadece yaşayabileceği (fiziksel olarak sürdürmesine yetecek) kadarını veren ve azınlığın şiddetine maruz kalmasına yol açan, toplumsal eşitsizlik ve adaletsizliğin nedenlerinin güce, otorite (tahakküm) ilkesine dayandığını inancına sahiptir Bunun sonucunda, anarko-sendikalizm adaletsizliği engellemek için, otorite ilkesine, elitlerin karar-almasına ve gücün nihai temsiliyetine, yani Devlet'e karşı çıkar

Hiyerarşik Organizasyonun ve Devlet-Kapital otoritenin, ve de onun baskıcı araçlarının aksine, anarko-sendikalizm onun Anti-Organizasyonuna sahiptir Bu ise, kararların tabanda alındığı, insanların katıldığı, liderliğin olmadığı (ya da çok kısıtlı olarak varolduğu), baskının olmadığı ve fikirlerin, görüşlerin, ve teşebbüslerin özgür ve eşitçe tartışılabildiği bir süreci içermektedir Anarko-sendikalist organizasyon Devlet-Kapital'in haiz olduğu görüngülerden mümkün olduğunca en azını barındırır Bu nedenle, bugün varolan otoriter modelle karşılaştırıldığında, bir anti-organizasyondur

Anarkosendikalizmin temel fikri, katılımcılarının kendileri tarafından yönetilen kitlesel örgütlenmeler --özellikle de üretim noktasındaki mücadelede kökü bulunan örgütlenmeler-- geliştirerek, işçi sınıfının kendisini sömürücü sınıfın boyunduruğundan kurtarabilmesini sağlayacak kendinden eylemliliğini, kendine güvenini, birliğini ve özörgütlenmesini geliştireceğidir Hareketin kendinden yönetimi, hareketin devrimci amacı olan üretimin işgücü tarafından yönetiminden önce gelir ve onu canlandırır


Kaynak : Wikipedia