Ahmed Paşa Edeb Kişiliği

Edeb Kişiliği

Ahmed Paşa hem gazel hem de kaside türlerinde başarılı eserler yaratmış; şarkı ve murabbada da olgun örnekler vermiştir Dizeleri divan şiirinin söz ve anlam özellikleriyle örülüdür İşlediği konular genellikle din dışı olup beşeri aşk konusundaki şiirler de Divan'inda önemli yer tutmaktadır Din ve tasavvuf konulara rağbet göstermemiştir Şiirleri gayet ahenklidir ve aruz veznini çok ustaca kullandığı görülür Kendi çağında "şairlerin sultanı" diye anıldığı bilinmektedir Bütün tezkereciler Ahmed Paşa'nin şiirlerinden takdirle bahsederler Sonra gelen nesil şairlerden Ahi, Lamii, Necati, Zati ve Baki ona nazireler yazmışlardır XIX yüzyılda Ziya Paşa, üç şairi, Ahmed Paşa, Necati ve Zati'yi, "Türki suhana temel komuşlar" olarak tarif etmiş ve Ahmet Paşa'nın "Şeyhi ile Necati arasında yetişen şairlerden en büyüğü" olduğunu ifade etmiştir Şairin ünü Osmanlı İmparatorluğu'nun sınırlarını aşmıştır

Ancak bazı edebiyat kritikleri Ahmed Paşa'yi orijinallikten uzak görerek İran şairlerinden çevirmiş olduğu beyitleri kendine mal etmekle suçlamışlardır

Ahmed Paşa'nın sanatının ve eserlerinin uygun bir şekilde değerlendirilmesi için aşırı övgü veya aşırı yerginin gerekmiyeceği şüphesizdir Onun Türkçe divan şiirini yeni bir merhaleye ulaştırdığı ve onun için bir büyük şair sayılması gereği inkar edilemez


Kaynak : Wikipedia