Psikolojik Sağlık

Duygularını paylaşmalı

Tek çocuk, kendisini mutsuz hissettiğinde ailesini, duygularını paylaşacak kadar yakın görmeli Burada anne-babanın tavrı önemli




Tek çocuğa, öncelikle tek çocuk olarak değil, çocuk olarak davranmalısınız Unutmayın ki sizin onun tek olmasıyla ilgili kaygılarınızı çocuğunuz hissedecektir Standart disiplin yöntemlerini uygulamalısınız Yaşına uygun kurallar koymak ve bu kuralları kararlılık içinde uygulamalısınız Çocuk kurala uymanın keyfini, bundan yaşayacağı kabulün mutluluğunu yaşamalıdır Beklemeyi, sabretmeyi öğretmelisiniz, her istediğini anında karşılama çabasına girmemelisiniz

İletişim kurulmalı
Uygun olan; gerekli olduğunu düşündüğünüz isteklerini karşılayın, ancak isteklerinin yaşına ve sizin koşullarınıza uygun sınırları olmasını sağlamalısınız Çocukların 3 yaşından sonra yaşıtlarıyla ya da başka çocuklarla bir arada olması gerekir Yuvaya gitme imkanı yoksa bile çocuğu olan ailelerle görüşüp çocukların bir arada olması, oyun oynamaları, arkadaşlıklar kurmaları sağlanmalıdır Çocukla iyi iletişim kurulmalı, yalnız veya mutsuz hissettiğinde size duygularını anlatabilecek kadar yakın hissetmesi sağlanmalıdır Çocuktan yapabileceğinden fazla şey beklenmemelidir Hep mükemmel olmaya çalışmak çocuğu yorar ve başarısızlık korkusu artar

Tercih şansı verin
Çocuğa söz hakkı verilmesi önemlidir, ama bu tüm kararları çocuğa aldırmak şeklinde olmamalıdır Size uygun karar alternatiflerini çocuğa sunulmalı ve tercih yapılması istenmelidir



Psikolojik sağlık




Bireyselliğinin gelişmesinin desteklenmesi tüm çocuklar için önemlidir Giyinme, soyunma, yemek yeme, temizlik gibi her türlü öz bakımını yapmasına fırsat verilmeli, evde sorumlulukları olmalı, size bağımlı olmadan kendi ihtiyaçlarını karşılaması için desteklenmelidir Anneanne, babaanne gibi aile büyükleri genelde çocukların benmerkezciliklerini pekiştirici tarzda davranırlar, bu sebeple onlara engel olmak gerekir Büyükler anne-babanın kullandığınız yöntemleri kullanmalıdırlar Çocuğun psikolojik sağlığının ve kişilik gelişiminin birinci derecede sorumlusu onlar değil anne-babadır