Sakarya Şiirleri - Sakarya İle İlgili Şiirler

Sakarya şiirleri ,
Sakarya ,
En güzel Sakarya şiirleri,
Çok Güzel Sakarya şiirleri,


Sakarya

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak

Herşey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar, birinden kir

Akışta demetlenmiş, büyük-küçük kâinat;
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat!

Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne,
Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine;

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için
Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?

Rabb’im isterse, sular büklüm büklüm burulur,
Sırtına Sakarya'nın, Türk tarihi vurulur

Eyvah eyvah, Sakarya’m, sana mı düştü bu yük?
Bu dava hor, bu dava öksüz, bu dava büyük!

Ne ağır imtihandır, başındaki, Sakarya!
Bin bir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal;
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan;
Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan;

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu an;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu;
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna;
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler

Vicdan azabına eş, kayna kayna Sakarya,
Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su;
Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek;
Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

Kafdağı’nı assalar, belki çeker de bir kıl!
Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya, saf çocuğu, masum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaşıyla ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;
Sen kıvrıl, ben gideyim, son Peygamber kılavuz!

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!

Necip Fazıl Kısakürek
-----------------------------------

Sakarya
Tarihler su misali akar akar ya!
Hatıralar sayfasında altınsın Sakarya
Sen ki, milletin bağrında ölmez
Kazlı bez, merhemsin Sakarya

Azgın yaralara ilaç serptin
O karanlık günlere ümit, ışıktın
Doğulu, batılı belalara sen yettin
Sen, bozkıra yeşillik verensin Sakarya

On üç eylül Türk neferleri coşkun
Zafer kokusu, burçlarda, küffar şaşkın
Bütün alem duyuyor ününü Türk’ün
Karanlıklardan fışkırıyor Sakarya

Durdukça tarihler yazar
Sakarya sanki sınırlarım çizer
Anadolu Türk’ündür ezel
Kıvrım kıvrım, gül suyu Sakarya

Seni duydu, seni gördü bu günler
Duyuran ecdat, ne dediler
Hep suladın, can verdin yanmışlara
Selam sana, altmış yedi pınardan Sakarya

------------------------------------------------


Sakarya
Güzellğin saygı değer,
Cıhanda da adın geçer,
İnsanın kol,kola gezer,
Seni çok sevdim Sakarya

Anayurdu seni seçtim,
Senden uzaklara gittim,
Gönlüme hüzünler ektim,
Meyli mi verdim Sakarya

Gurbetteyim gönlüm uzak,
Gözlerim duruyor ırak,
Nehrinde köprüyü kurak,
Ben de özledim Sakarya

Ayrı kaldım oldum hasta,
Özlem çektim,gönlüm yasta,
Haberin yok,geldi posta,
Hasretle yandım Sakarya

Özledim güzel yurdunu,
Kanarak içtim suyunu,
Senin hayat durumunu,
Yaşayandım ben Sakarya


Anayurdu seni seçtim,
Senden uzaklara gittim,
Gönlüme hüzünler ektim,
Meyli mi verdim Sakarya

Gurbetteyim gönlüm uzak,
Gözlerim duruyor ırak,
Nehrinde köprüyü kurak,
Ben de özledim Sakarya

Ayrı kaldım oldum hasta,
Özlem çektim,gönlüm yasta,
Haberin yok,geldi posta,
Hasretle yandım Sakarya

Özledim güzel yurdunu,
Kanarak içtim suyunu,
Senin hayat durumunu,
Yaşayandım ben Sakarya

--------------------------------

Sakarya
Çifteler kırının uç noktasından,
Toprağın üstüne çıkar Sakarya
Kıvrımlı kayanın billur tasından,
Bir çağlayan gibi akar Sakarya

Tepeler dolaşır,dağlar dolanır
Polatlı düzüne iner bulanır,
Batısından,Porsuk çayı ulanır,
Baharda bendini yıkar Sakarya

Yaz gelince sarı düşer rengine,
Ak ovada boyun vermez dengine,
Süzülürken coşkun sular engine,
Gelinlik tacını takar Sakarya

Kurtuluş savaşı bağrında geçmiş,
Başında günlerce kurşunlar uçmuş,
Kıyıların, şehit kanından içmiş,
Beni o günlerin yakar Sakarya

Adapazarı’na düşünce yolun,
Kırılır bir anda kanadın,kolun,
Depremi yaşayan yetimin,dulun,
Seninle göz yaşı döker Sakarya

Uzayıp giderken Karadeniz’e,
Serin sularını sarar Kırk göze,
Uçarı kalbimde hatıran taze,
Şafağım seninle söker Sakarya


Nedim Uçar


---------------------------

Sakarya
Nedir bu savaşın ne bu hırçınlık?
Bilmez misin hiç tembellik bıkkınlık?
Hep mi çile ömrün hep mi angarya?
Nedendir durulmaz suyun Sakarya?

Ganimet belledim oydum gözünü
Kazmayla, kürekle yırttım yüzünü
Sense verdin bana zafer hazzını
Bildim mağrurluğun ondan Sakarya

Medeniyet senle aktı çağlarca
Derdimizi derdin hem de dağlarca
Şehir, şehir belde, belde, köylerce
Göz yaşından hane ördüm Sakarya

Sende mi bizarsın kader ağında?
Nice aşklar yandı söndü çağında
Bülbüller figanda gül şen bağında
Ondandır feryadın bildim Sakarya

Kaderimiz kaderinle yazılmış
Yüreğimden katre, katre süzülmüş
Nice hainlerin başı ezilmiş
Uğrunda aşk ile sordum Sakarya

Ben ki oldum hep sevdanın uçuğu
Sense Emirdağ’ın hırçın çocuğu
Milletlerin yetmiş iki buçuğu
Göz dikmiş tarihte gördüm Sakarya

Vebâlin kementtir bil ki boynumda
Namertlerse her zaman ki oynunda
Şeref’im huzura erer koynunda
Yoluna ömrümü serdim Sakarya