17 Saat Dayak, Elektrik, Tecavüz Bize Bunu Yapanlar Rahşan Affıyla Çıktı (Barda Film)

BARDA FİLMİNİN GERÇEK HİKAYESİ



1997 yılında, 18 yaşındaydım ve Ankara’da Şapka Bar’da şarkı söylüyordum Olayın olduğu apartmana taşınalı henüz 15 gün olmuştu Bir tarafında Cumhurbaşkanlığı Köşkü, bir tarafında Başbakanlık, diğer tarafında Dışişleri Bakanlığı Konutu ve Mesut Yılmaz’ın evi vardı

Yani dağ başında değildik İlk dört daire boş, diğerleri doluydu O gün üniversiteli iki erkek arkadaşım, akşam yemeğe gelecekti Aynı gün Mersin’den komşum, 18 yaşındaki ATG bir kız arkadaşıyla Ankara’ya gelmiş ve beni arayıp "Görüşelim" demişti Onları da yemeğe davet ettim Beraber yemek yedik, eğlenmeye çıktık Gece 2’de eve döndük, hemen uyuduk Sabah 5 civarında gürültüyle uyandık Eli silahlı, yolda yürürken korkup karşı kaldırıma geçeceğiniz korkunçlukta 7 adamla burun buruna geldik Yüzlerinden pislik akıyordu Sonradan öğrendiğimize göre, apartmanın üst katını tutmuşlar Kuruyemiş dağıtımı yaptıklarını söyleyen, aslında barlardan haraç toplayan bir çetenin adamlarıymış Ellerindeki silahları ve bıçakları gösterip,"Napıyorsunuz lan, bizden habersiz karı mı s burada" diye bağırıyorlardı Aslında amaçları para alıp gitmekti Kızları görünce kalmaya karar verdiler Hepimizi odanın duvarına dizdiler, ellerine geçirdikleriyle dövmeye başladılar Sopayla yorulduklarında tekme atıyorlardı Dövmekten sıkılmışlardı "Elektrik verelim lan bunlara" demeye başladılar Dayaklardan çığlık atacak halimiz kalmamıştı, elektriği yiyince avaz avaz bağırdık Bu da yetmedi İçlerinden biri elindeki bıçakla penisimi kesmek üzereyken, en gençleri ve kötünün iyisi Murat Gökgöz müdahale etti Beni kurtardı Yine de vücudumun her yeri bıçakla kesildi, hálá izlerini taşıyorum

Bir yandan içiyor ve uyuşturucu alıyorlardı İlk üç saat çığlığımız hiç dinmedi "İmdat bizi öldürüyorlar" çığlığı attıkça, kahkaha atıp "Biz Allahız, kimse dokunamaz" diyorlardı O kadar bağırmıştık ki, nasılsa birileri duyup polisi aramıştır, diye umutlanıyorduk Fakat ne gelen vardı ne de giden 17 saat boyunca kimse yardımımıza gelmeyince "Adamlar haklı, gerçekten bunlara kimse dokunamıyor herhalde" diye düşünmeye başladık Bugün bile aklım ermiyor: O çığlıkları bir Allah’ın kulu duymadı mı? Kırık kapıdan hiç mi ses çıkmadı dışarı? Duyup, polisi aramayanları affedemiyorum

Birkaç saat sonra erkek arkadaşlarımızdan ŞŞ, kaçmayı başardı Peşinden silahla gidip, herkesin ortasında onu geri getirdiler Hatta o sırada bir nakliyat kamyonunun şoförü, eli silahlı adamı gördüğünde "Naber abi yine mi kurban kesiyorsunuz" diye gülmüş

Hepimizi öldüresiye dövdükten sonra, 18 yaşındaki ATG’yi diğer odaya götürüp tecavüz ettiler "Bakireyim, yalvarırırm beni bırakın" diye ağladı ama dinlemediler Sonra da kocasından yeni boşanmış ve dört yaşında bir kızı olan 23 yaşındaki NK’ya tecavüz ettiler O da, "Dört yaşında kızım var, ne olur beni ona bağışlayın" diye yalvardı, dinlemediler Kızların ikisine de 17 saat boyunca defalarca tecavüz ettiler Yalvarmaları hálá kulaklarımda

İçkileri bitince beni karşıdaki Tekel bayiine içki almaya yolladılar "Polise haber verirsen kızlardan birinin kafasını uçururuz" dediler

GÖRENLER POLİSİ ARAMADI

Dükkándakilerin her yerimin kan revan içinde olduğunu görünce polisi arayacağını düşündüm Adam beni süzdü "Yalvarırım polise haber ver, ne kadar para istersen veririm, senin de çocuğun vardır" dedim Cevap "Başımı belaya sokamam" oldu Sonradan öğrendiğime göre, olay ortaya çıktıktan sonra, polisler o adamın kırılmadık yerini bırakmamış

Ağlayarak eve döndüm Zorbalar, "Arabaya atıp bir yere götürüp orada mı öldürsek, yoksa öldürüp cesetleri bir yere mi taşısak" tartışması yapıyorlardı Akşam saat 2100’e yaklaşırken İbrahim Ural, en sessizimiz ŞŞ’nin kafasına silah dayayıp "Yürü" dedi Öldüreceklerini sandım "Nereye" diye sordum ŞŞ’yi bırakıp, "Sen gel o zaman" dedi Apartmanın bodrumuna götürdü "Buraya kadarmış, öldürecek" diye düşünürken bana tecavüz etti Tekrar yukarı çıktığımızda, herkese "S herifi" deyip beni koltuğa fırlattı

KAÇIP POLİSE GİTTİM

Sonra yanıma oturdu, tişörtümün içinden göğüslerime doğru elini soktu O sırada, "Bana bir duble rakı verin" diyerek herkesi şoke ettim Bir dikişte içtim, ikincisini istedim "Oh, oh keyiflendi bak, madem şarkıcısın bize şarkı söyle" dediler İstedikleri türkünün iki dizesini mırıldanıp, İngilizce şarkıya geçmiş gibi yaptım Arkadaşlarıma "I will run away, don’t afraid" (Kaçacağım, korkmayın) dedim Kaş, göz işaretiyle "yapma" dediler Üçüncü dubleyi istedim Dört ve beşinci dubleleri kendim aldım 10 dakikada beş duble içmiştim Tecavüz edip, 17 saat dövüp rahatlamış olmalılar ki, bizimle "Memleket nere" muhabbetine geçmişlerdi Altıncı duble için ayağa kalktığımda saat 2300 civarıydı Muhabbet koyulaşmıştı Kırık kapıya iyice yanaştım, dışarı çıktım, bardağı bırakıp merdivenlerden aşağı koşmaya başladım Caddeye çıktığımda ilk gördüğüm arabaya kendimi atıp, "Gaza bas abi, polise" dedim Karakol 3 dakikalık mesafedeydi Nöbet değişim saatiymiş, olması gerekenden daha fazla polis vardı Beni kan revan içinde görünce donakaldılar "Ne oldu sana" dediklerinde "Sabah 5’ten beri işkence görüyoruz, arkadaşlarım hálá onların elinde, silahlılar" deyince beni de arabaya atıp, çok kalabalık bir grup polisle eve gittik Evin etrafını sardılar ve diğerlerini de kurtardılar

Mahkeme devam ederken, bir araba önümde durdu Daha önce hiç tanımadığım ünlü bir mafya babasının adamları beni arabaya bindirdi Korkmuyordum çünkü başıma gelebilecek en kötü şeyler gelmişti Daha kötüsü ne olabilirdi ki? Mafya babası babacan tavırla bir kadeh viski ikram etti Elime bir telefon tutuşturdu "Öldür dersen, hattın ucunda bekleyenler, size bunları yapan adamların hepsini içeride öldürecek" dedi Bir saat düşündüm Bize biraz daha iyi davranan Murat Gökgöz hariç hepsinin öldürülmesinden yanaydım İkinci saatte, bana tecavüz eden İbrahim Ural, en acımasızları Murat Yıldırım ve Murat Kandemir’in öldürülmesini düşündüm

Bir türlü karar veremiyor, ağlıyordum Onlar karar vermem için sıkıştırıyordu Birden bu kararı benim veremeyeceğimi, o kadar cani olamayacağımı düşündüm Bize bunu yapanlar insan değildi ama biz insandık Daha sonra olayı ŞŞ’ye anlattım İyi ki yapmadın, dedi Sonradan öğrendiğimize göre Murat Gökgöz hariç hepsi içeride tecavüze uğramış

CİNSELLİĞİMİZİ SORGULADILAR

Olay ortaya çıktıktan sonra, Ankara’da barlarda şarkı söylediğim için gece fotoğraf çeken bütün fotoğrafçılardan benim sahnede gibi giyinip süslenmiş fotoğraflarımı aradılar Bulamadılar tabii Olaydan sonra en ağırıma giden, en entelektüellerinin bile, "Çocuk zaten eşcinselmiş" demesi oldu Herkes manidar şekilde "Niye siz" sorgulamasına başladı Bizden öncekilere neden olmuşsa, bize de o yüzden olmuştu Sanıklardan biri, 11 yaşındaki erkek çocuğa tecavüzden sabıkalıydı Çocuk neden tecavüze uğramıştı? Olayı manidar şekilde sorgulayan herkesin başına Allah aynısını versin "Tecavüze uğrayan sen miydin" dediklerinde bir hafta bunalımdan çıkamazdım Şimdi rahatım Ne yüzümü gizliyorum, ne adımı Utanması gereken ben değil, onlar ve onları hapisten çıkaran politikacılar

MAĞDURLAR NE HALDE?

Tunç Erden Yakar

28 yaşında Olaydan sonra İngiltere’ye gitti ve üniversite okudu Türkiye’de can güvenliği olmadığı gerekçesiyle Hollanda vatandaşlığına kabul edildi Şimdi İstanbul’da reklam şirketi sahibi

ATG

28 yaşında, küçük bir kasabaya yerleşti Yalnız kalamıyor Her yıl birkaç kez intihara teşebbüs ettiği için yanında sürekli birileri var

OY

29 yaşında Olaydan kısa süre sonra büyüdüğü ülkeye, Almanya’ya geri döndü

ŞŞ

29 yaşında Tunç Erden Yakar’ın yardımıyla Hollanda’ya yerleşti

NK

33 yaşında Kızıyla birlikte, geçmişini kimsenin bilmediği küçük bir kasabada, incik boncuk satarak hayatını kazanıyor Kızının varlığı sayesinde hayatta kalma gücü buluyor