Kendimi Seyrederken...(Yaşanmış Hikaye)

ilkokul 3 sınıftaydımailece lüna parka gitmiştik akşam 8 deve dönme dolaba binmeye karar verdiksıramızı bekliyordukdönme dolap sırayla boş olan kabin geldiğinde duruyor ve sıradakini alıyordusıra bize geldiğinde boş olan yaklaştı ve bende binmek içindemirlere tutundum hemenama durmadı malesefdönmeye devam etti ve ben durdu duracak diye bırakmadımderken başladık yükselmeye annem ayaklarımdan tuttu ama benim çekip dönme dolabın altına almaktan korktuğu için bırakmak zorunda kaldıben kenetlenmiştim resmenve 90 derecelik dilimi çıkmıştımherşey çığlık atıyordu ve durdurdular sonunda dönme dolabıaşağı baktım çok yüksekti gerçekten çok korkuyordumve birinindemirlere tırmandığını gördümkahraman amca geliyordu


ve bir anda kendimi yerde buldumkalabalıktan uzaktımve kendime yerden bakıyordumevet ben yere düşmemiştimbedenim halen oradaydı ama ruhum bedenimden çıkmış yerden kendime bakıyordumhuzurluydum o an hiç korkmuyordumbir endişem yoktu sadece bakıyordumo an dikkatimi çeken birşeyde bedenimden daha büyük olmamdıdaha uzundumamca bedenime kadar tırmandı ve beni oradan indirmiştiherkes eğlenceyi bırakmış beni izliyordu ordabeni yere indirdiğinde bir anda bedenime döndümçocuğun ödü patlamıştır bir su için dedi bir teyze ordansuyu içerken o yaşadığım şeyleri düşündümherkes bana birşeyler soruyordu eve gidene kadar konuşamamıştım


yıllarca kimseye söylememiştimbu olayın ruhun bedenden çıkma olayı olduğunuda bilmiyordum zatenanneme söylediğimde pek inanmadı sanırımcanı sağolsun


alıntıdır