Anneden Çocuğa Mektup

ANNEDEN ÇOCUĞA MEKTUP


Sevgili yavrum,18yaş gününde tüm iyi dileklerim seninle olsun,benim gonca gülümHayatının baharına ilk adımı atığın anda beni bütün coşkumla kutlayamamak beni çok üzüyorHala nedenini anlayamasamda bana küs olman,o kadar ızdırap veriyorki Yastığının altında bana yazdığın mektubları görünce ne kadar yıkıldığımı anlatamamYazdıklarını yüzüme söyleyecek cesaretin olmadığı gibi,benimde sana yazdıklarımı söyleyecek cesaretim yok Aslinda bugün sana vermek istediğim çok özel bir hediye varDoğduğun günden ilk okula başlaya kadar yazdığım günlüğümü hediye edecektimSeni kucağıma ilk aldığım an hissetiklerimi,aynı anda hem acıyı hem sevinci yaşamanın verdiği sarhoşluğu,ağzını açıpta göğsüme yapıştığın anda aramızda kurulan bağları,hepsini verecektim,bu günlükte Seninle geçen 18 yılımı sorguluyorumBelki şu güne kadar yüzleşmek istediğim gercekleri arıyorumNeden böyle olduk?Sen doğuncaya kadar çalışan bir annein çocuğu ve evi ile ilgili alması gereken sorumlulukların hiç birinden haberim yoktuDaha doğrusu evliliğimin gersdiği zorlu yollardan dolayı düşünmeye fırsat bulamadım Kırk günlükken seni bıraktığım bakıcıya "biberon tezgahın altında" diyemeden öğrencilerimin yanına gitmek zorunda kaldımSenin deyişinle, kırk yavruya yüreğimi açarken kırk birinciye yer bulamadımSeni uzaktan sessizce, gözlerimle sevdimManeviyatını dolduramadean , ç****izceFırsat buldukca hayatı öğretmeye çalıştımKarşılaşacağın zorlukları,belli başlı nasihatları, yapmaman gerekenleri söyledimBaşarını artırmak için sana ödüller verdimSeni hırslandırmak için başkalarıyla kıyasladımAnne lütfen bana bukadar yüklenme diyen çığlıklarını duymayarak Bir itiraf yada bir sır değil bunlarSadece yüreğimin köşesinde gizlediğim gerçeklerBana göre, sen dünyanın en güzel çocuğuydun, bu güzelliği yalnız ben görebiliyordum Yaşadığın acılardan geçirdiğin hastalıklardan sonra,dimdik ayakta duruşun seni daha bir ulaşılmaz kıldı benim içinSanki dokununca kırılacak sırça bir köşktün Oysa sen, beni çatık kaşları ile eve gelmiş,gelir gelmez sobanın küllerini temizleyip yakmaya çalışan bir anne olarak gördünEve her gelişim seni yeni bir gülücükle ,eğlence arayan hınzır bir çocuk olarak bulurdumEvin gizli köşelerine saklanırdınSeni aramamı, merakta olduğumu görerek "annem için özelim" düşüncesine kapılmayı istedim Ben ise senin bu oyunundan habersiz ,yemek derdi ile uğraşırken seni betonun üzerinde uyumuş bulurdumŞimdi sana 18 sene içinde sakladığımı haykırmak istiyorumSeni dünyadaki herşeyden çok sevdiğimi,senin dünyanın en tatlı çocuğu olduğunu,başarılarından dolayı seni tebrık


ettiğimi , senin psikolojini yeteri kadar anlayamadığım için özür dilediğimi, hepsini ve dahası haykırmak istiyorum Yaşadığım çevrede ,ailemle asla böyle sorunlarla karşılaşmadımSenin mektuplarını okuyana kadar annelik benim için çok daha farklıydıBana yazdığın sitem mektupları tüm anlamıyla hayatımı değiştirdi18 yıl herşey için geç değil ,beni affet kınalı kuzum



(özel rahime batu lisesi "anneden çocuğa mektup" yarışması ikincisi)


Fatma Çetin