♥ Kader Arkadaşi ♥

Hani derler ya bir yedikleri içtikleri ayrı diye işte öyleydi Yunus ile Cemal ,küçüklüklerinden beri nereye gitseler beraber giderlerdi köylü onlar için ayrılmaz ikili derdi ikisinin de hayalleri aynı idi ikiside bir örnek yiğinirdi bir keresinde Yunus siyah panatalon almış babası Cemale siyah pantolun almadı diye babasına küsmüş babası Cemali kırmamak için ertesi günü şehire Cemal için gidip onada siyah pantolon almıştı ikiside aynı yaşta idiler mevsimlerden yaz ayı idi aileleri orta halliydi kimseye muhtaç olmadan geçimini sağlıyorlardı biraz küçük baş hayvan birazda tarla bağ bahçeleri vardı sıcaklar iyiden iyiye bastırmıştı Yunus ile Cemal köyün deresine gidip yüzeceklerdi ama Yunusların tarlada az bir iş vardı o işi bitirdikleri gibi dereye yüzmeye gittiler Yunus iyi yüzmesini bilirdi ama Cemal diz üstünden yukarı derin yerlerde yüzemezdi çünkü yüzmeyi bilmiyordu nedense öğrenememişti yüzmeyi
Yunus cemale bir şaka yapmak için kafasında filan yaptı Cemal derin olmıyan yerde yüzer iken onu derin yere ittirdi Cemal derin yerde kayboldu Yunus çok korktu hemen suya daldı zorda olsa arkadaşı Cemali kurtardı Cemal az daha ölüyordum dedi Yunus ise yaptığı şakadan dolayı bedelini çok ağar ödeyecekti Cemalden özür diledi
Onların bu arkadaşlıklarını çekemiyen çoktu en çokta Ahmet onları çekemzdi bir gün kafasında kalleşçe bir plan yaptı Yunusa yalan yanlış dediki arkadaşın Cemal kardeşini seviyor geceleri buluşup konuşuyorlar haberin olsun diye uydurduğu yalanı söylemişti Yunus ise inanmak istemiyordu ama içine kurt düşmüştü ilk defa Cemale kızıyordu bu öfkeyle Cemallerin evine gitti Cemalin annesi tarlada olduğunu söyledi Yunusa koşa koşa Yunus Cemallerin tarlasına vardı daha gelir gelemez Cemale iki yumruk vurdu Cemal ne olduğunu anlayamadan yere yıkıldı istese Yunusu evire çevire dövecek kadar güçlüydü burnuda kanamıştı Cemalin ,Cemal ne oluyor arkadaşım neden vurdun bana dedi ,Yunus bana arkadaşım deme bana arkadaşım deme ben seni arkadaştan öte kardeşim gibi biliyordum meğer sen amacın başkaymış Kardeşime askıntı oluyormuşsun deyince Yunus sus Cemal sen neler saçmalıyorsun senin kardeşin benim kardeşim ben adi şerfsiz bir insan değilim Yunus sana bunu kim söyledi deyince Ahmet dedi Cemal güldü sende bu yalan sözlere inandın öylemi biz arkadaşız kitabımızda arkadaşımıza varmı deyince Yunus iiçin için üzüldü vurmamalıydı Cemale sonra beraber Ahmeti aradılar vede buldular Ahmeti doğruyu söyletene kadar dövdüler Ahmet evet dedi hepsi yalandı sizin arkadaşlığınızı kıskandım diye itiraf etmişti Yunus Cemalden birkez daha özür diledi Cemal biz arkadaşız arkadaş arasında olur böyle şeyler desede kalbi azda olsa kırılmıştı Yunusa
Günler ayları aylarda yılları kovalamıştı Yunus askere gitmişti Cemal arkadaşını özlüyordu ama kutsal görevdi askerlik bir keresinde yine Yunusu özlediği zamanlarda kurdukları hayal aklına geldi ikisde futbolu çok seviyordu hayalleri futbolcu olmak büyük takımlarda forma yiymekti ama ikisinide babası futbol oynamalarına karşıydı ikiside iyi top oynardı hatta lisede okurken okul takımında maç yaparken büyük kulüplerin yöneticileri beğenmiş teklif gelmiş ama babaları izin vermediğinden gidememişlerdi
Bir gün köye askerler gelmişti bu kara haberin işaretiydi Yunus son operasyonda şehit olmuştu Yunusun anne babası kardeşleri bu kara haber ile çok üzülmüş inanmak istemiyorlardı Hele Cemal olmaz diyor benim arkadaşım ölemez diyor feryat ediyordu ama ne çare olan olmuştu ve Yunus Albayraklara sarılıp köye gelmişti Yunusta Cemalde bir evin bir oğludu kız kardeşleri vardı Yunusu defnettiler
Cemal hergün Yunusun kabrine gider kabrini sular sanki Yunus karşısındaymış gibi onunla konuşur ağlar ağlar gelirdi hatta sitem ederdi Yamuk yaptın oğlum bana hani derdi seni everecektik hani düğününde oynayacaktık diye
Zaman çok çabuk geçmiş bir yıl sonra Cemalde askere gitmişti kadere bakınki Cemal de Yunusun askerlik yaptığı yere askere gitmişti operasyona giderken Yunusun şehit olduğu yerde Cemalde şehit olmuştu acı haber tez duyulmuş köy yine karalara brünmüş yasta idi herkes şakındı iki arkadaşın kaderine ağlıyordu , çünkü ikisininde sonu aynı olmuştu
Her yıl köy halkı onlar için mevlütler okutup dualarla o iki arkadaşı anarlardı köyün adı bile değişmiş Şehitler Köyü olmuştu