Gerçek Dost

Hayatınızda sarımsak tarlası satmayacak dostlarınız olması dileğiyle
Genç adamın biri, Dermiş babasına her gün;“Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi”Baba, itiraz eder:Olmaz öyle çok dost, hakikisiBelki bir, belki iki…Fazlasını bulamazsın gerçek, hakikiDevam eder durur konuşmaAralarında başlar bir tartışmaKarar verirler bir sınava,Dostun hakikisini anlamayaBir akşam, bir koyun keserlerVe koyarlar çuvalaBaba der ki oğluna:“Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna”Çuvaldan kanlar damlamakta…Sanki öldürmüşler de bir adamı,Koymuşlar çuvalaDıştan böyle sanılmaktaDelikanlı sırtlar çuvalı,Gider en iyi bildiği dostuna,Çalar kapıyıO dost, bakar ki bir çuval, hem de kanlı,Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına,Almaz içeri arkadaşınıBöylece tek tek dolaşır delikanlı,Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarınıNe çare, hepsinde de sonuç aynıdırEvlat geriye dönerAma içten içe yıkılırBabasına dönerek; “haklıymışsın baba” der;“Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana”Baba “hayır evlat” der; benim bir dostum var bildiğimHadi, çuvalı al da bir kere de git onaGenç adam, çuvalı sırtlar tekrarAlnından ter, çuvaldan kanlar damlarGider, baba dostuna Kabul görür, sevinirO dost, delikanlıyı alır hemen içeriGeçerler arka bahçeyeBir çukur kazarlar birlikte,Çuvaldaki koyunu gömerler adam diyeÜzerine de serpiştirirler toprakBelli olmasın diye, dikerler sarımsakGenç adam gelir babasına;“Baba, işte dost buymuş” diye konuşunca;Babası; “Daha erken, o belli olmaz dahaSen yarın git ona, çıkar bir kavgaAtacaksın iki tokat, hiç çekinmeden onaİşte o zaman anlaşılacak dostun hakikisiSonra gel olanları anlat bana”Genç adam, aynen yapar babasının dediğini,Maksadı anlamaktır dostun hakikisini,Babasının dostuna istemeden basar iki tokadıDer ki tokadı yiyen DOST:"Git de söyle babana biz satmayızSarımsak tarlasını böyle iki tokada