Gerçek Bir Hikaye Daha.....

Onu ilk kez orta 2 de görmüstüm Gerçekten çok güzeldi Dümdüz saçlari, ela gözleri vardi Içimde acayip birsey hissetmistim Ama o bana sadece bakmisti Benim sanki dünyam yikilmisti Sonraki günler gene okulda onu görüyordum Ama o bana sadece bakiyordu Onu düsünerek bütün yili geçirmistim

Son siniftaydim Okulun ilk günüydü Herkes birbiriyle selamlasiyordu Ben biraz geç gitmistim Zaten okulun ilk günüydü Gene onu görmüstüm Çok güzeldi Daha bir güzel olmustu Sanki bütün bir yaz, güzellik merkezinde geçirmis gibiydi Koridorda yürürken herkes ona bakiyordu O an “ALLAHIM!! NE KADAR GÜZEL BIR KIZ…!!!!!!” diye geçirdim içimden Ama biliyordum, böyle bir kiz benimle beraber olmazdi Sinifi benimkinin hemen yaniydi Arkadaslarimi görme bahanesiyle siniflarina girerdim Amacim onu daha çok görmekti Ogün birçok kez onunla göz göze gelmistim Ama o hep baska taraflara bakiyordu Benimse sanki dünyam yikiliyordu O aksam eve gittim Gece hep onu düsündüm Kendi kendime: “BEN NE YAPIYORUM!!” dedim Muhakkak beraber oldugu biri vardir diye geçiriyordum içimden Unutmaya çalisiyordum Ama hep onu düsünüyordum Hergün gözgöze bakismalarla sömestr gelmisti Kafama koymustum Tatilden sonra muhakkak onunla tanisacaktim Ve bu hayalimle yariyil tatiline girmistim

Nihayet tatil bitmisti 15 gün bana 15 asir gibi gelmisti Ve nihayet onu görmüstüm Koridorda yürümüyor adeta süzülüyordu Sinifina girdi Arkasindan bende girmistim Sinif çok kalabalikti Yerine oturdu Sonra bana bakti Ve güldü Beni o sekilde donmus bir mumya gibi görünce yüzünde bir gülümseme oldu Bense kipkirmizi olmustum Hemen ordan uzaklastim Hiç tenefüse bile çikmadim Okul çikisinda eve yildirim hiziyla varmistim O aksam hiç uyuyamadim Uzun zamandir hoslandigim kiz bana gülümsemisti, ama ben kaçmistim O kalabalik ortam benim bütün cesaretimi kirmisti Bir hafta boyunca hiç onun yüzüne bakamamistim

Bir gün kantinde tek basima otururken yanima geldi Ben saskinliktan hiçbirsey yapamamistim O dünya güzeli kiz neden yanima gelmisti diye kendi kendime sorarken, bana : “Geçen gün için sizden özür dilerim “ dedi Ve uzun uzun gözlerimin içine bakti Gözlerimin içine bakarken yüregimde bir sicaklik hissettim Ama heyecanimdan hiçbirsey söyleyemedim Ve yanimdan kalkti gitti Hiçbirsey anlamamistim Neden özür diledi Ve neden gözlerimin taa içine uzun uzun bakmisti

Artik karar vermistim Onunla ne pahasina olursa olsun tanisacaktim Birgün okul çikisinda gözlerim onu aradi Ve en sonunda onu gördüm Hemde yanlizdi Iste firsat diye geçirdim içimden ve ona dogru yürümeye basladim Yanina vardigimda bana bakti ve gene uzun uzun gözlerimin içine bakti O an nasil yaptim hala bilmiyorum ama ona : “ SIZINLE KONUSABILIRMIYIZ??” dedim Bir an bir suskunluk oldu Ve “OLABILIR!” dedi Sanki dünyalar benim olmustu Uzun zamandir hoslandigim kizla tanisma imkani bulmustum Okulumuzun hemen yaninda park vardi Oraya dogru yürümeye basladik Ama hiçbirsey konusmuyorduk En sonunda parka varmistik O oturmustu ben ayaktaydim “BENIMLE NE KONUSMAK ISTIYORSUNUZ?” dedi Bende bütün cesaretimi toplayarak: “SINIFLARIMIZ YANYANA… SIZIN SINIFTA HEMEN HERKESI TANIYORUM SIZ HARIÇ SIZINLEDE TANISMAK ISTEMISTIM DE” demistim Oda “BILIYORUM HEMEN HER TENEFFÜS BIZIM SINIFTASINIZ” dedi Heyecanim giderek azaliyordu Ama kalbim deli gibi atiyordu Sonra : “BEN RIDVAN” dedim elimi uzatarak “BENDE ARZU!!!” dedi Tokalastik ARZU dedim içimden “EFENDIM” dedi Sadece bakisiyorduk Bir an “ELLERINIZ TITRIYOR!!” diye bir ses duydum Özür dilerim dedim Ellerimiz ayrilirken dualar ediyordum Bu an hiç bitmesin diye “YARIN DAHA ÇOK VAKTIMIZ OLUR EVE GEÇ KALDIM!!” dedi Ben sadece bakakalmistim Ayrilirken gene bana bakti ve güldü Ama bu seferki bir baska gülüstü Kalbim deli gibi atiyordu Sabahi iple çekiyordum O gün zar zor uyumustum

Erkenden kalkmistim Apar topar okula varmistim Koridorun ucunda adeta kamp kurmustum Içimden “ARZU, ARZU, ARZU” diyordum Bir an “EFENDIM!” diye birses duydum Arkami döndüm ve onu gördümMeger o gün erken gelmis Ben heyecandan ne yapacagimi bilmezken o bana “MERHABA” dedi Biraz bekledikten sonra “MERHABA” diye karsilik verdim “ILK IKI DERSIM BOS “ dedi Ve lafini bitirmesine izin vermeden “BENIMKILERDE “ dedim Beraber kantine indik Kimseler yoktu Masanin etrafina karsilikli olarak oturduk Sadece bakisiyorduk Bir an kitaplarim yere düstü Ve o ses beni kendime getirdi Onunla muhabbet etmeye basladim Nereli, kaç yasinda, kaç kardes herseyini ögrenmistim Konustukça ne kadar güzel konusuyo, ne güzel fikirleri var diyordum Sonra zil çaldi 2 ders bu kadarmi kisa sürerdi Siniftayken yillar gibi gelen dakikalar, simdi sanki birkaç saniye gibiydi “ZIL ÇALDI GITMEM GEREKIYOR “ dedi ve yanimdan ayrildi Giderken gene o hasta oldugum gülümsemesini yapti

Daha sonraki günler gene onunla kantine inip muhabbet ettik Bazen siniflarina gittigimde onunla konusan erkek gördümmü ters ters bakardim o çocuklara Onun hiçbir erkekle beraber olmasina tahammül edemiyordum Onu herkesten kiskaniyordum Hemen her teneffüs beraberdik O da bundan rahatsiz gibi görünmüyordu Samimiyetimiz bayagi ilerlemisti En sonunda kafama koydum Ona soracaktim Beraber oldugu biri varmi Eger beraber oldugu biri yoksa, acaba beni kabul edermi??? Evet bunu yapacaktim

Bir cuma günü, okul çikisinda “HAFTASONU NE YAPACAKSIN?” diye sordum ona Arkadaslariyla okulda bulusup taksime gidecegini söyledi Üzülmüstüm Oysa benimle beraber olmasini o kadar çok istiyordumki!!! Kafami önüme egdigim anda “AMA PAZAR GÜNÜ EVDEYIM!!” dedi Kafami kaldirip yüzüne baktigimda gülümsüyordu Hemen lafi degistirip “ISTERSEN EVINE KADAR BERABER YÜRÜYELIM” dedim “TAMAM” dedi Yolda yürürken hep o konusuyordu Bense pazar günü ne yaparim diye kafamda planlar yapiyordum Evinin önüne geldigimizde “ISTE EVIM BURASI “ “BENIMLE BERABER YÜRÜDÜGÜN IÇIN TESEKKÜRLER” dedi ve usul usul bana bakarak evine girdi Pazar gününü iple çekiyordum Bir bahane bulur ve evine giderim diye düsünüyordum Pazar günü erkenden kalktim Ama pencereden disari baktigimda bütün planlarim altüst olmustu Disarida acayip bir yagmur vardi Bende mecburen evde oturmak zorunda kaldim

Okullarin kapanmasina bir ay kala “LISEYI NERDE OKUYACAKSIN?” diye sordum ona “BILMIYORUM!! AMA BÜYÜK IHTIMALLE BAKIRKÖY’DE” dedi “NASIL YANI BÜYÜK IHTIMALLE” diye sordum “SANA GÖSTERDIGIM EV TEYZEMIN EVI… ANNEM BABAM VE ABIM KEMERBURGAZDA OTURUYORLAR… ORDAKI OKULLAR PEK IYI DEGIL… ONUN IÇIN BENI BURAYA, TEYZEMIN YANINA GÖNDERDILER” dedi Nasil yaptim bilmiyorum ama “IYIKI GÖNDERMISLER” dedim Bana bakti ve güldü “INSALLAH AYNI OKULA DÜSERIZ” dedim O da kafasini evet der gibi salladi

Son hafta “TATILDE NE YAPACAKSIN” diye sordum Arzu’ya “MEMLEKETE GIDECEGIZ” dedi Ben sanki yikilmistim “YANI IZMIR’EMI GIDIYORSUNUZ” diyebildim Basini öne egerek “EVET!!!” dedi Bir an durdum ve “SEN GELENE KADAR SENI BEKLEYECEGIM!!!” dedim Bana bakti ve güldü Gözlerine baktim sanki isil isil parliyordu Ve aniden boynuma sarildi Sanki “BENI BIRAKMA !!” der gibiydi O an kalbimde bir sicaklik hissettim Aglamamak için kendimi zor tuttum Sonra “HADI GIT… NE OLUR ÇABUK DÖN!!” dedim Ve gitti

Okul bitti Tatile girdik Ben hep onu düsünüyordum Geceleyin sokaklarda bos bos dolasip onu hayal ediyordum Eve geç gidiyordum Bu aralar evlede aram açilmaya baslamisti Onun yanindayken birkaç saniye gibi geçen saatler, artik asirlar gibi geliyordu Onu çok özlüyordum Acaba oda beni özlüyormu diye içimdende geçiriyordum Hergün dualar ediyordum Onun yüzünü biran önce görmek için En sonunda dualarim kabul olmustu Okullarin açilmasina bir ay kala istanbula gelmisti Telefon çaldiginda bakmistim Arayan oydu Sesini hemen tanidim “BEN GELDIM BENI HALA BEKLIYORMUSUN?” diye sordu bana “EVET HEMDE DUALAR EDEREK BEKLIYORUM” dedim Okulun önünde bulusalim dedi Tamam dedigim gibi disari çiktim Yürümüyor sevincimden kosuyordum Okula vardigimda ter içinde kalmistim Onu beklemeye basladim Ve onu köseden dönerken gördügümde gözlerime inanamadim 2 ay boyunca göremedigim, ugruna dualar ettigim kiz bana gülümseyerek geliyordu Bende ona dogru yürümeye basladim En sonunda beraber olmustuk “HOSGELDIN” dedim, oda “HOSBULDUK” dedi Gözlerim dolmustu “SENI ÇOK ÖZLEDIM ARZU” dedim ve boynuna sarildim Öyle bir sarildim ki 2 ayin hincini çikartiyordum adeta Oda bana sariliyordu Sonra gözlerimiz bulustu “SENIN EN ÇOK NEYINI ÖZLEDIM BILIYORMUSUN!!! ELA GÖZLERINI VE EN ÇOK DA GÜLÜSÜNÜ” dedim Bir an bakakaldi Sana birsey söyleyecegim dedi Ailem liseyi bakirköyde okumama izin verdi Bu lafi duyunca sanki dünyalar benim olmustu Sevdigim kizla ayni yerde liseyi okuyacaktim

Birbirimizin telefonlarini aldik ve onun hangi liseye kayit olacagini ögrendim Kendimi de o liseye kayit ettirdim Okulun ilk günüydü Onu kapinin önünde bekleyeme basladim En sonunda görünmüstü Ama yaninda bir erkek vardi O an dünyam basima yikilmisti Sevdigim kizin yaninda bir erkek vardi Hemde bayagi büyük biriydi Bu bana çok koymustu Ben bunlari düsünürken o beni gördü kosarak yanima geldi “MERHABA” dedi Ben sadece gözlerine bakiyordum Cevap vermedigimi görünce “NE OLDU” dedi “KIM O ÇOCUK” dedim Sakayla karisik “YOKSA KISKANDINMI?” dedi Bayagi sinirlenmistim O da bunu anlayinca o benim abim Okulun ilk günü beni birakmaya geldi Nasil bir okul oldugunu annemlere söyleyecek dedi Ben “OH BE “ dedim “NEDEN OH BE DEDIN” diye sordu bana “HIIIÇ” dedim Gözlerimin içine bakti Sanki bana birseyler anlatmak istiyordu Sonra “ARZU” diye bir ses duydum Ikimizde ayni yöne bakinca abisinin yanimiza geldigini gördüm Hadi gir içeri dedi O da tamam dedi Abisi bana bir bakti Sonra çekti gitti Ben çok mutluydum Çünkü sevdigim kizla ayni okuldaydim

Bir hafta sonra Arzu’ ya “SENINLE BIRSEY KONUSACAGIM” dedim “NE HAKKINDA” diye sordu “ÖZEL BIRSEY” dedim Gözleri parlayarak “TAMAM” dedi “CUMARTESI OKULUN ÖNÜNE GEL ORDA BULUSUP BIRYERLERE GIDIP KONUSURUZ” dedim O da olur dedi Bu sefer bütün cesaretimi toplayip bu kiza onu deliler gibi sevdigimi söyleyecegim Diye içimden geçiriyordum Cuma günü arzu birini getirdi yaninda Ben arkadasi sanmistim Sizi tanisatirayim dedi Kizin adi fulyaymis Arzu’ nun yegeniymis Ayni okulda olmasinin bir sebebi de oymus Ailesi bir akrabasi yaninda olursa daha iyi olur demis

Ertesi gün erkenden kalktim güzelce giyinip okulun yolunu tuttum Okulun önünde beklemeye basladim Köseyi döndügünü görünce sok olmustum Harika giyinmisti “NE KADAR GÜZEL!!” diye geçirdim içimden Yanima geldi “MERHABA” dedi “BUGÜN ÇOK GÜZELSIN” dedim Yanaklari kipkirmizi oldu Basini önüne egip “TESEKKÜR EDERIM!!” dedi Ileride bir café var oraya gidelim dedim Olur dedi Kafeye vardigimizda birseyler söyledik Ve konusmaya basladik “BENIMLE NE KONUSMAK ISTIYORSUN?” diye sordu Arzu “BIR KIZDAN HOSLANIYORUM AMA ONA BIR TÜRLÜ AÇILAMIYORUM BANA YARDIM EDERMISIN?” dedim Ben bunlari söyledikten sonra gözleri dolmustu Aglamamak için kendini zor tutuyordu Gözlerimin içine bakarak “O KIZI TANIYORMUYUM?” diye sordu “EVET!!! HEMDE ÇOK YAKINDAN TANIYORSUN” diye cevap verdim gözlerinin taa içine bakarak Sanki daha bi yikilmisti Ama bilmiyorduki hoslandigim kiz oydu “SENCE NE YAPMALIYIM?”
diye sordum ona Içinden ne geliyorsa onu yap dedi “BEN DUYGULARIMI KOLAY KOLAY ANLATAMAM” dedim “SEN BILIRSIN” “ARTIK BENI EVE GÖTÜR!!!” dedi “NEDEN! NE OLDUKI ?” diye sordum “BASIM AGRIYOR!” diye karsilik verdi Peki deyip onu evine kadar götürdüm Eve gidene kadar yolda hiç konusmadik Evinin önüne gelince gözlerimin içine bakti Içim sizlamisti o bakislar karsisinda Boynuma sarilip kulagimin içine birseyler söyledi Ama anlamamistim Tekrar söylermisin dedim Bosver dedi yüzüme bakmadan apartmanin içine girdi Sanirim agliyordu Sanirim onu üzmüstüm Hayatta tek deger verdigim insani aglatmistim Bu bende tarif edilemez bir aciya sebep olmustu Ondan sonraki günler benimle pek konusmamaya baslamisti Onu her gördügümde bir yerlere dalip gidiyordu Bir hafta sonra “ARZU NEYIN VAR!!! KAÇ GÜNDÜR BENIMLE FAZLA KONUSMUYORSUN” diye sordum Oda bana “O HOSLANDIGIN KIZLA SENI YANLIZ BIRAKIYORUM YA!! DAHA NE ISTIYORSUN!!” dedi Sinirli sinirli bakarak Beni okul çikisinda eski okulumuzun ordaki parkta bekle Sana o kizin kim oldugunu söyleyecegim dedim Basini öne egerek “OLUR BEKLERIM!!” dedi Okul çikisini iple çekiyordum Çok ama çok heyecanliydim Ve sonunda zil çalmisti Okulun kapisindan çikarken “ALLAHIM BANA GÜÇ VER!!” diye dualar ettim Parkin önüne gelip beklemeye basladim Bir kaç dakika sonra yanima geldi “HADI SÖYLE!!” dedi “SANA DAHA ÖNCEDE SÖYLEMISTIM… BEN DUYGULARIMI, IÇIMDEKILERI KOLAY KOLAY DILE GETIREN BIRI DEGILIM “ dedim Gözlerinin taa içine bakarak “HOSLANDIGIM KIZIN EN ÇOK NEYINI BEGENIYORUM BILIYORMUSUN"”diye sordum Gözlerimin içine bakarak “SÖYLE!!” dedi Gözlerimi kapatip ve bütün cesaretimi toplayip
“ELA GÖZLERINI!!!!! VE EN ÇOK DA GÜLÜSÜNÜ!!!!” dedim Sonra gözlerimi açtim Rahat bir dakika sadece bakistik Sonra boynuma sarildi Ve hüngür hüngür aglamaya basladi Kulagima “BENDE!” dedi O kiz kim anladinmi? Diye sordum Basini salladi Sonra yüzüme bakarak tekrar “BENDE!” dedi Ve kosarak evine gitti Hiç kipirdayamiyordum Sanki donup kalmistim “ALLAHIM SANA SÜKÜRLER OLSUN!!” diye defalarca içimden geçirdim En sonunda benimde artik bir sevdigim var diyordum Heyecanimdan kalbim deli gibi atiyordu O hoslandigim kiz, ugruna dualar ettigim kiz O da benden hoslaniyormus Bunu bildikçe sevincim bir kat daha artiyordu Sonra o parktan taa eve kadar yürüyerek geldim Aksam yattigimda ne kadar yoruldugumu anladim Sabahleyin kalkar kalkmaz kahvalti bile yapmadan okula gittim Siniflarina gittim daha gelmemisti Çok iyi dedim içimden Onu karsilarim Dedim içimden 10 dakika sonra koridorun ucunda görünmüstü Sanki bana daha bir baska gözüküyordu Daha bir güzellesmis gibiydi Koca okulda sadece koridorda yürüyen ARZU, birde ona bakan BEN vardim sanki Hiçkimseyi gözüm görmüyordu Koridorda yürürken sadece o bana bende ona bakiyordum Yanima geldi “MERHABA” dedi Kekeleyerek “MERHABA” diyebildim “KANTINE GIDELIMMI “ diye sordu “TABIKI” dedim Kantine vardigimizda kimseler yoktu Kantinin ortasinda durdu, bana döndü, resmen aglamak üzereydi Boynuma sarilip “NE OLUR BENI BIRAKMA!!” dedi O anki duyguyu anlatamam Hani derler ya yasanmadan anlamazsin, gerçektende öyle birseydi Aglayarak cevap verdim “HIÇBIR ZAMAN!!” dedim Sonra bana daha bi siki sarilmaya basladi Rahat bir dakika boyunca birbirimize sarilmistik Sonra gözlerimiz birbirimize bakti ikimizde agliyorduk “BILIYORUM!! DUYGULARINI DILE GETIREMIYORSUN AMA INAN SENDEKI DUYGULARIN AYNISINI BENDE SANA HISSEDIYORUM… SÖYLEMESENDE BILIYORUM… BENI DELI GIBI SEVIYORSUN… BUNU HISSEDEBILIYORUM” dedi Ben sadece kafami öne egip “EVET!!” diyebildim Neden bilmiyorum ama söyleyemiyordum Onu deliler gibi sevdigimi ugruna canimi verebilecegimi bagira bagira söylemek istiyordum, ama yapamiyordum Bütün bir yil boyunca hep beraber dolastik Hafta sonlarini ve teneffüsleri iple çekiyordum Onu daha fazla görebilmek amaciyla

Yil sonu yaklasiyordu Okulun kapanmasina yaklastikça daha bir hüzünleniyordu Bir gün “NEDEN SON GÜNLERDE HÜZÜNLENIYORSUN?” diye sordum “BILIYORSUN!! TATILLERDE HEP MEMLEKETE GIDIYORUZ SENDEN AYRILMAK BENI MAHVEDIYOR ONUN IÇIN ÜZÜLÜYORUM” dedi Biliyordum Her yaz memlekete giderlerdi Ve bu beni daha bir üzerdi “NE OLUR GITME!! HIÇ OLMAZSA BU YAZ ISTANBUL DA KAL” dedim aglayarak “AGLAMA!!! SEN AGLADIKÇA BEN DAYANAMIYORUM ÇOK ÜZÜLÜYORUM” diyordu “BENIM IÇINDE ÇOK ZOR GEÇECEK SENSIZ 2 KOCA AY” dedi Ve sonunda okullar kapandi Giderken onu son bir kez daha görmek için evlerine gittim Kapida babasinin arabasi vardi Evet gidiyorlardi Az sonra hepsi birden kapidan çiktilar Annesi, babasi, abisi ve en sonunda ARZU herkes arabaya bindi Arzu tam binerken kendimi gösterdim Aglayarak ona baktim sanki o da agliyordu “NE OLUR BENI BIRAKMA!! GITMEME IZIN VERME” der gibiydi Araba çalisti Sanki, deliler gibi sevdigim kizi elimden zorla aliyorlar, götürüyorlar gibiydi Gitmisti 2 ay boyunca onu göremeyecek, onunla olamayacaktim Her gece dualar ediyordum sokaklarda bos bos dolasiyordum Onu düsünüyordum “KESKE YANIMDA OLSA” diyordum

Birgün telefon çaldi Arayan ARZU’ ydu Hatrimi sormak için aramis “YAKINDA GELECEGIM!!! SENI ÇOK ÖZLEDIM” dedi “BENDE!!” diye cevap verdim “BENI DÜSÜNÜYORMUSUN?” diye sordu “HER GÜN HER SAAT “ dedim “DINLE O ZAMAN” dedi “BENI YANINDA ISTIYORSAN, GECELERI AY’ A BAK BENI DÜSÜN EGER KALBINDE BIR SICAKLIK HISSEDERSEN, ANLAKI BENDE SENI,,, AY’ A BAKIP DÜSÜNÜYORUMDUR…” dedi Ben aglamaya basladim Beni, benden fazla seven biri vardi diye geçirdim içimden “TAMAM!! CANIM” dedim Sonra telefonu kapatti O aksam onun dedigini yaptim Aya baktim onu düsündüm 10-15 dakika sonra bir kalbimde sicaklik hissettim “ALLAHIM!! SEN NE BÜYÜKSÜN!” dedim içimden Gerçektende kalbimde onu hissettim Ne olur çabuk gel dedim aya bakarak

Aradan bir ay geçti Tekrar telefon çaldi Arayan gene ARZU’ydu “ISTANBULA GELDIM TEYZEMLERDEYIM BIR SAAT SONRA OKULUN ÖNÜNDE BULUSALIM CANIM “ dedi “TAMAM” dedim En güzel kiyafetlerimi giydim Eee kolaymi? Sevdigim kiz uzaktan geliyor O kadar çok heyecanliydim ki Hemen okulun önüne gittim Daha 20 dakika vardi Onu beklerken her dakika bir ömür gibi geliyordu bana En sonunda görmüstüm onu 2 aydir göremedigim sadece kalbimde hissettigim kiz, bana dogru geliyordu Bende ona dogru kosmaya basladim Yan yana geldigimizde “HOSGELDIN “ dedim Aglamaya basladim Ve sonra öyle bir sarildim ki, bütün özlemimi sanki ondan çikariyordum “SENI ÇOK ÖZLEDIM CANIM!!” diyordum “BENDE!!!” dedi Hep o bana BENDE! derdi Sonra “GEL!!! SENI TEYZEMLE TANISTIRACAGIM” dedi Teyzesinin evine dogru yola koyulduk Eve vardigimizda teyzesini gördüm Koltuga oturdum Arzu’ da yanima oturdu Teyzesi “BU O ÇOCUK MU?” diye sordu Arzu’ da utanarak “EVET!!” dedi Teyzesi “BAHSETTIGIN KADAR VARMIS KIZ “ dedi Bir ara gülüstüler Ben hiçbirsey anlamamistim bu konusmadan Ama onlarin gülmesi benimde hosuma gitmisti Bütün gün teyzesinde oturduk Muhabbet ettik Teyzesi beni sevmisti Ayrilirken kapinin önünde ben ayakkabilarimi giyerken teyzesi ve ARZU beni izliyordu Ben hosçakalin diyecekken teyzesi “BEN SIZI YANLIZ BIRAKAYIM ?” dedi gülerekten Sanki aklimi okumustu “TEYZEN ÇOK IYI BIRI…
NE OLUR KENDINE DIKKAT ET!!!!!!!” dedim ve ona doya doya sarildim O da “GÜLE GÜLE” dedi Onu çok seviyordum Oda bunu biliyordu Ama bunu bir türlü söyleyemiyordum Okullar açilana kadar hergün onunla beraberdim O yanimdayken zaman hiç geçmesin, o anlar hiç bitmesin istiyordum

Okullar açildiginda gene beraberdik Siniflarimiz gene yanyanaydi Her teneffüs onu görmek için yanina giderdim Her yanina gidisimde, ayri bir heyecan vardi yüregimde Kalbim onun yanindayken deli gibi atardi Eger ben onu üzmüssem, yanliz kaldigimiz bir anda bana masum masum bakar, ben ne oldugunu anlar nedenini bile sormadan “ÖZÜR DILERIM! “ derdim Bütün yil boyunca hep böyle geçti Derslerim zayifmis artik hiç umrumda bile degildi Onunla beraberken dünyayi tanimiyordum Yil sonunda onun dogum günü vardi Ona söz vermistim Okullarin kapandigi hafta onu bir yere götürecektim ve dogum gününü orda beraber kutlayacaktik Hafta sonu Arzu’yla beraber yola koyulduk Aksam saat 10’da teyzesinden zor izin almistim Doya doya 2 saatim vardi Onunla sahile gittik Bir demet kirmizi gül almistim O gün hava biraz bozuktu Çiçegi Arzu ‘ya verdim Biraz yürüdükten sonra bir bankta yanyana oturduk Bana “KIRMIZI GÜLÜN NE ANLAMA GELDIGINI BILIYORMUSUN?” diye sordu Basimi evet anlaminda salladim “SÖYLE O ZAMAN“ dedi Gözlerine baktim, sanki o iki kelimeyi ona söylemem için bana yalvariyordu “AYAGA KALK” dedim Onu karsima aldim ve bütün cesaretimi toplamaya çalisiyordum Gözlerimi kapadim “HADI SÖYLE” diyordu Söylemiyor adeta yalvariyordu “ARZU” dedim “EVET !!! DEVAM ET !” dedi “BEN SE………” dedim ve burnuma bir yagmur damlasi geldi Sonra bir tane daha, bir tane daha Ve yagmur baslamisti O an onun gözlerine baktigimda sanki “NE OLUR DURMA!!!! SÖYLE !” diyordu Ama benim bütün cesaretim kirilmisti O yagmur beni mahvetmisti Yagmur o anki bütün büyüyü bozmustu Sonra o bana ben ona bakarak gülmeye basladik Yagmur deli gibi yagiyordu Birden onun gözlerine baktim Gülmeyi birakmis sadece bakisiyorduk “NEREYE GIDERSEN GIT YANINDA OLACAGIM!!!!!!!!!
O IKI KELIMEYI SÖYLEYEMESENDE!!!!” dedi Gözlerimin taa içine bakarak Ondan sonra bir sarildi ki…… O an hiç bitmesin istedim Islanmaya baslamistik Seni evine götüreyim dedim Eve kadar yürüdük Hiç durmadan çiçeklere bakiyordu “BENIM GÜZELLERIM!!” diyordu Eve geldik Iyi geceler dedim Ve ona sarildim Onu eve biraktiktan sonra sokaklarda, o yagmurlu caddelerde dolasmaya basladim O kadar mutluydum ki Her ne kadar söyleyemesemde, bir sevdigim vardi Hemde benim onu sevdigim kadar Ve o kötü an gene gelmisti Her yaz oldugu gibi gene memlekete gidiyorlardi Onu ugurlamaya gidecektim Ama o izin vermedi “SENIN AGLAMANA DAYANAMIYORUM SENI ÜZMEK ISTEMIYORUM” dedi Onun yaninda aglamami hiç istemezdi Ve gitti Ben gene o bos sokaklarda deli gibi onu düsünüyordum Her gün aya bakiyordum Onu düsünüyordum

Ama bu sefer tatil sanki daha bi erken bitmisti Gene okul açilmisti Onu gene görmüstüm Okulun koridorunda yürürken bana öyle bir bakiyordu ki…… anlatamam Yanima geldiginde “HOSGELDIN… CANIM!!” dedim “HOSBULDUK!!” dedi Bütün bir yili onunla beraber geçirdim Okulun kapanmasina 2-3 ay kala “ÜNIVERSITE SINAVINA GIRECEKMISIN?” diye sordum Evet dedi “PEKI ISTANBUL IÇINI KAZANABILIRMISIN?” dedim “BILMIYORUM… AMA SANMAM… ISTANBUL IÇI ÇOK PUAN… O KADAR PUANI ALAMAM” dedi Bende “ O ZAMAN SENDE, AÇIKÖGRETIMI YAZ” dedim olur dedi “AMA SENDE BIR YERE GITME OLURMU SENSIZ BEN BURALARDA NE YAPARIM” dedi “SENI HIÇBIR ZAMAN BIRAKMAYACAGIM” dedim Okul kapanmisti Sinav günü gelmisti onu aradim “INSALLAH KALBINDEKI YERI KAZANIRSIN” dedim “KAZANDIM BILE…… ÇÜNKÜ KALBIMDE SEN VARSIN!!! “ dedi Ben o an müthis derecede sevinmistim Sonra sinava girdim Sinavda dualar ediyordum Arzu yanimda olsun diye Ama onun benim yanimda olmasi için benimde istanbul içinde bir yere puan tutturmam lazimdi Ve bunlari düsünerek sinavdan çikmistim Sinavdan sonra hemen arzuyu aradim Nasil geçti diye sordum “ÇOK IYI… SENINKI NASILDI” diye sordu Benimkide iyiydi dedi O sene tatile gitmemisti Bütün yaz beraberdik Sinav sonuçlari açiklaninca kendi kazandigim yere baktigimda sok olmustum Bogaziçi gibi bir yeri tutturmustum Bu mutlu haberi hemen arzuya ilettim O da çok sevindi Sen nereyi kazandin diye sordum “ILK TERCIHIM AÇIKÖGRETIMDI… ORAYI KAZANDIM” deyince dünyalar benim olmustu Bir ara ailesinin yanina gitti Bir hafta kadar sonra geri geldi Onlarida çok özledim Onun için gittim dedi En sonunda ben üniversiteye yazildim Ilk gün beraber gittik Kantindeki manzara çok güzeldi Köprünün bir kismi gözüküyordu Deniz ayaklarinin altindaydi Kantinde çevreme baktim Her kesimden insan vardi “NE KADAR ÖZGÜR BIR YER DEGIL MI?” diye sordum Gözlerimin içine öyle bir baktiki “NE OLDU? NIYE ÖYLE BAKIYORSUN” dedim “BEN SANA BIR ISIM TAKMISTIM… DEMIN ONU SÖYLEDIN?” dedi “NEYMIS O ISIM” diye sordum “BASBASA KALDIGIMIZ BIR ZAMAN SÖYLERIM” dedi “PEKI “ dedim

Yariyil tatili yaklasirken arkadaslarimla kantinde konusurken biri “YAA… HARÇLARADA BAYA ZAM YAPTILAR BEE” dedi Ben sasirmistim Daha bir açiklayici olmasini istedim Çok para istiyorlarmis Zaten benim babam harcin bir kismini zar zor vermisti Bu kadar parayi kesinlikle bulamazdi Hemen rehber ögretmenin yanina gittim Herseyi anlattim hocaya Hoca “DERSLERIN NASIL DIYE SORDU…” diye sordu “PEK IYI DEGIL” dedim Biraz daha konustuktan sonra benim babamin bu parayi bulamayacagini söyleyerek birazda kizarak kaydimi sildirdim Üniversite hayatim tamamen bitmisti Canim çok sikiliyordu Ama ARZU hep yanimda oldu Bu durumu hemen atlattim Bir ay sonra arzu telefon etti Aglayarak “NE OLUR YANIMA GEL!!” dedi Ben sok olmustum Telefonu kapattigim gibi teyzesinin evine gittim Kapiyi çalar çalmaz açti Beni karsisinda görünce daha çok aglamaya basladi Onu salona kadar götürdüm “NE OLDU KIZIM ANLATSANA” dedim “BILIYORSUN BABAMI ISTEN KOVMUSLARDI KAÇ AYDIR IS ARIYOR EN SONUNDA BURDA YAPAMIYACAGIMIZI, IZMIRDEKI AKRABALARDAN BIRININ IS TEKLIFI YAPTIGINI SÖYLEDI… BABA GITMEYELIM DEDIM AMA O BENI DINLEMEDI 2 GÜN SONRA IZMIRE TASINIYORUZ” dedikten sonra hüngür hüngür aglayarak boynuma sarildi Ben bu sözleri duyunca sok oldum Dayanamayip bende agladim “SEN AGLAMA BEN SENIN AGLAMANA DAYANAMIYORUM “ dedi Salonun ortasinda konusmadan öylece duvarlara bakiyordum “PEKI NE YAPACAGIZ” dedim “BILMIYORUM “ dedi Ben felaket derecede üzülmüstüm Sevdigim kiz bu sefer gerçekten gidiyordu Hemde dönmemecesine Bir ara o bana bakti ve gülmeye basladi “NEDEN GÜLÜYORSUN” dedim “SEN BENIM EN ÇOK NEYIMI SEVIYORDUN” diye cevap verdi Sonra bende gülmeye basladim “SENI AGLARKEN GÖRMEK BENI KAHREDIYOR LÜTFEN AGLAMA” dedi Sonra bende ne demek istedigini anladim Gözlerine baktim aglamamak için kendini zor tutuyordu O bana ben ona bakiyorduk Ikimizde biliyorduk 2 gün sonra ayrilacagiz Sonra birden “HANI SEN ÜNIVERTEDEKI ILK GÜNÜMDE BANA BIRSEY SÖYLEMISTIN HATIRLADINMI” diye sordum “HIÇ UNUTMADIM KI “ dedi “NEYDI BANA TAKTIGIN O ISIM “ dedim Elini kalbime koydu ve gözlerimin içine bakarak “ÖZGÜR ADAM” dedi Ben donmustum Ama kalbimde öyle bir sicaklik hissettim ki anlatamam “NEDEN…… “ diyecektimki elini agzima götürüp susmami söyledi “SEN SOKAKLARDA BENI DÜSÜNÜRKEN BEN SENI RÜYALARIMDA GÖRÜYORDUM SOKAKLARDA DOLASIP BENI DÜSÜNÜYORDUN BUNU SADECE ÖZGÜR BIR ADAM YAPAR” dedi O an içimden “ISTE GERÇEK SEVGI BU OLMALI “ dedim O gün onlarda kaldim sabahleyin kalktigimizda telefon çaldi Arayan babasiydi Hemen eve gelmesini istedi Onu istemiyerek de olsa evine götürdüm Ona sordum “NEREDEN SAAT KAÇTA GIDIYORSUNUZ” Cevap vermedi “SENIN AGLAMANA DAYANAMIYORUM “ dedi “AKSAMA SON KEZ BULUSALIM”dedim Kafasini evet anlaminda salladi

Onu biraktiktan 1-2 saat sonra yagmur yagmaya basladi Aksam olunca evinin önünde onu beklemeye basladim Onu çagirdim Asagiya geldi “BIRAZ YÜRÜYELIM” dedim “AMA BU YAGMURDA… YA HASTA OLURSAN BEN NE YAPARIM” dedi “SANA BIRSEY SÖYLEYECEGIM” dedim Gözlerinin taa içine bakarak Gözlerinin içi parlamisti bir anda “HADI YÜRÜYELIM !!! “ dedi Yagmur altinda koca sokakta yürümeye basladik Bir kaç adimdan sonra bana döndü “NE OLUR SÖYLE!! ARTIK O IKI KELIMEYI DUYMAK ISTIYORUM!!!” dedi Anlamisti sanirim Bu sefer söyleyecektim Gözlerimi kapattim “SÖYLE!! NE OLUR SÖYLE!!” diyordu “SENI S……” dedim ve ARZU diye kalin birsesle irkildim Camdan babasi çagiriyordu Arzuda bana usul usul bakarak evine gitti O koca caddede sadece o ve ben vardik O bana bakarak eve giderken, ben ona elimi uzatmis “NE OLUR GITME… BENI BIRAKMA!!!!!” diyordum Apartmana girerken bana son bir kez bakti ve güldü Ben kaderime isyan ediyordum Sevdigim kiza bir kez olsun onu deliler gibi sevdigimi söyleyemedim diye Sevdigim kizi elimden aliyorlar diye Kalbim çok aciyordu Onsuz ne yapacagimi düsünüyordum Ertesi gün erkenden kalktim Evlerinin önüne gittim Ama camlarinda perde yoktu Apartmana kosarak girdim Kapi açikti eve girdim hiçbir esya yoktu Bütün odalar bombostu “SIZ KIMSINIZ” diye bir sesle irkildim “BEN ARZUNUN BIR ARKADASIYIM ONU ZIYARETE GELDIM “ dedim “ONLAR TASINDILAR BIR DAHA ISTANBULA BELKIDE HIÇ GELMEYECEKLER BEN ONLARIN KOMSUSUYUM SEN GALIBA O ÇOCUKSUN” dedi yasli teyze “HANGI ÇOCUK” diye sordum “BAZEN ARZU’ YU EVDE GÖRÜRDÜM ÇOK NADIREN… ONU HER GÖRDÜGÜMDE KENDI DUVARINA BAKIP DALARDI GÖZLERI DOLARDI SANIRIM BIRINI DÜSÜNÜYORDU… DELIKANLI,,,,, BIZDE GENÇ OLDUK BIZDE BU DUYGULARI YASADIK… ALLAH SANA YARDIM ETSIN!!!” dedi ve gitti Ben hemen onun odasina gittim Ve duvarina baktim Baktigim gibi gözlerim doldu Bir kalp resmi vardi Çok ufakti Ama benim için çok büyüktü Kalbin içinde birseyler yaziyordu Yaklasip baktigimda kalbimde bir sicaklik hissettim Kalbin içinde “ÖZGÜR ADAM” yaziyordu Gözlerim dolmustu O bana böyle bir isim takmisti Demek duvara bakip beni düsünüyordu Diye geçirdim içimden Ne yapacagimi bilmiyordum Gene sokaklarda bos bos dolasiyordum Ama bu seferki bir baskaydi Içimde kötü bir his vardi Sanki bir sey olacakmis gibi bir his vardi içimde

Aradan 4 gün geçti O GÜN 2 MARTTI Aksam uyuyamamistim Geceleyin hava biraz bozuktu Gökyüzüne bakip ayi aradim Ama bulamadim Uykuya dalar gibi oldum Kalbimde çok büyük bir aciyla uyandim Kalbim çok aciyordu O an aklima arzu geldi Acaba ne oldu diye düsünürken, aklima gökyüzü geldi Orda ayi aradim Bir kaç dakika sonra görmüstüm Hemde bütün ihtisamiyla duruyordu Bembeyazdi Onu düsünürken gene kalbimde bir aci hissettim Tam o anda ayin yanindan bir yildiz kaydi 10 saniye boyunca o yildizin kayisini izledim Izlerkende kalbim aciyordu Yildiz kaydi Kalbimin acisida durdu “ACABA NE OLDU” dedim içimden Ertesi günler içimde bir huzursuzluk vardi Asagi yukari 2 hafta olmustu ama arzu hala aramamisti 9 mart günü telefon çaldi Arayan fulyaydi Sesi aglamakliydi “RIDVAN” dedi “BEN SU AN IZMIRDEYIM ARZU VE BABASI TRAFIK KAZASINDA ÖLDÜ… MURAT ABIMDE KOMADAN YENI ÇIKTI… NE OLUR METIN OL” dedi Ben yikilmistim Telefonu kapattim Yere diz çöktüm “ALLAHIM!!!! NEDEN BEN ?” dedim Kendi kendime bir söz söyledim; “KAYBETMEYE MAHKUM BIR ADAMSIN!!” kisaca KMBA derdim Disari çiktim Sahil kenarina gittim Aglamamak için acayip çaba sarfediyordum Çünkü o benim aglamami istemezdi Sahile vardim Kimse yoktu Deniz acayip dalgaliydi “HAYIR YA !!! NEDEN BEN YA NEDEN!!!” bagirmaya basladim En sonunda dayamayip agladim Gözümden bir yas damladi Kalbimde bir sicaklik hissettim Sanki bana aglama diyordu Ama ben kendimi tutamiyordum Deliler gibi agliyordum Simdi ne yapacagim diyordum kendi kendime O aksam deli gibi yagmur yagiyordu O yagmurlu sokaklarda, o soguk caddelerde ben tek basima aglayarak dolasiyordum Aglamam hiç durmuyordu Hep onu düsünüyordum Birkaç gün sonra gene fulya aradi “NE OLUR AGLAMA BILIYORSUN!! O SENIN AGLAMANI HIÇ ISTEMEZDI” dedi “PEKI “ dedim Bana telefonda herseyi anlatti Kazanin nasil oldugunu Kimin hatali oldugunu Ondan mezarligin adresini aldim Sonra hemen bir ise basladim Amacim para bulup bir an önce mezarliga gitmekti Kafama koymustum, mezarligin yanina gittigimde birsey yapacaktim HALA DÜSÜNÜYORUM

YAPSAMMI YAPMASAMMI