Keşke Büyümeseydik..!!!!!

Keşke hiç büyümeseydik
Keşke hiç uyanmasaydım beni uyutan masallardan Ne zaman bitti o yollar, o ormanlar?
Peki ya ne zaman yoruldu Alaaddin lambasını ovmaktan?
Ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüz yıl uyuyan güzeli uyandırmaktan?
Daha uyanmamalıydım oysa
Büyüdüm mü küstüm mü bir şeylere ne; inanmaz oldum o masallara
Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu
Dinlerken hep kızdığım kırmızı başlıklı kız
Şimdilerde nasıl da özlüyorum hepsini Nasıl da özlüyorum masallara inanışımı
O zamanlar köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş,
ayrılık hasret kokan mektupları okumamıştım daha
Bir zamanlar koşup oynarken düştüğümde dizlerimi kanatıyordu hayat,
şimdi ise kalbimi!Yine muzurluk yapsam diyorum
Işığı hızlıca açıp kapatsam, kimse benimle ilgilenmediğinde avazım çıktığı kadar bağırsam,
eve gelen misafirlere zorla oyuncaklarımı göstersem,
gizlice annemin odasına girip tüm çekmecelerini olanca hızımla boşaltsam,
Kimse görmeden balkona girip tüm saksıların topraklarını boşaltsam;
boşaltsam da kimse kızmasa
"uykudan önce"yi izleyip, sonrada çizgi filmleri düşünüp uyusam
Keşke hiç büyümeseydim diyorum, keşke hiç büyümeseydim
Keşke hayatın ne kadar zor olduğunu bilmeseydim
Keşke en sevdiğim oyuncağım olsaydı da ona her şeyi anlatsaydım!
Bir bir, teker teker Keşke gökyüzünde bembeyaz en beyaz bulutta yaşasaydım,
seyretseydim burayı ama asla gelmeseydim yanınıza!
Yıldızları kaydırıp dilek tutsaydım her biri ile
Karanlık olduğunda en parlak yıldızı yanıma alsaydım,
ışık olsaydı sevdiğimi görebilmem için bana Yağmur yağdığında istediğim bulutu gönderebilseydim sevdiklerimin yanına korusun diye
Yada sevmediklerime şimşekler çaktırabilseydim
Keşke kırmızı başlıklı kıza hala sinirleniyor olsaydım
Yada hala şirine'nin topuklu ayakkabılarına özeniyor olsaydım
Keşke kalbim bu kadar kırılmasaydı da ben olgunlaşmasaydım
O zaman göremezdi gözlerim etrafta dönen bunca oyunları
O zaman hissetmezdi kalbim ihanetleri, sadakatsizlikleri,
Bu aldanışlar da olmazdı o zaman, bu aldırışlar da!
Yaşam adına açılmış savaşlar da olmazdı!
Bu kazanma hırsı da!
Tertemiz bir dostluktan çaldık biz sevmeyi, nerden bilelim aşkın bize çarpacağını
Avuçlarımıza battı kırıkları, akan kanlara öylece bakakaldık
Bilseydik aşkın üzerimizde kırılacağını açarmıydık semaya ellerimizi
Dua ederken başka başka sevdalara ansızın birbirimizde vurulup kaldık
Günlerce, gecelerce gözyaşları biriktirdik satır aralarında Yasak dediler;
köşemize çekilip ağlamayı seçtik, savaşmak yerine
Oysa bir yerde bir umut vardı, bilemedik
Biz korkular biriktirdik dudaklarımızın buluştuğu noktada
Cesaret diye bir şey vardı ama biz kaçmayı seçtik direnmek yerine


Keşke hiç büyümeseydim diyorum, keşke hiç büyümeseydim
Bir gün kum tanecikleri gibi dağılacaktık biliyorduk ama biz uzun zamanlar hayal ettik
Rüzgarın çıkmasına dalgaların şahlanmasına çok var zannettik
Oysa onları bile göremedi küçük yüreklerimiz Biz kendi kendimizi yok ettik
Korkularımız yendi bizim sevdamızı daha ufacık meltemde kendimizi salıverdik
Biz ne zamana ne zulmete ne de zalime yenildik
Biz bir çocuk yüreğindeki saflığı sevdaya taşımayı bildiğimiz halde,
o cocuk kadar cesarete sahip olmayı bilemedik
Biz sevdamızı alıp omuzlarımıza yollara düşmeyi, sadece kendimiz olmayı bilemedik
Oysa biz başbaşa kaldığımız gecelerde hayallerle neleri bilmiştik
Biz "güçlü olmayı" bilemedik


alintidir