İncitmeyecek Kadar Uzak, Üşümeyecek Kadar Da Yakın Olabilmek...*

*


Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş, büyük kayıplar vermişler Ama en çok kayıp veren kirpilermiş Çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var

Bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya başlamış Tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin biraraya toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş Böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak,aralarındaki hava tedavülünü önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış

İlk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşlerAma başka bir problem çıkmış ortaya Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş Daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar, ama bu seferde donmalar meydana gelmiş

Ne var ki, her gece kâh uzaklaşa kâh yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın, ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler

Bizim de uzun dikenlerimiz var
Bunlar hayata karşı filtrelerimiz
Bazen faydalı, bazen de zararlı
Çoğu zaman, kimseleri yaklaştırmıyoruz yanımıza
Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz özel dünyamıza
Ne var ki, sıcaklık ancak yakınlaşmakla mümkün
Birbirini incitmeyecek kadar uzak, hayatın soğuk zamanlarında Üşümeyecek kadarda yakın olmayı öğrenmeliyiz

Aynen kirpiler gibi


İtinayla çalıntıdır