Yalnızlıga Alısmalı..

Bavulları hep toplu durmalı insanın

Bir gün telefonların hiç çalmayabileceği hesaplanmalı

Tül perde arkasından misafir yolu gözlemekten vaz*geçmeli

İhanetlere, terkedilmelere, bir başına bırakılmalara hazırlıklı olmalı

Yalnızlığa alışmalı



* * *



Çünkü "omuz omuza" günlerin vakti geçti Dayanışma günümüz borsasının değer kaybeden hisse senet*lerinden biri artık

Bireyin keşif çağı, geride kı*rık dökük yalnızlıklar bıraktı

Terörün bile bireyselleştiği çağdayız Zaman, birlikten kuvvet doğurma zamanı değil; zaman, tek başına dimdik ayakta kalabilmeyi becerme zamanıdır



* * *



İşte o yüzden alışmalı yalnız*lığa

Sokaklar dolusu ıssızlıkla başbaşa yaşamayı göze almalı insan Güvendiği dağlardaki karlara bakıp ders çıkarmalı Hüzünlü bir şarkıyla paylaşı*lan gecelerde başım dayayacak bir omuz arama huylarından vazgeçmeli Sofrada tek tabağa, tabakta az yemeğe alışmalı

Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en görünür duvarlarına

"Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşmılsa yalnızlık olmaz" dizeleriyle başlamalı güne

Telesekretere "şu anda size cevap verebilecek kim*se yok" denmeli, " belki de hiçbir zaman olmaya*cak"

Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı



* * *



Oysa sessizlik haksızlığa alkıştır

Haklılığın onuru yaşatır insanı Susmanın utancı öldürür

O yüzden en sessiz gecelerde ''doğruydu, yaptım"la teselli bulmalı insan

Feryada komşuların yetişmemesine, soğuk duvar diplerinde sessizce ağlaşmaya alışmalı Kendiyle he*saplaşmaya çalışmalı

Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır ol*malı

Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözüpek olabilmeli

Sessizliği, sese dönüştürebilmeli



* * *



Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan

Yollarla barışmalı

Yalnızlığa alışmalı


CAN DÜNDAR
__________________