Mevsimler Gibisin

En çok gözlerin etkiledi beni
Bir de gidişin
Önümde uzanan yol ıssız içimde hasret duygusu
Montumun yakalarını kaldırıyorumhavadaki nemli soğuk damlacıklar yanaklarımı ıslatıyor
Aklımda giderken söylediğin hoşçakal gözlerimde buğulu gözlerin avuçlarımda senden kalan kırıntılar

Okullar açılalı bir hafta oldu oturduğun sıra ala boşline Edebiyat hocam:
İpek neden gelmedi başarılı bir öğrenciydi" dedi
Zaten aklım sende bir de hocam hatırlatmıyor mu
Ya sınıftakiler herkes senden söz ediyor
"Sınıfın en çalışkan kızıydı" diyorlar
Ya güzelliğin

Geçen sömestr ayrılırken gözlerin bir hasretten söz etmişti içimde bir garip bir burukluk hissetmiştim doğruymuş hissettiğim son bakışın son kez hoşçakal demekmiş

Ve ardından bir ay sonra gönderdiğin mektup ne kadar sevindirmişti ilk gördüğümde sonrası mı?
" Seni bir daha göremeyeceğim ailem okula devam etmeme izin vermiyor isteyen biri varmış okula devam edemeyeceğime inanamyorum ya seni göremeyeceğime içim yanıyor ölürüm daha iyi Hoşçakal "
İnanamadım yazdıklarına çılgına döndüm

Oturduğumuz salaş kafeden denizi izliyorum her şey garip geliyor denizin rengi bir daha o günkü gibi gözlerinin yeşili olmadı
O günden sonra sonbahar sabahları bir daha güneşli olmadı hep yağmur yağıyor
Senin sonbahar baharmış sadece

O yıl okulu bıraktım kimseler ne olduğuna inanmadı anlatamazdım ki zaten
İçimdeki umut hiç bitmeyecek yaşadığım sürece bir gün karşılaşırız belki

Saatler ilerlemiş çöpçüler birlikteyken saydığımız yıldızları topluyor Sabah sislerinin arasından belirli siyah beyaz bir film zaman

Birlikteyken neler konuşmuştuk şakalaşmıştık şımarmıştın ne kadar yakışmıştı sana şımarmak 'deiirler okuyup muzuka çaldığımda o gurup vakti nasıl duygulanmıştın Birde durup gözlerime baktın baktın
"Biliyor musun şiir gibisin" demiştin
"Ya sen mevsimler gibisin"
Senden güzel mevsim olmadı hiç