Burdur Bakibey Konaği (Koca Oda)

BAKİBEY KONAĞI (KOCA ODA)

Burdur merkez Değirmenler Mahallesi Divanbaba Caddesindedir 17 yy Osmanlı sivil mimarisinin en güzel örneklerindendir Kültür Bakanlığı tarafından kamulaştırıldıktan sonra 1988 yılında retorasyonu tamamlanmıştır Bakibey konağı, Koca Oda adıyla da bilinir Bilinen en eski tapu kaydı 1830 yıllarında Reşit Bey üzerinedir Ancak konağın Reşitbey'in dedesi Ahmet Paşa veya onun babası Çelik Mehmet Paşa zamanında yapılmış olması kuvvetle muhtemeldir
Alt katta ahır, anbar gibi odalar vardır Üst kata taş merdivenle çıkılmaktadır Üst katın bahçeye ve arka sokağa bakan geniş bir eyvanı vardır Eyvanın tavanı çıtalarla süslüdür Çıtaların arası da yeşil, kırmızı toprak boyalarla süslenmiştir Konağın beşik çatısı alaturka kiremitlerle örtülmüştür Saçağın ahşap yüzeyleri de aynen eyvanın tabanı gibi yeşil, kırmızı toprak boyalarla süslü çıtalarla donatılmıştır Direkler arasındaki boyalı süslü sivri kemerler, eli böğründeler geniş ve boyalı çakma çatılı bu saçaklık mimariyi tamamlayan aksesuarı oluşturmaktadır
Konağın en göz alıcı odası Başodadır Başoda kapısından başlayarak pencere, vitray pencereleri, dolap kapakları ve üstündeki nişleri, davlumbaz, pencere üzerinde dolaşan pervazlar, yüklük kapakları, dört tarafı çeviren koltuk silmeleri, tavan ve tavan göbekleri altın ve gümüş varakla ve kalem işi boyalarla süslüdür Motifler bütünüyle devrin bitkisel süslemelerini yansıtırlar Bütün bu altın ve gümüş kaplamalar, ahşap işçiliği ile kalem işi denilen boyalı süslemeleriyle ender rastlanan güzellikte bir baş oda ortaya çıkarmıştır Başodanın tabanı iki kademelidir Cumbalı kısım döşemeden yükseltilmiştir
Gerek malzeme ve gerekse süsleme yönünden sade olmakla birlikte altın-gümüş varak kaplamalı ve kalem işi olarak yapılan süslemeler göze çarpar Bu odalardan biri ahşaptan, süslemeli davlumbazlıdır Diğer ikinci küçük oda da ahşap tavan çıtalarla karelere bölünmüş ve pervazları kalem işi boyalı süslenmiştir Orijinalinde evin devamında en az bir odanın daha olduğu düşünülmektedir Ancak yıkılarak yok olmuştur 2003 yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı ile Burdur Valiliği arasında yapılan bir protokol ile bakım ve teşhiri Valiliğimize devredilen konak yerli ve yabancı turistlerin hizmetine sunulmuştur