Kahramanmaraş'taki Deyimler

Kahramanmaraş'taki DeyimLer


Evinde yok bulgur aşı, kendi gezer bölükbaşı

0 ne bilir bayramı, lak lak içer ayranı

Önceden gerekti tımar, öldü eşek kaldı semer

Sözünü gene Maraş dondurması gibi uzattın

İte biner göçten geri kalmaz

Deveyi kucağına almış, karıncaya biner

Ahır Dağı'na karyağdı, bizim eve deli yağdı

Avrat yerine kalayı kucakladım

Gündüz eser derinkuyu, gece yatar yüzükoyu

Cof cof eder şu keyiş, saz çalar bizim ibiş

Öküzü sabanı sattın, şor'a bir yalan kattın

Kalbin bozuk olduğundan kurran noksan çıktı

Göç oldu kemer kaldı, at öldü semer kaldı

Gelin ata binmiş gör kısmeti nereye

Eli işte gözü öynaşta

Ocaklardan kiş kiş ola

Hayma sarartmaz, haraldan geniş olur

Evlat babadan beller sofra yazmayı, kız anadan beller oba gezmeyi

Hanımın hısımı gelince oklavalar tıkır tıkır, beyin hısımı gelince dişler şıkır şıkır

Erkek söyler kadın dinler ev düzgünlüğünü, kadın söyler erkek dinler ev bozgunluğunu

Gelen hediyenin azı olmaz, evde kalan kızın nazı olmaz

Oğluna iyi deme koynuna el kızı girmeyince, karına iyi deme yoksulluk görmeyince

Al zengin kızını döndersin babası evine, al fakir kızını göndersin babası evine

Karı koca sarıla sarıla, hısım akrabalık varıla varıla

Adam şaşırınca avradına dezze (teyze) der

Adam zengin olamaz Zengin adam olamaz

Ağ itin pamukçuya zararı var

Arka gerek arka, düşman göre korka

Ağlayanın malı gülene hayır etmez

Aptal ata binince ağa oldum sanır, şalgam çorbaya girince yağ oldum sanır

Eşşek çamura çökünce sahibinden yiğidi olmaz

Ahmak çabalar, iş olacağına varır