Hayattan Hikayeler 4

Hayattan Hikayeler 4



Hikayeler ve masallar atalardan torunlara gönderilmiş ibret mektupları gibidir Her nesil kendi kimliğini oluşturabilmek için bir ömür boyu kullanıp kulağa küpe yapacağı hisseler dolu kıssalar dinler Bu nükteli ve ders verme amaçlı hikayeler küçüklere hem bir edebiyat zevki tattırır, hem de kahramanların iyi yönleriyle özdeş olma, yapılan hatalardan ders çıkarma imkanı tanır
Ana fikir her zaman iyilik, aile saadeti, harama el uzatmamak ve haddini aşmamak olur
Bu kıssalardan birinde kahramanımız küçük bir yerleşim yerinde yaşıyordu Ve artık evlenme çağına gelmişti Annesi bir gün ona artık evlenme çağına geldiğini belirtip, ona münasip gördükleri bir hanım kızı da tavsiye ettiler Eş adayı onun da tanıdığı bildiği, uygun bir isimdi Nikah kıyıldı, düğün yapıldı Aylar sonra artık bir çocuk bekliyorlardı Yani, artık o bir baba adayıydı Yediğine içtiğine dikkat ediyordu Daha bir hassaslaşmıştı Öyle ya, artık sorumlu olduğu bir ailesi, asla haram lokma sokmamak durumunda olduğu bir evi vardı Gelin hanım hamileyken canı birçok yiyecek istiyordu Çoğu makul olsa da bazıları vardı ki, karşılamak her zaman mümkün olmazdı Mesela yazın portakal, kışın karpuz bulmak gibi Ama bu zamansız istekler onun elinde de değildi Derken aylar geçti, Allah (cc) onlara nur topu gibi bir erkek evlat verdi Çocuk büyümüş artık sokakta oynayabilir hale gelmişti Bütün çocuklar gibi çok hareketli idi Ama bir huyu vardı ki ailesini çok üzüyordu
Çocuk arkadaşlarının oyuncak vs ne hoşuna gidiyorsa eşyalarını ihtiyacı olmadığı halde alıyordu Bu hareketinden çok keyif alıyordu; ama bu kötü hareketinin sebebini ve sonuçlarını da tabii ki düşünemiyordu Ailesinin böyle ıstırap içinde olduğundan ise haberi yoktu Bu durumdan son derece rahatsız olan çift ne yapacaklarını, nasıl bir yöntem uygulayacaklarını düşünmeye başladılar Bu düşünce günlerini aldı Sonra birden babanın aklına şöyle bir fikir geldi Çocuğun bu kötü hareketi bizden kaynaklanabilir diye kendi kendine mırıldanmaya başladı Bunu biraz düşündü Ya bizden kaynaklanmıyorsa diye endişe etti Birkaç gün düşünüp taşındı Bu düşündüğü meseleyi hayat arkadaşına açmayı uygun buldu Ve eşler arasında şöyle bir diyalog geçti:
– “Hanım bizim çocuk komşuların malına zarar veriyor biliyorsun bunun sebebi sence ne olabilir?” dedi
– Bilmiyorum; ama çok üzülüyorum
– Bak hanım bu çocuk durup dururken bu duruma gelmedi Bunun bu hale gelmesine ya sen sebep oldun, ya da ben Eğer bizden kaynaklanıyorsa, nerede ve nasıl hata yaptığımızı bulup, bu hatamızı telafi ederek buna engel olabiliriz Yok eğer sebebi biz değilsek bir çaresine bakarız, dedi
– Düşünüyorum da hiçbir şey aklıma gelmiyor bey
– Bir daha düşün, evlenmeden, hamileyken ne bileyim doğumdan sonra vs
Kısa bir düşünceden sonra, – Bey hamile iken komşu evinin önünde yayık vardı Onların yayığına parmağımın ucuyla banıp ağzıma götürdüm ki nefsim kırılsın Bunu duyan baba heyecanlanır ve gece geç vakit olmasına rağmen hanımına, “Hanım kalk komşuya gidiyoruz” der Sabahı beklemeden komşuya giderler Durumlarını anlatırlar Komşuları kadının yapmış olduğu bu hareketin köy yerinde normal olduğunu anlatsa da bunu çift kabul etmez O günün bedelinde ne kadar tutuyorsa öderler Artık içleri rahat ve huzurludur Çünkü büyük bir yükün altından kalkmışlardır O günden sonra artık oğulları da o kötü alışkanlığını bırakmıştır Kimsenin malına zarar vermez Aile huzurlu olur Kendileri de bu mahcubiyeti bir daha yaşamazlar Evet, yapılan her hareketinin sorumluluğu insana ait değil midir?
# Çocuklarımızın ayaklarına batan dikenler, ya ektiğimiz ya da yollarından sökmediğimiz dikenlerdir