Sen Kaçıp Kaçıp Rahmetine Sığındığımsın

Sen kaçıp kaçıp rahmetine sığındığımsın






Gülüşüm, iyiliğim, hayam, edebim Sen’in eserin Kusur, günah, utanmazlık benim

Elim, kolum, titreyen dilim, ağrıyan yerlerim, sağlam bildiklerim

Hepsi, hepsi Senin…

Ben benden çok Sen’inim…

Benim olmayana nasıl leke sürerim Sen’in emanetine nasıl ihanet ederim

Hata benim, rahmet Sen’in;
Acz benim, güç Sen’in;
Utanç benim, şan Sen’in
Affımı dilerim

Sen istedin manayı, doldurdum içime masivayı
Kim doldurabilir Sen’in yerini, kim anlar kırıklığımdan, kime akar gözyaşlarım

Kim anlar yanan yüreğimin sancısını

Ellerim kime açılırdı kapın olmasaydı
Sarmasa rahmetin ta ciğerime kadar nasıl nefes alırdım

Sen Hayy’sın ya nefes alırım
Sen yanımdasın ya ümit bağlarım

Gözlerimden yaş olur düşerim biçare ellerime
Ellerim ki Senden başkasına kaldırmadım

Ellerimin kirini temizleyecek Sensin

Sen’den gayri ne varsa sil at içimden de bir tek Sen’inle dolsun ruhum, bedenim

Sana koşsun dizlerim, Seni söylesin dilim, Sana uzansın elim,
Sana yorulsun tüm rüyalarım, Sende yoğrulsun bu yaralı kalbim

Sen doruğusun hislerimin, Sen kelamısın harflerimin, Sen mucidimsin, Sen muinimsin, Sen kaçıp kaçıp rahmetine sığındığımsın, Rabbimsin

Temizle bütün kirlettiklerimi, hakikate aç kör kalbimin gözlerini

Uyandır beni Sana
yandır beni aşkına
koştur yoluna

Hz Mevlana