Aslı Zelicka'dır, Potifar'ın Eşi Ve Yusuf'un Aşkı...

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-06-2012

Aslı Zelicka'dır, Potifar'ın eşi ve Yusuf'un aşkı

Aslı Zelicka'dır, Potifar'ın eşi ve Yusuf'un aşkı, su perisi olduğu da söylenir ama dünyanın en büyük aşkıdır belki de Züleyha'nın aşkı

Yusuf, İbrani Peygamberi'dir

Yakup peygamberin oğlu

Yusuf'un serüveni Tevrat'ta, Tekvin bölümündedir

Yusuf, Kur'an'ı Kerim'de de yer alır [Yusuf Suresi]

Aşkları masal değil , öykü değil, efsanedir artık

Kenan ülkesinde yaşayan Yusuf - ki adı İbranice Yosaf'dır- babası Yakup peygamber tarafından çok sevilince onu kıskanan kardeşleri tarafından kör kuyuya atılır

Ve kervancılar tarafından kurtularak köle olarak Mısır'da satılır

"Mısır Azizi" Kıtfir satın alır onu

Çok güzel bir erkektir Yusuf

Kıtfir'in karısı Züleyha çılgınca aşık olur

Züleyha'nin Hz

Yusuf'a karşı duyduğu aşk tanımsızdır

Bütün servet ve güzelliğini onun uğrunda harcamıştır

Kocasına, ailesine tüm Mısır halkına karşı durmuştur bu aşk

Derler ki yetmiş deve yükü mücevher ve gerdanlığını vardır hiçbir şey gözünde değildir

"Bugün Yusuf'u gördüm" diyen, ondan haber veren herkese onları zengin edecek değerde mücevher dağıtırmış

Aşkın ağır tutkusuyla karşılaştığı herkesi "Yusuf" diye çağırır olmuş, o kadar ki, başını geceleri gökyüzüne kaldırdığı zaman Yusuf'un adını yıldızların dizilerek yazdığını iddia edermiş

Fakat Yusuf efendisiyle evli olan Züleyha'nın aşkına karşılık vermesi olanaksızmış

Aşkını kalbine gömüp susmuş sadece

Oysa Züleyha kendini kınayan tüm insanlara sevdasını haykırıyormuş

Hatta şöyle bir söylence vardır

"Züleyha, birgün bütün kadınları evine davet etmiş

Sofra düzenleyerek önlerine meyve koymuş ve onları soymakı için bıçak vermiş

Kadınlar meyveleri yemeye başlayacakları sırada, Yusuf'a seslenerek, "Onların yanına çık" demiş

Karşılarına çıkan Yusuf'u gören kadınlar güzelliği karşısında öyle büyülenmişler ki bıçakla parmaklarını kesmişler de farkına bile varmamışlar

" " İşte sizin gördüğünüz güzellik benim Aşkımdır! " diye haykırmış Züleyha

Fakat Züleyha'nın ağır aşkı Yusuf'un zindanı boylamasına neden olmuş

Yıllarca peygamber sabrıyla zındanın ağır çilesini çekmiş Yusuf Peygamber

Sonra yine bir söylenceye göre Mısır kralının tabiri olanaksız rüyasını doğru olarak yorumlayınca Hz

Yusuf hapisten çıkmış

Ve bu arada Kıtfir öldüğü için Züleyha'yla evlenmiş

MEKTUP

ZÜLEYHA'NIN YUSUF'A MEKTUP YAZMASI

"Yusuf" yazdı Züleyha,sayfanın ortasına

Hala hitaptaydı kalemi,bir satır ileri geçemedi

Bir satır ileri geçsem hitaptan,dedi,yanacağım

Ses verdi içinden bir ses:"Yan o zaman,yan o zaman!"
Züleyha devam etti:
"Ah benim Yusuf'um,ah benim,ah/senim,dedi,başka bir şey diyemedi

"
Züleyha Yusuf'a bir mektup yazmaya başlayınca
"Yusuf "diye başladı,"Yusuf " diye bitirdi

Gördü ki hitaptan öteye geçemedi

Anladı ki aşkın namesinde ser-nameden öte kelam yok

Ve Züleyha'nın lügatinde "Yusuf"tan öte sözcük yok

"Yusuf,dedi,kelamım artık sende hükümsüz

Ama kelamımın hükümsüz kaldığı bu yerde beni küçümseme

Bil ki kelamdan da ötede sadece ah var,ah ki dünya onun üzerinde durur,gökkubbe onun hararetiyle döner

"
Züleyha'nın gülümsemesi

"Bir gün Züleyha, arkalığına beyaz sümbül dalları işlenmiş tahtırevanıyla
geçiyordu kütüphanelerin ve tapınakların kenti olan kentinin sokaklarından

Görkemli bir alayla geldiğini görenler saygı ve hayranlıkla kenara çekiliyor ve Züleyha'ya yol açıyorlardı

Zengin ve güçlüydü, en fazla da güzeldi

Ve kimse kırmızı gülleri saçına Züleyha gibi takamazdı

Birden bir meczub, ehil arslanları, atları ve arabaları aşarak Züleyha'nın tahtırevanının önünde dikiliverdi, yürüyüş durdu

Züleyha tül cibinliği aralayarak bu duraklamanın nedeninin anlamak istedi

Gözlerini kaldırarak Züleyha'nın yüzüne bakmaya başladı meczub, "Züleyha

" dedi, "sevindir beni!"
Züleyha kölelerine meczubun sevindirilmesi için işaret etti

Köleler mor renkli kadife bir keseyi uzattılar avucuna; ama meczub oralı bile olmadı

"Züleyha

" dedi,
"Sevindir beni, bana gülümse! Başka bir şey istemem

"
Züleyha bu sesi hatırladı ve yüzüne dikkatlice bakınca, aşkını reddettiği silik bir yığın sima arasından bir zamanların ordu kumandanını tanıdı

Usulca gülümsedi

(

)

Başını önüne eğen meczub sessiz ve sakin geldiği gibi çekiliverdi

O günden sonra Mısır'ın lisanına "sadaka vermek" anlamına gelen yeni bir deyim yerleşti: Züleyha'nın gülümsemesi

"

YUSUF İLE ZÜLEYHA'dan(kalbin üzerinde titreyen hüzün)
Rabbim,dedi Yusuf,sen bana,kendi isteğimin dışında şu iklimde ve şu odada bulunduğum şu anda,Züleyha'yı istememeyi isteyebilmeyi nasib et

Katından bir esirgeme ver

Değil mi ki, isteğe yaklaşınca,istememeyi istemek artık imkansızlaşır

Bu yüzden değil mi Rabbim,senden gelen yasaklar "yapma"ile değil"yaklaşma"emri ile başlar

Yaklaşırsam eğer şu içimdeki doğal olan akışla Züleyha'nın ırmağına,yaklaştıktan sonra "yapmam"diyemem

Üstelik yaklaşırsam eğer yapmamayı da artık dua edemem

Daha kolay olan "yapma" değil "yaklaşma"

Öyleyse aslolan :"yaklaşma"Öyleyse Rabbim insan yaratılmışlığımın sorumluluğuyla en fazla baş başa kaldığım şu anda,şu odada,sen bana istememeyi isteyebilmeyi nasib et

Beni insan yaratılmışlığın en doğal akışını kendine ait olmayandan sakındıracak güçle insan et

Rabbim,diye devam etti Yusuf duasına

İ stemeyi istemek kadar istememeyi istemek de zor

Biliyorum ki katından bir koruma dökülmezse varlığıma,nefsimin altından kalkamam

Son hızla aşağı doğru ilerleyen bir teknenin içinde yukarı doğru koşarak Bahr-i Umman'ı aşamam

Benim tedbirim senin takdirinden küçüktür

Böyle dua edince Yusuf,ona Rabbinden bir işaret geldi

Her şeyin kalpte başlayıp kalpte bittiği mevsimde,her şeyin kalpteki rengine göre isim aldığı yerde

Masun ve masum olan Yusuf bu duayı etmiş olma yürekliliği ile peygamberdi

Ve o iffet demekti

SONRA:YUSUF'UN ELLERİ
Yusuf'un elleri bir salkım üzüm
Bir ak zambak ,şakağında Yusuf'un eli
Kimi parmakları elif,tırnakları karanfil
Kimi parmakları kalem,tırnakları gül
Elleri Yusuf'un
Elmacık kemiklerinde gezinirken bir dağ lalesi,incecik bıyıklarının üzerinden
geçerken bir demet kiraz çiçeği,gül yağıyla ovalarken sakalını bir sümbül çelengi

siyah,simsiyah saçlarınıngecesine düşerken Yusuf'un elleri,bir nar çiçeği

Bir nar çiçeğini ezebilir mi benim Yusuf'um
Yusuf'un elleri yoksa ben de yokum
Yusuf'un elleri,alnında bir esmer kelebek,Yusuf'un eli şahdamarında,Züleyha'ya yakın ölüm
Dudaklarının üzerinde duraklıyorsa bir an,Züleyha'nın kalbi demektir Yusuf'un elleri
Çenesine dayalıysa Yusuf'un elleri, Züleyha'nın kalbinde demektir Yusuf'un eli
Kaç zamanı araladı Yusuf'un elleri
Kaç zamandır yed-i beyza Yusuf'un eli
Yanağında gezinirken,bir demet nergis,bir sap suçiçeği Yusuf'un elleri
Bir yasemen dalı,dizinin üzerinde unutulmuşsaYusuf'un sağ eli
Bir Yusuf çiçeği
Yusuf'un sol eli

ZÜLEYHA'NIN YUSUF'U HATIRLAMASI
Zaman geldi zaman geçti

baktabul
Züleyha efendi,Yusuf köleydi

Ama Züleyha bir kadın,Yusuf bir erkek şimdi

Kim kaderin Züleyha'yı köle etmek için önce Yusuf'u pazarlara düşürdüğünü tahmin edebilirdi ki?
Yusuf'un gelişi ahir ise evvelin yittiğinden kim söz edebilirdi?
Değil mi ki evvel olan bazen ahir gelirdi

Geceydi

Aşk,gökyüzünün tabakalarını inip de birer birer,Züleyha'nın kalbinin zarına değdi,o en içteki fuada işledi

Yusuf'un kokusu dokundu önce Züleyha'nın ruhuna

Sonra sesi

Oysa Züleyha rüyasında ne kokuyu,ne de sesi bilmişti

Sesi ve kokusu ruhuna çarptığında,Züleyha,Yusuf'u hatırladı

Züleyha Yusuf'u hatırladı ama bu ilk hatırlayışta tenden cana,candan tene dönecek olan döngü içinde önce teniyle hatırladı

Bir kadınla bir erkeğin birbirine irtibatlanmasında,yalnız başına kaldığında eksik kalan o basamakta hatırladı

Güzelliği farketmeden güzelliğin cezbesinde kaldı

Züleyha uyandı

Ama Züleyha,rüyasında bir velinin şüphesiyle değil,teninin ürperişiyle uyandı

Bir yangının hararetine düşen tapınaklar geldi tapınaklar geçti içinden Züleyha'nın

Kendisi bilmiyordu,hiç kimseler henüz bilmiyordu

Ama yürünecek yolu vardı

Ku-yı dilaraya hu demeye,
Kalbin hassas terazisine düşmeye,
Çok çile,
Çok gözyaşı,
Çok zaman vardı

Geceydi

Nil kıyısında gece hiç bu kadar yağmurlu,yağmur hiç bu kadar karanlık olmamıştı

Yusuf'un elleri,Yusuf'un gözleri,Yusuf'un alnı

Yusuf şimdilik Züleyha için sadece bu kadardı

Züleyha kendi kalbine baktığında,Yusuf'u neden sevdiğini ve Yusuf'u nasıl sevdiğini merak etti ilk kez

Perdeler kalktı kalbinin üstünden

Işık

"Yusuf,seni sevdiysem"dedi Züleyha,hükümdarın tahtına hükümdardan başkası oturamayacağından

Şehzade için saklanan giysiler ancak şehzadenin bedenine uyacağından

Padişahların ülkeler fethettiği görülmüştür de,kölelerin ülkeler fethettiğine bir Yusuf'ta tanık olmuşuzdur

Görüyorsun ya Yusuf,seni sevdiysem yazgım bana yapacak başka bir şey bırakmamış olduğundan

Senin güzelliğin gibi benim de muhabbetimin nedeni olmadığından

( Anlatımlar Nazan BEKİROĞLU'nun kitabından alıntılardır)

08-06-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aslı Zelicka'dır, Potifar'ın Eşi Ve Yusuf'un Aşkı... Aslı Zelicka'dır, Potifar'ın eşi ve Yusuf'un aşkı Aslı Zelicka'dır, Potifar'ın eşi ve Yusuf'un aşkı, su perisi olduğu da söylenir ama dünyanın en büyük aşkıdır belki de Züleyha'nın aşkı Yusuf, İbrani Peygamberi'dir Yakup peygamberin oğlu Yusuf'un serüveni Tevrat'ta, Tekvin bölümündedir Yusuf, Kur'an'ı Kerim'de de yer alır [Yusuf Suresi] Aşkları masal değil , öykü değil, efsanedir artık Kenan ülkesinde yaşayan Yusuf - ki adı İbranice Yosaf'dır- babası Yakup peygamber tarafından çok sevilince onu kıskanan kardeşleri tarafından kör kuyuya atılır Ve kervancılar tarafından kurtularak köle olarak Mısır'da satılır "Mısır Azizi" Kıtfir satın alır onu Çok güzel bir erkektir Yusuf Kıtfir'in karısı Züleyha çılgınca aşık olur Züleyha'nin Hz Yusuf'a karşı duyduğu aşk tanımsızdır Bütün servet ve güzelliğini onun uğrunda harcamıştır Kocasına, ailesine tüm Mısır halkına karşı durmuştur bu aşk Derler ki yetmiş deve yükü mücevher ve gerdanlığını vardır hiçbir şey gözünde değildir "Bugün Yusuf'u gördüm" diyen, ondan haber veren herkese onları zengin edecek değerde mücevher dağıtırmış Aşkın ağır tutkusuyla karşılaştığı herkesi "Yusuf" diye çağırır olmuş, o kadar ki, başını geceleri gökyüzüne kaldırdığı zaman Yusuf'un adını yıldızların dizilerek yazdığını iddia edermiş Fakat Yusuf efendisiyle evli olan Züleyha'nın aşkına karşılık vermesi olanaksızmış Aşkını kalbine gömüp susmuş sadece Oysa Züleyha kendini kınayan tüm insanlara sevdasını haykırıyormuş Hatta şöyle bir söylence vardır "Züleyha, birgün bütün kadınları evine davet etmiş Sofra düzenleyerek önlerine meyve koymuş ve onları soymakı için bıçak vermiş Kadınlar meyveleri yemeye başlayacakları sırada, Yusuf'a seslenerek, "Onların yanına çık" demiş Karşılarına çıkan Yusuf'u gören kadınlar güzelliği karşısında öyle büyülenmişler ki bıçakla parmaklarını kesmişler de farkına bile varmamışlar" " İşte sizin gördüğünüz güzellik benim Aşkımdır! " diye haykırmış Züleyha Fakat Züleyha'nın ağır aşkı Yusuf'un zindanı boylamasına neden olmuş Yıllarca peygamber sabrıyla zındanın ağır çilesini çekmiş Yusuf Peygamber Sonra yine bir söylenceye göre Mısır kralının tabiri olanaksız rüyasını doğru olarak yorumlayınca Hz Yusuf hapisten çıkmış Ve bu arada Kıtfir öldüğü için Züleyha'yla evlenmiş MEKTUP ZÜLEYHA'NIN YUSUF'A MEKTUP YAZMASI "Yusuf" yazdı Züleyha,sayfanın ortasınaHala hitaptaydı kalemi,bir satır ileri geçemedi Bir satır ileri geçsem hitaptan,dedi,yanacağımSes verdi içinden bir ses:"Yan o zaman,yan o zaman!" Züleyha devam etti: "Ah benim Yusuf'um,ah benim,ah/senim,dedi,başka bir şey diyemedi" Züleyha Yusuf'a bir mektup yazmaya başlayınca "Yusuf "diye başladı,"Yusuf " diye bitirdiGördü ki hitaptan öteye geçemediAnladı ki aşkın namesinde ser-nameden öte kelam yokVe Züleyha'nın lügatinde "Yusuf"tan öte sözcük yok "Yusuf,dedi,kelamım artık sende hükümsüz Ama kelamımın hükümsüz kaldığı bu yerde beni küçümsemeBil ki kelamdan da ötede sadece ah var,ah ki dünya onun üzerinde durur,gökkubbe onun hararetiyle döner" Züleyha'nın gülümsemesi "Bir gün Züleyha, arkalığına beyaz sümbül dalları işlenmiş tahtırevanıyla geçiyordu kütüphanelerin ve tapınakların kenti olan kentinin sokaklarından Görkemli bir alayla geldiğini görenler saygı ve hayranlıkla kenara çekiliyor ve Züleyha'ya yol açıyorlardı Zengin ve güçlüydü, en fazla da güzeldi Ve kimse kırmızı gülleri saçına Züleyha gibi takamazdı Birden bir meczub, ehil arslanları, atları ve arabaları aşarak Züleyha'nın tahtırevanının önünde dikiliverdi, yürüyüş durdu Züleyha tül cibinliği aralayarak bu duraklamanın nedeninin anlamak istedi Gözlerini kaldırarak Züleyha'nın yüzüne bakmaya başladı meczub, "Züleyha" dedi, "sevindir beni!" Züleyha kölelerine meczubun sevindirilmesi için işaret etti Köleler mor renkli kadife bir keseyi uzattılar avucuna; ama meczub oralı bile olmadı "Züleyha" dedi, "Sevindir beni, bana gülümse! Başka bir şey istemem" Züleyha bu sesi hatırladı ve yüzüne dikkatlice bakınca, aşkını reddettiği silik bir yığın sima arasından bir zamanların ordu kumandanını tanıdı Usulca gülümsedi() Başını önüne eğen meczub sessiz ve sakin geldiği gibi çekiliverdi O günden sonra Mısır'ın lisanına "sadaka vermek" anlamına gelen yeni bir deyim yerleşti: Züleyha'nın gülümsemesi" YUSUF İLE ZÜLEYHA'dan(kalbin üzerinde titreyen hüzün) Rabbim,dedi Yusuf,sen bana,kendi isteğimin dışında şu iklimde ve şu odada bulunduğum şu anda,Züleyha'yı istememeyi isteyebilmeyi nasib et Katından bir esirgeme ver Değil mi ki, isteğe yaklaşınca,istememeyi istemek artık imkansızlaşır Bu yüzden değil mi Rabbim,senden gelen yasaklar "yapma"ile değil"yaklaşma"emri ile başlar Yaklaşırsam eğer şu içimdeki doğal olan akışla Züleyha'nın ırmağına,yaklaştıktan sonra "yapmam"diyemem Üstelik yaklaşırsam eğer yapmamayı da artık dua edemem Daha kolay olan "yapma" değil "yaklaşma" Öyleyse aslolan :"yaklaşma"Öyleyse Rabbim insan yaratılmışlığımın sorumluluğuyla en fazla baş başa kaldığım şu anda,şu odada,sen bana istememeyi isteyebilmeyi nasib et Beni insan yaratılmışlığın en doğal akışını kendine ait olmayandan sakındıracak güçle insan et Rabbim,diye devam etti Yusuf duasınaİ stemeyi istemek kadar istememeyi istemek de zor Biliyorum ki katından bir koruma dökülmezse varlığıma,nefsimin altından kalkamam Son hızla aşağı doğru ilerleyen bir teknenin içinde yukarı doğru koşarak Bahr-i Umman'ı aşamamBenim tedbirim senin takdirinden küçüktür Böyle dua edince Yusuf,ona Rabbinden bir işaret geldi Her şeyin kalpte başlayıp kalpte bittiği mevsimde,her şeyin kalpteki rengine göre isim aldığı yerde Masun ve masum olan Yusuf bu duayı etmiş olma yürekliliği ile peygamberdi Ve o iffet demekti SONRA:YUSUF'UN ELLERİ Yusuf'un elleri bir salkım üzüm Bir ak zambak ,şakağında Yusuf'un eli Kimi parmakları elif,tırnakları karanfil Kimi parmakları kalem,tırnakları gül Elleri Yusuf'un Elmacık kemiklerinde gezinirken bir dağ lalesi,incecik bıyıklarının üzerinden geçerken bir demet kiraz çiçeği,gül yağıyla ovalarken sakalını bir sümbül çelengisiyah,simsiyah saçlarınıngecesine düşerken Yusuf'un elleri,bir nar çiçeği Bir nar çiçeğini ezebilir mi benim Yusuf'um Yusuf'un elleri yoksa ben de yokum Yusuf'un elleri,alnında bir esmer kelebek,Yusuf'un eli şahdamarında,Züleyha'ya yakın ölüm Dudaklarının üzerinde duraklıyorsa bir an,Züleyha'nın kalbi demektir Yusuf'un elleri Çenesine dayalıysa Yusuf'un elleri, Züleyha'nın kalbinde demektir Yusuf'un eli Kaç zamanı araladı Yusuf'un elleri Kaç zamandır yed-i beyza Yusuf'un eli Yanağında gezinirken,bir demet nergis,bir sap suçiçeği Yusuf'un elleri Bir yasemen dalı,dizinin üzerinde unutulmuşsaYusuf'un sağ eli Bir Yusuf çiçeği Yusuf'un sol eli ZÜLEYHA'NIN YUSUF'U HATIRLAMASI Zaman geldi zaman geçtibaktabul Züleyha efendi,Yusuf köleydiAma Züleyha bir kadın,Yusuf bir erkek şimdi Kim kaderin Züleyha'yı köle etmek için önce Yusuf'u pazarlara düşürdüğünü tahmin edebilirdi ki? Yusuf'un gelişi ahir ise evvelin yittiğinden kim söz edebilirdi? Değil mi ki evvel olan bazen ahir gelirdi GeceydiAşk,gökyüzünün tabakalarını inip de birer birer,Züleyha'nın kalbinin zarına değdi,o en içteki fuada işledi Yusuf'un kokusu dokundu önce Züleyha'nın ruhunaSonra sesi Oysa Züleyha rüyasında ne kokuyu,ne de sesi bilmişti Sesi ve kokusu ruhuna çarptığında,Züleyha,Yusuf'u hatırladı Züleyha Yusuf'u hatırladı ama bu ilk hatırlayışta tenden cana,candan tene dönecek olan döngü içinde önce teniyle hatırladı Bir kadınla bir erkeğin birbirine irtibatlanmasında,yalnız başına kaldığında eksik kalan o basamakta hatırladı Güzelliği farketmeden güzelliğin cezbesinde kaldı Züleyha uyandı Ama Züleyha,rüyasında bir velinin şüphesiyle değil,teninin ürperişiyle uyandı Bir yangının hararetine düşen tapınaklar geldi tapınaklar geçti içinden Züleyha'nın Kendisi bilmiyordu,hiç kimseler henüz bilmiyordu Ama yürünecek yolu vardı Ku-yı dilaraya hu demeye, Kalbin hassas terazisine düşmeye, Çok çile, Çok gözyaşı, Çok zaman vardı Geceydi Nil kıyısında gece hiç bu kadar yağmurlu,yağmur hiç bu kadar karanlık olmamıştı Yusuf'un elleri,Yusuf'un gözleri,Yusuf'un alnı Yusuf şimdilik Züleyha için sadece bu kadardı Züleyha kendi kalbine baktığında,Yusuf'u neden sevdiğini ve Yusuf'u nasıl sevdiğini merak etti ilk kez Perdeler kalktı kalbinin üstündenIşık "Yusuf,seni sevdiysem"dedi Züleyha,hükümdarın tahtına hükümdardan başkası oturamayacağından Şehzade için saklanan giysiler ancak şehzadenin bedenine uyacağından Padişahların ülkeler fethettiği görülmüştür de,kölelerin ülkeler fethettiğine bir Yusuf'ta tanık olmuşuzdurGörüyorsun ya Yusuf,seni sevdiysem yazgım bana yapacak başka bir şey bırakmamış olduğundanSenin güzelliğin gibi benim de muhabbetimin nedeni olmadığından ( Anlatımlar Nazan BEKİROĞLU'nun kitabından alıntılardır)