Dua Edelim / Senai Demirci

Dua edelim / Senai Demirci

Dua ile var edildik, öyleyse tüm varlığımızla dua edelim!

Her sabah aynaya baktığımızda dua edilecek ve dua eden o kadar çok şey görürüz ki Gözlerimiz, ışığı görme duamızın kabulüdür Yüzümüz güzel görünme duamızın kabulüdür Burnumuz güzel kokularla birlikte olma duamızın kabulüdür Dudağımız, damağımız, dilimiz bir kelam söyleme duamızın kabulüdür Kulağımız, güzel sözler işitme, ahengi dinleme duamızın kabulüdür Ellerimiz, bir şeylere sahip olma, bir şeyleri elimi-zin altında tutma, güzel şeylere dokunma duamızın kabulüdür

Sahi, bunca önemli ve büyük duayı ne zaman seslendirmiştik de kabul edildi? Yokluğumuzda var edilme arzu-muzu, insan olma duamızı ifade edecek neyimiz vardı? Acizdik, hiçbir şeye gücümüz yetmiyordu Fakirdik, hiçbir şeyin sahibi değildik o zamanlar Ama şimdi her şeye sahip olmak isteyen, ebediyen var olmak isteyen bir insan olarak varız Yokluğumuz bir nazlı niyaz ve bir tatlı dua olmuş ve var edilişimizle kabul edilmiş! Öyleyse, neden tüm varlığımız duaya adanmasın?

Senai Demirci