İstanbul’Un Manevi Fatihi

İstanbul’un manevi fatihi


O hazret-i Halid ki, mihmandardı Resule

Çok yüksek dereceye vardı bu hizmetiyle


Bedir, Uhud ve sair herbirinde harplerin,

Önünde savaşmıştı, Hazret-i Peygamberin


Gayetle cömert olup, her ne geçse eline,

Dağıtırdı hepsini şehrin fakirlerine

’ın Sevgilisi, göçünce bu dünyadan,

Herkes gibi ona da, bu dünya oldu zindan


Nihayet İstanbul’u fethetmek gayesiyle,

Hazırlanan orduya katıldı bin zevk ile


Resul'ün, fetih için verdiği o müjdeyi,

Kalbinin derununda saklıyordu sır gibi


Bu sefere katılmak, tek arzusuydu onun

Yaşlı haline rağmen, içindeydi ordunun


Gelip bu ordu ile İstanbul önlerine,

Bir delikanlı gibi savaştı o da yine


O, ihlas ve aşk ile küffara saldırırken,

Hastalanıp, yatağa düşüverdi aniden


Yine hasta haliyle, harbi takib ederek,

İsterdi iyileşip, savaşa devam etmek


Velakin anlayınca eceli geldiğini,

Hemen yakınlarına, yaptı vasiyetini


Buyurdu ki: (Sonuna geldi bu fani ömrüm,

Öyle anlıyorum ki, ben bu yerde ölürüm


Her nerede ölürsem, defnetmeyin o yere

Beni, mümkün mertebe iletin içerlere


Ordunun ulaştığı en ileri noktaya,

Götürüp, cenazemi defnediniz oraya)


Sonra teslim eyledi o mübarek ruhunu

Ordunun en önüne defnetti Eshap onu


İstanbul’un manevi fatihidir ki bu zat,

Bu şehri, asırlarca nurlandırmıştır bizzat


Vakta ki Fatih Sultan, İstanbul’u, ilerde,
’ın yardımıyla fethettiği günlerde,


Akşemseddin’e gelip, dahil oldu huzura

Dedi: (Halid bin Zeyd’in yakındır kabri sur’a


Fetih için çarpışıp, şehid olmuş o zaman

İsterim, kabir yeri bulunup olsun ayan)


O dahi, şu andaki kabrin olduğu yeri,

Gösterip, buyurdu ki: (Sultanım, geceleri,


Şu semtte, bir noktaya nur iner, keşfederim

O mübareğin kabri, ordadır zannederim)


Geldiler şu andaki türbenin mahalline

Bir müddet murakabe eyleyerek Rabbine,


Bir noktayı gösterip, dedi: (Kazın bu yeri

Görürsünüz altında yazılı bir mermeri)


İşaret ettiği yer, kazıldı derhal o gün

Bulundu nurlu kabri, Mihmandar-ı Resulün