Münafık Ve Münafıklar

Hasan Basri KSye bir kimse gelerek; "Şimdi münâfık var mı?" diye sordu hasan Basri ks der ki: "Eğer şimdiki münâfıklar, öldürülüp, cesetleri sokaklara atılsa, hiçbir yere çıkamazdınız" buyurdu
Resûlü sallu aleyhi ve sellem buyurdu:

"Haya ve gerekeni konuşmak îmanın, açık saçık ve lüzumsuz konuşmak ise münafıklığın kısımlarındandır"

Ebû Ümâme radıyu anh Tirmizî


(Münafığın üç alameti vardır: Yalan söyler, sözünde durmaz ve emanete hıyanet eder) [Buhari]



Müminin hastalığı günahlarına kefaret olur İyileşince bundan ibret alır Münafık ise, bağlanıp sonra salıverilen deveye benzer Deve, niçin bağlandığını ve niçin salındığını bilmediği gibi, münafık da, hasta olup iyileşince, bundan ibret almaz) [Ebu Davud]


Münafıklar Kur'anı öğrenirler, ilim ehliyle mücadele ederler) [Taberani]

(Münafıklar ikindi namazını akşama doğru kılarlar) [Hakim]



(Münafıklarla bizim aramızdaki eman namazdır) [Hakim]


(Namaz aşikâre oldu, kabul ettiler [öyle göründüler] Zekat gizli oldu vermediler) [Bezzar]


(Yatsı ve sabah namazına münafık devam edemez) [Hakim]


(Bizimle münafıkları ayıran alamet, yatsı ile sabah namazını cemaatle kılmaktır Münafıklar, yatsı ve sabah namazına devam edemez) [Beyheki]



(Yatsı ile sabah namazını cemaatle kılmak, münafıklara çok ağır gelir Eğer bundaki ecri bilselerdi, sürünerek de olsa, cemaate gelirlerdi Namaza gelmeyenlerin evlerini yakmak istedim) [Buhari]


(Kadın ve çocuklar olmasaydı, cemaate gelmeyen erkeklerin evinin yakılmasını emrederdim) [İAhmed, İMace]


(Yemin ederim ki, [sabah namazı için, mazereti dışında] cemaate iştirak etmeyenlerin evlerini yakılmasını emredeyim diye hatırımdan geçti) [Müslim]


Ebu Bekir, Ömer, osman ve Ali’nin sevgisi [radıyü anhüm] bir münafığın kalbinde toplanmaz) [Taberani]


(Ensarı ancak mümin sever Ancak onlara münafık buğzeder) [Buhari ]


Bu ümmetin en faziletlilerinin ikincisi olan Hz Ömer ra’ın, münafıklık hastalığına yakalanma konusunda ömrünün sonuna kadar büyük bir endişeyi taşımış olması bize bir şeyler anlatmaz mı?


Tebük seferi dönüşündeydi Efendimiz sav, huzeyfe ra’a bazı münafıkların isimlerini söylemişti Onları sır olarak saklayacaktı ve kimseye söylemeyecekti huzeyfe ra da bu sırrı ölünceye kadar muhafaza etti


Hz Ömer ra, Rasul-i Ekrem sav’in vefatından sonra bir cenaze olduğunda huzeyfe ra’ı takip eder, eğer cenaze namazını kılarsa kendisi de kılardı, kılmazsa o da terk ederdi Çünkü huzeyfe ra münafıkları bildiği için öldüklerinde cenazelerini kılmazdı Hatta Hz Ömer ra, huzeyfe ra’ın isimlerini bildiği münafıklar arasında kendi isminin de bulunmuş olmasından endişe eder, bazen dayanamayıp huzeyfe ra’a onların arasında olup olmadığını bile sorardı

Dört şey vardır ki bunlar kimde bulunursa o kişi tam münafık olur Kimde de bu huylardan biri bulunursa, onu terk edinceye kadar o kişide münafıklıktan bir özellik bulunmuş olur:


• Kendisine bir şey emanet edildiği zaman ihanet eder


• Konuştuğunda yalan söyler


• Söz verince sözünden döner


• Bir konuda taraf olduğunda, haddi aşar ve haksızlık eder”


“Münafıklara sabah ve yatsı namazından daha ağır gelen hiçbir namaz yoktur İnsanlar bu iki namazda ne kadar çok ecir ve sevap olduğunu bilselerdi, emekleyerek de olsa cemaate gelirlerdi”


“Kim gazâ etmeden ve gönlünde gazâ etme arzusu taşımadan vefat ederse, bir tür münafıklık üzere ölür”


“Münafık, iki sürü arasında gidip gelen öğürsek koyun gibidir; kâh koşar bu sürüye gelir, kâh koşar ötekine gider”


Sahabeden İbn Mesud ra, cemaatle namaz konusunu anlattığı bir sohbetinde şunu söylemiştir:


“Vi ben, münafıklığı bilinen bir münafıktan başka namazdan geri kalanımız olmadığını görmüşümdür ’a yemin ederim ki, bir adam (takatsizliğinden dolayı) iki kişi arasında sallanarak namaza getirilir ve safa durdurulurdu”


Yüce Mevlâ, münafıkların en bariz özelliklerinden birisinin akrabalık bağını kesmek olduğunu şöyle ifade buyuruyor:


“(Ey münafıklar!) Siz iş başına geçecek olsanız yeryüzünde fesat çıkarır, akrabalarla ilginizi kesersiniz, değil mi? İşte ’ın lânete uğrattığı, kulaklarını sağır, gözlerini kör ettiği kimseler bunlardır”


Diğer bir ayette ise Yüce Rabbimiz münafıklık hastalığına tutulanların başka bir yönüne dikkat çekiyor:


“Münafıklar, insanlara gösteriş yaparlar, ’ı da çok az zikrederler (’ı çok az hatırlar, O’nun büyüklüğünün farkında genellikle olmazlar)”


Rasul-i Ekrem sav Efendimiz’in münafıklar hakkında; “Oruç tutsa da, namaz kılsa da, müslüman olduğunu söylese de (o yine münafıktır)” buyurması, başka bir rivayette “Kendisini mümin zannetse de (o yine münafıktır)” ifadesi oldukça dikkat çekici değil mi?