Arkadasını Al, Beraberce Cennete Gırın”

Hz Enes (ra) anlatiyor:


“Resûlüllah (sav) ile beraber bulunuyorduk

Bir ara azi disleri görülecek sekilde gülümsedi


Sebebini sordugumuzda söyle buyurdular:


“Ümmetimden iki kisi Allâh’in huzuruna gelirler Birisi,

-Yâ Rab, benim bunda hakkim var;

hakkimi bundan al, bana ver, der

Teâlâ da ötekine,


-Hakkini ver, buyurur

Adam, -Yâ Rab, bende sevap nâmina bir sey kalmadi, der


Cenâb-i Hakk,


-Baksana, bu adamin sevabi kalmadi, ne dersin? buyurur Adamcagiz,


- O halde benim günahlarimdan alsin, der


Resûlüllah (sav) Efendimiz bunu anlatirken gözleri yasardi ve,

“O gün büyük bir gündür

Insan; günâhinin alinmasini ister” dedi


Bunun üzerine Teâlâ hak sahibine,


-Basini kaldir ve cennete bak, buyurur


Adamcagiz,

- Yâ Rab, inci ile islenmis, gümüsten apartmanlar ve altindan köskler görüyorum

Bunlar hangi peygamber, hangi siddîk veya hangi sehitler içindir? der

Teâlâ,


-Bunlar, bana ücretini verenler içindir, buyurur


Adamcagiz, -Bunlarin hakkini kim ödeyebilir? der


Hz ,


-Sen istersen bunlara sahip olabilirsin, buyurur


Adam,

-Nasil olur, yâ Rab? deyince,


Cenâb-i Hakk,


-Hakkini bu adama bagislamakla, buyurur


Adam,

-O halde ben bunu affettim, der

ü zû’l-Celâl hazretleri de,


-Arkadasini al, beraberce cennete girin, buyurur


Sonra Resûlüllah (sav) Efendimiz,


‘’tan korkun, ’tan korkun ve siz de kendi aranizi düzeltin

Bakiniz, bizzat Hazret-i mü’minlerin arasini buluyor’ buyurmuslardir