Bir Kurban Anısı

BİR KURBAN ANISI

Bayramlarımıza has,güzel sevinçlerimiz vardır hepimizin
Hüzünle arkamızda bıraktığımız Ramazan'lar,
sevinç ve heyecanla karşıladığımız Kurban Bayram'larımız vardır
Çocukluğumuzun en güzel anıları gizlidir bayramlarımızda
Ramazan Bayram'larında öptüğümüz eller,samimi kucaklaşmalar,
yediğimiz şekerler,küçük yaşımıza rağmen tuttuğumuz
"oruç"ların mükafatı olmuştur adeta
İşte böyle bir anıydı
Kurban Bayramı öncesiydi,kurban pazarlarına gidilip,
kurbanlıklar seçiliyor ve herkes elinde bir hayvanla dönüyordu
Bu duruma en çok sevinenler de genelde biz çocuklar oluyorduk
Adeta evlerimize bir misafir geliyordu
O sene bizim eve gelen misafir,alışılagelenlerden farklıydı
Misafirimiz;tatlı mı tatlı,kınalı bir koyundu
Önceleri meraklı meraklı süzüyordum yeni misafirimiziTabii o da
ürkek ve masum bakışlarıyla tanımaya çalışıyordu beniBaşını ilk okşamamla,kınalı koyunumuz da atmıştı üzerinden yabancılık hissini Hemen babamın getirdiği samanları ellerimle sundum ona
Tedirgin bir şekilde uzattı ağzını samana ve sonra anladı ki,bu elden korkulmazmışKısa zamanda dostluğumuz pekiştiSabah-akşam koyunumuzun yanındaydımOnu seviyor,onunla oynuyordum
Anlıyordum ki,Rabbim Kurban Bayramıyla sadece büyüklere değil benim gibi küçük yüreklere de bir şeyler öğretiyordu
"Yaratılana sevgi duymak"
Kınalı koyunumla güzel günler geçirirken,birden bir haberle irkildim !
Günler,bayram arifesini gösteriyormuş,bu da demekmiş ki;
kınalı koyunumuz yarın "kurban edilecek !"
Gözyaşları içinde babama sorabildiğim tek soru;
"Ama neden ?" di
Babamın,duygularımı anladığının farkındaydımBelli ki o da yaşamıştı bu olayın benzerini
"Çünkü" dedi ve devam etti babam;
"Biz (CC)'ı bu şirin kurbanlıktan daha çok seviyoruzEmin ol yavrucuğum,ben de seviyorum kınalı koyunumuzuama biz sevdiğimiz şeylerden,(CC)'ın yolunda vazgeçmekle emrolundukSen merak etme,kınalı koyunumuz Rabbi için kurban edilmeyi çok istiyor"
Bu nasıl olurdu ? kimse ölmeyi arzu eder miydi acaba?
diye düşündümMuhakkak ki kimse ölümü tercih etmezdi
Ama burada her şeyden daha çok sevdiğimiz Rabbimiz söz konusuyduBen bu yaşıma rağmen sevdiğim için-annem-babam için ölmeyi göze almaz mıydım?Elbette göze alırdımAma yine de babamın dediklerini tam olarak anlamamıştım,her şeyden habersiz nir koyuncuk,nasıl kurban edilmekten memnun olacaktı ki !
Ve bayram günü gelip-çatmıştıYeni alınan elbiselerimi giyerken,ilk defa bu kadar mutsuzdumKınalı koyunumuz,bayram namazından sonra "kurban edilecekti"
Mutsuz ne hüzünlü bir vaziyette bayram namazına gittik babamla
Namazın ardından minik ellerimi Rabbime uzatıp,şöyle dua ettim;
"Ey Rabbim ! şu güzel bayram gününde neden bu kadar hüzünlüyüm biliyorsunBeni sevindirKınalı koyunumuz birkaç saat sonra Senin için kurban edilecekBabamdan öğrendim,böylelikle Sana olan sevgimizi kanıtlayacakmışızbunun için seviniyorum ama kınalı koyunumuz için çok üzülüyorum Rabbim !"
Namazdan sonra eve gittikBabamlar kınalı koyunumuzu sanki düğüne hazırlar gibi hazırlıyorlardıBu,ayrılık vaktiydi
Gözümden süzülen yaşları babamdan gizliyordum ama Rabbim görüyordu mutlak
Babam önde,koyunumuz ve ben arkada,kesim yerinin yolunu tuttuk Kesim yerine geldiğimizde ben çok tedirgin olmuştum,koyunumuz hiç de öyle görünmüyorduBekliyordukbiz kesim sıramızı koyunumuzda kurban edilme sırasını bekliyordu
Sonunda sıra bize geldiBabam bana;
"Sen dışarıda bekle" dediBen de;
"Hayır !" dedim"hayır onu izlemek istiyorum !"
Babamın bütün ısrarlarına rağmen içeriye girmeyi başarmıştım
Kınalı koyunumuzla beraber iki koyunu da ayaklarını bağlayıp yatırdılarYandaki iki koyunu kurban edeceklermiş önce
O iki koyun kurban edilirken,ben bakamayıp yüzümü döndüm,şimdi sadece kınalı koyunumuzu görebiliyordumBaktım ki o başını yerden kaldırmış ve arkadaşlarının kurban edilişini izliyor
"Hayır!" diye bağıracaktım ama bir an her şeyi anlamaya başladım Kınalı koyunumuz o sahneleri izlerken o kadar huzurlu bakıyordu ki !benim içim huzurla dolduOna ot verdiğimde gözlerinden okuduğum memnuniyetten öte bir şeydi bu bakışlarSonra sıra ona geldio sanki kesecek kişiyi uğraştırmamak için başını yere uzattı
Ya Rabbi o nasıl teslimiyetti !
Bir an beynimde bir ışık parladıDemek doğruymuş;bir canlı için
(CC) adına kurban edilmek en büyük neş'eymiş ! Demek annelerimiz başımızı okşarken boşuna;
"Seni Yaratana kurban olayım" demezlermiş
Sonraları okuduğum Hzİbrahim(as)'ın kıssasını çok iyi anlamıştım
Anlamıştım;
(CC)'ın emrine teslim olan İbrahim(as)'ı
İbrahim(as)'a teslim olmuş bıçağı
Bıçağın altında kurban olma sevincini yaşayan İsmail(as)'ı
İbrahim(as)'ın bıçağının neden kesmediğini ve
Rabbimin kurbanlık bir hayvan vermesinide anladım
Her şeyden öte,anladım ki,Rabbim almak için değil,vermek için ister
Rabbim sadece sevgimizi kanıtlayacak bir işaret ister
Yoksa her şeyi yaratan Rabbimiz ne yapsın bizim kestiğimiz kurbanı !
Evet ! Rabbimiz kurbanımızı almamıştı ama bize,sevabından, kendisinin sevgisine çok şeyler vermişti
En önemlisi,bana çok güzel bir bilinç vermişti
Kurban olduğum Rabbim,Sana göklerdeki yıldızlar,yerdeki varlıklar sayısınca,Sana kurban edilenlerin kanları çokluğunca
şükürler olsun !

ALINTI dır

Selam ve dua ile (CC)'a emanet olunuz