Ölüm Şeklinin Ne Önemi Var

Hicretin dördüncü yılıydı Peygamber Efendimiz on Sahâbîye önemli bir görev verdi Medineden uzaktaki bazı kabilelere İslâmiyeti öğreteceklerdi
Kafile birgün yola çıktı Zeyd ibni Desine ve Hubeyb ibni Adî de aralarındaydı

Recî suyu denilen yerde, İslâmiyetin yayılmasını istemeyen 100 kâfir onlara pusu kurdu Hepsi de çok iyi okçuydu

Müthiş bir çarpışma oldu Sonunda Zeyd ile Hubeyb esir düştü Diğerlerinin ruhu Cennete uçtu

Bu İslâm düşmanları iki esiri Mekkeye götürdüler

Onları, Bedir Savaşında ölen yakınlarının intikamını almak isteyenlere sattılar

Kâfirler, ellerini ve ayaklarını zincire vurdukları Zeyd ile Hubeybi ayrı ayrı yerlere hapsettiler

Birgün Hubeybin elinde bir üzüm salkımı gördüler Mevsim üzüm mevsimi değildi Ona üzümü kim vermişti? Şaşıp kaldılar

Yine de onları idam etmeye karar verdiler Tenim denilen yerde Mekke halkını topladılar

Zeyd ile Hubeybe:

Gelin, dediler Dininizden dönün, sizi serbest bırakalım Ama onlar bu teklifi kabul etmediler

İki şehit adayı idam edilmeden önce ikişer rekât namaz kıldılar

Müşriklerin lideri Ebû Süfyan o günlerde daha Müslüman olmamıştı;

darağacının altındaki Zeyde yaklaştı:

aşkına söyle Zeyd! dedi Şimdi sen çoluk çocuğunun yanında olsaydın, senin yerinde Muhammed bulunsaydı, seni idam edeceğimize onu öldürseydik ne iyi olurdu, değil mi?

Zeyd İbni Desine, iman zevkinden yoksun bu adama hayretle ve acıyarak baktı:

Sen ne diyorsun? dedi Muhammed aleyhisselâmın burada olması şöyle dursun, onun şu anda bulunduğu yerde ayağına diken batmasına bile gönlüm razı olmaz

Ebû Süfyan hayretten donakaldı:

Ben dünyada, Muhammedin arkadaşlarının onu sevdiği kadar birbirini seven kimse görmedim dedi

Sonra kalkıp Hubeybin yanına gitti Aynı şeyleri ona da söyledi Ondan da aynı cevabı aldı

Hubeybi çarmıha gerer gibi kuru bir ağaca bağlamışlardı Ondan intikam almak isteyenler mızraklarını sıkı sıkı kavrarken Hubeybin ağzından şu sözler döküldü:

Müslüman olarak öldükten sonra, ölüm şeklinin ne önemi var?