Seni Kaybettik Bebek;İnsanlığımızı Kaybettik...

Seni kaybettik bebek; insanlığımızı kaybettik


O emzikten acıyı emdin çoğu zaman


Şimdi senin için kurtuluş vakti


Biz kendimize acıyalım bebek


Bilmem kaç milyarlık İslam âlemi (!) senin başını okşayamadı Vicdanlar sükût etti


Kefenlediğimiz senin minicik vücudun değil ruhlarımızdı


Ruhlarımızı gömdük toprağa


Arkandan ağıtlar yaktık, dualar ettik; ama aslında yaptığımız sadece nefsi tatminden öte bir şey değildi


Kendimizce bir şeyler yapıyoruz gösterişiydi belki de yapılan her şey


Bak, işin edebiyatını güzel yaptık; güzel şiirler yazdık, marşlar okuduk


Gönderdiklerimiz kefen paran mıydı bebek?


Seni yaşatamadık bari kefen paranı göndererek vicdanımızı susturalım düşüncesi mi bağladı ellerimizi ayaklarımızı?


Sen, gülen herkese gülerdin bebek


Bilmezdin şiddeti, acıyı ve kötülüğü


Büyükler ne kadar da kötüymüş bebek


Bir kez daha insanlığın sükûtunu gördük sende


Sana bedenimizi kurban edemedik bebek


Sen kurban oldun bizim için


Yeni bebekler ölmesin, çocuklar annesiz babasız kalmasın için miydi kurban oluşun?


300 yüzyıllık uykunun sabahında kılınacak namazın abdesti senin kanınla mı alınacaktı?


Erken gittin bebek


Belki de biz çok geç kaldık


Şimdi sen en güzel bahçelerde dolaşıyorsun


Biz ne mi yapıyoruz bebek?


Geride kalanlar ne mi yapıyor?


İnsanlığımızı arıyoruz bebek, Filistinr17;de bir kez daha kaybettiğimiz insanlığımızı