Cennete İlk Girecek Kadın Ve Hz. Fatıma'nın Mihri

Hazreti Fatımatüzzehra (ra) Hazretleri bir gün babası Peygamberimiz (sas)'e:


— Babacığım cennete en önce kadınlardan kim girecek? diye sordu


Peygamberimiz (sas):


— Falan mahallede bir kadın var O kadın ilk cennete girecek kadındır, buyurdular


Hazreti Fatıma çok merak etmişti:


— Benden de mi evvel girecek babacığım? diye sordu Hazreti Peygamberimiz:


— Senden de evvel girecek, istersen git de bir tanış O zaman sen de neden önce onun gireceğini öğrenirsin, buyurdular


Hazreti Fatıma'nın o kadın hakındaki merakı iyice artmıştı Bir gün kadının evini sora sora buldu, kapısını çaldı, içerden ihtiyar bir kadın sesi duyuldu:


— Kim o?


Hazreti Fatıma, kendisini tanıtıp görüşmek istediğini söylediğinde kadın:


— Canım sana feda ey Allah Resulünün kızı Sizinle çok görüşmek arzu ederdim Fakat dışarı çıkmadığım için ziyaretinize gelemedim Sizin beni arayıp bulmanız benim için bir lütuftur Ancak ne var ki ben kocamdan izin almadan size kapıyı açamayacağım Sizden çok özür dilerim Yarın gelirseniz içeri girmeniz için izin alır kapıyı açarım, görüşürüz, dedi


Hazreti Fatıma geri gitti, kadın da meseleyi anlatıp kocasından izin aldı İkinci gün kadınla görüşeceğine emin olarak gelen Hazreti Fatıma yanına Hazreti Hasan'ı da alarak geldi Kadının kapısını çalarak geldiğini bildirdi Fakat kadın Hazreti Fatıma'nın yanında bir çocuk bulunduğunun farkına varmıştı Hazreti Fatıma'ya:


— Yanınızda bir de çocuk var Ben yalnız sizin için izin almıştım, içeri siz girebilirsiniz, fakat çocuk dışarda kalır, isterseniz yarın gelin onun için de izin alayım, beraber içeri girersiniz, dedi


Hazreti Fatıma ikinci defa içeri giremeden geri döndü Üçüncü gün yanına Hazreti Hüseyin'i de alarak gitmişti- Kapıda yine aynı durumla karşılaşarak Hüseyin'i içeri alamayınca geri dönmek mecburiyetinde kaldı Üçüncü gün üçü birden gittiklerinde kadın kocasından her üçü için de izin almıştı, içeri girdiler Hazreti Fatıma bir de baktı ki, içerde kendisini karşılayan dışarda sesinden tanıdığı kadın değil Genç ve güzel bir kadın Hayretle sordu:


— Sizinle dışardan konuşurken sesiniz başka idi, şimdi başka, bu nasıl oluyor? dedi


Kadın;


— Sizinle konuşurken sesim dışarıya çıkmakta idi Ben de sesimi yabancı erkek duyar da günaha girerim diye ağzıma taş parçası alarak konuşuyordum Şimdi ise o taşı çıkardım, dedi


Hazreti Fatıma'nın gözleri yaşarmıştı Babasının neden cennete evvelâ bu kadının gireceğini söylediğini anladı


Kadın Hazreti Fatıma (ra)'ya:


— Ey Allah'ın Resulünün kızı! Acaba ben kocama karşı vazifemi ifa etmiş oluyor muyum? "Allah beni kocama itaatsizlikten dolayı hesaba çeker diye korkuyorum, dedi


Hazreti Fatıma babasının müjdesini bildirdi:


— Hayır! Sen bil'akis babamın cennete ilk girecek kadın diye müjdelediği birisin Hiçbir kadın sizin yaptığınızın onda - birini bile yapamaz, dedi


Ve cennete ilk girecek olan kadınla bir hayli sohbet ettikten sonra müsaade isteyerek oradan ayrıldı



Hz Fatıma'nın Mihri


Hazreti Fâtıma Validemiz (ra-) evlenme zamanı yaklaşıp düğün hazırlığı yapıldığı bir sırada, Sevgili Peygamberimizin huzuruna çıkıp şöyle dedi:


— Babacığım herkesin kızlarının mihri altın ve gümüşle takdir ediliyor Benim mihrim de böyle olursa seninle diğer insanlar arasında ne fark olur Ben öyle arzu ediyorum ki, benim mihrim, yarın huzuru îlâhî'-de senin ümmetlerinin affı olarak kabul edilsin de, bir dünyalık olmasın, dedi


Cenâb-ı Allah, Hazreti Fâtıma Validemizin bu dileğini kabul buyurmuşlardı Hazreti Cibril gelerek Peygamberimize: «Fâtıma'nın dileği kabul edilmiştir» müjdesini getirdi Peygamberimiz de kızından memnun olmuşlardı ki; «Aferin kızım Peygamber çocuğu olduğunu belli ettin» buyurdular

Medine'ye hicret ettikten sonra Hz Fâtıma (ra)'yı Hz Ebû Bekir (ra), Hz Ömer (ra) ve daha başka sahâbîler babasından istediler Ancak Peygamberimiz (asm) bu istekleri nazikçe geri çeviriyor ve bekliyordu Hz Ali (ra) de Fâtıma (ra)'ya tâlib oldu ve Peygamberimiz (asm) kızının bu konudaki görüşünü alarak, Allah'ın vahiyle izin vermesinden sonra Ali (ra) ile Fâtıma (ra)'nın evlenmelerine karar verildi


Daha sonra nikâhları da Mescid'de kıyıldı Mehir olarak Hz Ali'den dört yüz dirhem gümüşü uygun gören Efendimiz (asm), onun zırhı ve atından başka bir şeyinin olmadığını öğrenince zırhını satmasını söyler Hz Ali (ra) dört yüzseksen dirhem gümüşe zırhını satar ve bunun dört yüz dirhemi mehir olarak Hz Fâtıma (ra)'ya verilir Ancak Fâtıma (ra) bu mihri çok bulur; kendisine en güzel mihrin kıyamet günü İslâm ümmetinin Peygamber (asm)'in şefâatiyle affedilmesi olacağını söyler ve bu konuda dua eder Ancak kendisi için ayrılan dört yüz dirhemi düğün masraflarına harcanmak üzere hibe eder

Nikâh mescidde Peygamberimizin (asm) bir hutbesi ile ilân edilir:


"Allah'a hamd yüce Allah evlenmeyi bir görev, adalet, ve geniş bir hayır kılmıştır Şimdi Allah Teâlâ bana kızım Fâtıma'yı Ali b Ebı Tâlib'e nikahlamamı buyurmuştur Ey ashâbım ben de sizi şâhit kılıyorum ki Ali b Ebi Talib mevcut gelenek ve Allah'ın emriyle söyleyeceğim şeyi kabul ederse, dörtyüz dirhem gümüş mehirle kızım Fâtıma'yı kendisine nikâhladım Yüce Allah kendilerinin varlıklarını biraraya getirsin ve bunu kendilerine mübârek kılsın Rabbim nesillerini temiz, kendileriyle çocuklarını geniş rahmetinin anahtarı, yüce hikmetinin kaynağı ve Muhammed ümmetinin güvenlik sebebi kılsınRabbimden kendim ve sizin için mağfiret dilerim"


Hz Ali (ra)'nin şartları kabul etmesi üzerine, sâde bir törenle nikâh kıyılır ve misafirlere bal şerbeti, hurma ve gül suyu ikram edilir Daha sonra hurma, yağ ve süzülmüş yoğurttan yapılan bir de düğün yemeği verilir Yemeğin az olmasına rağmen yedi yüz misafirin yediği halde Allah'ın bereketlendirmesi ile yetip artar


Hz Fatıma (ra) babasından ayrılıp Hz Peygamber (asm) mescidine bitişik, zemini toprak eve yerleşirken çeyiz ve ev eşyası olarak şunları götürmüştü:


Üç adet minder, bir halı, bir yastık, iki eldeğirmeni, bir su tulumu, bir su testisi, meşinden bir su bardağı, bir elek, bir havlu, bir koç postu, eski bir kilim, hurma yaprağından örülmüş bir sedir, iki elbise, uzunlamasına örttüklerinde ayakları, enlemesine örttüklerinde başlarını açıkta bırakan bir küçük yorgan