Hazret-İ Ömer Ve Münker Ve Nekîr

Hazret-i Server-i kâinât ve mefhar-ı mevcûdât, Resûlullah (sav), bir gün meclis-i şerîflerinde kabr azâbını, münker ve nekîrin ne yol ile gelip, heybet ile süâl etdiklerini beyân buyurdular

Hazret-i Ömer (ra) sordu ki,

-Yâ Resûlallah! Biz kabre girdikden sonra, bu akıl bize verilip, sonra mı süâl olunuruz, yoksa verilmeden mi süâl olunuruz

Hazret-i Resûl-i ekrem (sav) buyurdular ki,

-Şimdi ne aklda isen, kabrde de böyle olursun

Ömer (ra) hazretleri dediler ki,

-Böyle oldukdan sonra, üzülmeğe lüzûm yokdur

Sonra, HzÖmer (ra) vefât etdi Kabre defn etdikden sonra, HzAlînin (ra) falan zemânda, HzÖmerin böyle söylemiş olduğu hâtırına geldi Göreyim davâsının erimidir, diyerek kabrine geldi Mubârek gözlerini yumup, kalb-i şerîflerini HzÖmerin ahvâline yöneltip, tam bir teveccüh ile murâkabeye vardıklarında, Allahü teâlâ gözlerinden perdeyi kaldırıp, durumu müşâhede etdiler Gördüler ki, Münker ve Nekîr heybetle gelip,

HzÖmere dediler ki,

-Rabbin kim, dînin nedir, Peygamberin kimdir

Hazret-i Ömer onlardan süâl buyurdular ki,

-Yedinci gökden buraya kadar, ne mikdâr yol geldiniz

Dediler ki,

-Yedibin yıllık yoldur

Hazret-i Ömer (ra) buyurdular ki,

-Yâ siz yedibin yıllık yoldan gelinceye kadar Hâlıkı unutmadınız Bugün evimden çıkıp, kabre gelince, Rabbimi ve dînimi ve Peygamberimi nasıl unuturum Melekler dediler ki,

-Yâ Ömer biz de senin böyle cevâb vereceğini bilirdik Lâkin bu heybetle gelip, süâl etmeğe memûruz

Sonra, HzAlî (ra) mubârek gözlerini açıp, Allahü teâlâ mubârek etsin, Ömer da'vâsının eri imiş, dedi