Mecnun'un Devesi

Mecnun'un Devesi

Hz Mevlana


MECNUN LEYLA’sının köyüne gitmek için, dişi bir deveye bindi Bir süre yol aldı Mecnun’un tek derdi, bir an önce Leyla’sına kavuşmaktı Dişi deve ise, geride bıraktığı yavrusunu düşünmekteydi ve onun tek derdi ise, geriye dönmekti


Mecnun bir an dalıp gitse, elinden yuları gevşetse, deve bunu hisseder ve geriye döner geldikleri köye yani yavrusunun olduğu yere doğru giderdi


Mecnun kendine gelip baktığında, bulundukları yerden çok daha geriye gittiklerini farkediyordu


Bu yolculuk iki-üç gün böyle sürdü Mecnun yıllardır yollardaymış gibi şaşırmış kalmıştı


Baktı ki bu yol böyle bitmeyecek, deveden indi ve:


“Ey deve!” dedi “İkimiz de aşığız Fakat, aşklarımız birbirine zıt, birbirine aykırı! Demek ki biz, birbirimizle yol arkadaşlığı yapmaya uygun değiliz


Senin sevgin de, yuların da bana uymuyor O halde en iyisi ayrılalım!” diyerek deveyi bıraktı


•••


Bu hîkayede geçen ‘Mecnun’ insan ruhunu temsil ediyor Ve ruh, Ezelî bir Sevgiliye yani Rabbine muhtaç ve müştaktır ‘Deve’ ise, nefistir Maddî arzuların sembolüdür O da, yavruları olan heveslerin ardında koşmaktadır

Mesnevî’den Hikâyeler