Kocakarının Şehvet Hırsı

Doksan yaşında bir kocakarı vardı Yüzü bumburuşuktu rengi safran gibi sarıydı Yanağı, sofra altısının baş tarafları gibi kat kattı Fakat erkek aşkından vazgeçmemişti Dişleri dökülmüş saçları süt gibi ağarmıştı Boyu yay gibi bükülmüş, her duygusu değişmişti Böyle olduğu halde koca isteği ve şehvet hırsı hala yerindeydi Erkek avlamaya aşkı vardı da tuzağı paramparça olmuştu Vakitsiz öten horoza, yolsuz yolcusuz bir yola benziyordu Kızgın ateşe konmuş bir boş tencereydi sanki


Meydana aşıktı fakat ne atı vardı, ne ayağı Düdük çalmaya sevdalıydı, fakat ne dudağı vardı ne zurnası İhtiyarlıkta Allahm, kafire bile hırs vermesin Bu hırsı Allah kime verdiyse ne kötüdür o kul Köpek kocaldı, dişleri döküldü mü damalara salamaz, ancak pisliğe gübreye salar


Öyle olduğu halde şu altmış yaşındaki köpeklere bak ki her an köpek dişleri biraz daha keskinleşmede İhtiyar köpeğin, derisinden tüyler dökülür; fakat şu ipekler giymiş kart köpeklere bak bir kere de!


Bu köpeklerin aşkı da alt yanlarıyla paraya, hırsları da Kocaldıkça da bu hırsları artıyor, hele bak şu köpek soylarına! Böyle ömür cehennem sermayesi Gazap kasaplarına salhane


Ömrün uzun olsun dediler mi hoşlanır, güler de ağzı açık kalır Böyle bir bedduayı dua sanır Gözünü açmaz, kafasını bir türlü kaldırmaz Kıl ucu kadar ahret ahvalini görseydi, böyle diyene ?Senin ömrün uzun olsun? derdi


MEVLANA