Beni Bilgilendirir Misiniz?

Selamün Aleyküm arkadaşlar,



Tarafıma dün kendisinin müslüman olduğunu söyleyen fakat bazı noktalarda tereddütü olan bir kişi aşağıdaki soruları sordu


Allaha şükür namazda , kuran da , hadislerde zerre kadar şüphem yok,

fakat tam olarak kaçıncı ayet hadis olarak bilmiyorum Ben bildiklerim kadarıyla karşımdaki kişiye cevap vermeye çalıştım fakat tatmin olmadığını düşünüyorum

Ben tekrar araştırıp döneceğimi söyledim

Beni bu konuda geniş aydınlatırsanız

Allah razı olsun



1) Kuran-ı Kerimin hangi ayetlerinde beş vakit namaz kılınması gerektiği yazıyor?(Bu kişi baştan aşağı Kuran-I Kerimi okumuş ama beş vakit namazı farz olduğunu Kuran-ı kerimde görmemiş)


2) Kuran-ı Kerim başka dillere çevrilebilir mi? Türkçe olarak neden namaz kılınmıyor? (kaçıncı devirde yaşıyoruz, herkes okuduğunu anlamalı kişinin görüşüne göre)


3) Eskiden günümüze gelen hadislerin doğru olduğunu nasıl bilelim?

(Kişisel yorumların katılmadığı, uydurulmadığı ne malum diyor kişi)


Benim çok canım sıkıldı malesef sorular bunlar arkadaşlar , bana bu soruyu soran bir üst yönetici

Kendime de çok kızıyorum bir müslüman olarak neden detaylı her şeyi bilmediğim için


Rabbim ilmimizi anlayışımızı artırsın inşallah


Allaha emanet olun

Cenab-ı Hak şöyle buyuruyor:




"Gündüzün iki tarafında, gecenin gündüze yakın saatlerinde namaz kıl Zira böyle güzel işler insandan uzak olmayan günahları silip giderir Bu, düşünen ve ibret alanlara bir nasihattır" (Hud Suresi:114)




Gündüzün iki ucu akşam ve sabah namazı, bir kısmında da yatsı namazı vardır Üç vakit bu ayette zikredilmiştir




"Gündüzün güneş dönüp gecenin karanlığı bastırıncaya kadar belli vakitlerde namaz kıl ve özellikle sabah namazını! Zira sabah namazı meşhuddur" (İsra Suresi :78) Güneşin batıya yönelmesinden gece olana kadar kılınan namaz ikindi namazıdır Sabah namazı tekrar edilmiştir




"O halde onların söylediklerine sabret Güneşin doğmasından ve batmasından önce Rabbinin yüceliğini ilan et, O’na hamdet Gecenin bazı vakitlerinde, gündüzün bazı taraflarında da O’na ibadet et ki Allah rızasına eresin" (Taha suresi : 130)




Burada beş vakit namaza işaret edilmektedir Âyette geçen hamd ile tesbihten maksat namazdır Güneşin doğmasından önce sabah namazı, batmasından önceki: İkindi namazı, gecenin bir kısım saatleri: akşam ile yatsı, gündüzün bazı taraflarındaki namaz ise öğle namazıdır




Beş vakit namaz; sabah, öğle, ikindi, akşam ve yatsı namazları Kur'an-ı Kerim içinde değişik yerlerde zikredilmektedir Bazan ikisi, bazan üçü, bazan dördü değişik bir ifade üslupla anlatılmaktadırlar Cenab-ı Peygamberimiz, Kur'an-ı Kerim'i hem sözü ve hem de işi ile tefsir etme hakkına sahip olduğu için bu hak kendisine Allah tarafından verilmiştir sözü ve işi namazın beş olduğunu açıklamıştır


Arapça Okuma


Cevabımız


Değerli Kardeşimiz;


Namazda okunan süre ve ayetler mutlaka arapça okunmalıdır Başka bir dille okunması namaza manidir


Namaz dışında ise dualarımızı türkçe olarak yapabiliriz Dua hangi dille yapılırsa yapılsın elbette kabul edilir Çünkü bütün dillerin sahibi Allahtır Arapça yapmak şart değildir


Ancak Arapça dualar başka bir dile çevrilirken anlam bütünlüğü muhafaza edilemediği için Arapça şeklini bilenler orjinaliyle okuması daha güzel olur


Bizi yaratan Allah, Kur’an-ı kerimi Arapça olarak bize göndermiş Elbetteki manasını öğrenmek için Türkçe, İngilizce gibi mealleri okumamız gerekir Ancak namaz ibadetinde okuduğumuzda mutlaka aslından orjinalini okumalıyız Çünkü onun aslı Arapça’dır Allah kuran’ı Arapça olarak indirmiştir Tercümesi kuran yerine geçemez


Örneğin bir çekirdeğin aslını bozarak parçalara ayırsak, sonra da toprağa eksek ağaç olamayacaktır Çünkü özellikleri kaybolmuştur Bunun gibi kuran ayetleri, kelimeleri ve harfleri birer çekirdek gibidir Başka dillere çevrilince özelliğini kaybedeceği için kuran olmayacaktır


“Manasını anlamıyoruz” düşüncesine gelince, ister aslıyla isterse mealleriyle kuranın manasını anlamak ve onun hükümleriyle yaşamak, her Müslümanın görevidir Zaten kuran anlaşılmak ve yaşanmak için gönderilmiştir İngilizce bir kitabı bile anlamak için İngilizce öğrenen bir Müslümanın, kuranı anlamak için neden Arapça öğrenmediğini de bir düşünmek gerekir


Ayrıca biz anlamasak da onun bize faydası vardır Örneğin, dili tad alma özelliğini kaybetmiş bir insan yediği yemek ve gıdalardan faydalanamayacak mıdır dili tad almasa da yediği gıdalar gerekli organlarına gidecektir Kuran okumak da bunun gibidir Aklı kuranın manasını anlamayan bir insan, onu ruhunun midesine atınca aklı anlamasa da ruhunun diğer özellikleri onun manalarını alacaktır

Hadislerin değişmeden bize ulaştığına nasıl emin olabiliriz ?


--------------------------------------------------------------------------------


Bu konuda ilk önlemi Efendimiz (ASM) “Kim benim üzerime yalan uydurursa, cehennemdeki yerini hazırlasın”(1) sözleri ile bizzat kendisi almış ve sahabenin bu konuda hassas davranmasına sebep olmuştur Bundan dolayı sahabeler hadis nakli konusunda fazlasıyla itina gösterirlerdi Örneğin Hz Ali Efendimiz (ra): “Ben, size Rasûlullah (sav) Efendimiz’den bir şey söylerken, (öyle dikkat eder, öyle söylerim ki,) gökten yere düş (üp parça parça olmak) benim için, O’nun üzerine yalan söylemekten daha kolaydır” buyururlardı(2)


Sahabeler, Kur’ân’ın ve âyetlerin muhafazasından sonra, en ziyade Hz Peygamberin (ASM) sözlerinin ve fiillerinin muhafazasına, özellikle de İslami ve imani hükümler ve Hz Peygamberin (ASM) mucizeleri ile alakalı olan sözlerinin ve fiillerinin muhafazasına çalışmışlardır Hadis ve siyer kitaplarından da görüleceği üzere Allah Resulüne (ASM) ait en küçük bir hareketi, bir sözü ihmal etmemişlerdir Asr-ı Saadette(3), pek çok sahabe Efendimizin (ASM) söz ve fiillerini yazıp kaydettiler Özellikle de Abadile-i Seb’a(4) diye adlandırılan ve bunlardan da özellikle Abdullah ibni Abbas ve Abdullah ibni Amr ibni’l-Âs gibi hadis konusunda manen vazifeli olan sahabeler; iman esasları, islamiyetin rükunleri ve Peygamber Efendimizin (ASM) mu’cizeleri ile alakalı hadisleri yazarak kaydettiler


Bu noktada sahabeler fazlasıyla titiz davranmış ve bazen çok iyi bildikleri hadislerin naklinde bile çekinmiş ve söylemek istememişlerdir Hatta on yıl kadar bizzat Peygamberimizin (ASM) yanında bulunan Hz Enes bin Mâlik (ra) bir gün; “Eğer hatâ ederim endişesi ve korkusu olmasaydı, Rasûl-i Ekrem’den (sav) daha çok şeyler anlatırdım” buyurmuşlardı(5) Yine aynı şekilde Abdullah ibni Abbas (ra), kendisinden bir hadis rivayet etmeleri istendiğinde çekinir, sıkılır ve nihayet hadisi söylediğinde ise sonunda da; “(Bak, ben hafızamdan birşey söylüyorum ama bilin ki, Rasûlullah) bunun üç aşağı-beş yukarı veya buna yakın yahut da buna benzer birşey buyurdu”(6) şeklinde ikazda bulunmayı da ihmal etmezdi(7) Benzer bir hadise de Aşere-i Mübeşşere’den yani cennetle müjdelenen on sahabeden birisi olan Hz Zübeyr İbn Avvâm, o kadar az hadis rivayet etmiştir ki, bir gün oğlu kendisine: “Baba, sen neden hadis rivayet etmiyorsun?” diye sorduğunda: “Bir kelimede bile Rasûlullah’a muhalefet ederim diye ödüm kopuyor Çünkü O: ‘Benim üzerime yalan söyleyen, cehennemdeki yerini hazırlasın’ buyurmuştur” şeklinde cevap vermişti(8)


Sahabelerden sonra da, Sahabenin yanında yetişen ve Tâbiin olarak adlandırılan binlerce âlimler aynı hassasiyetle sahabeden aldıkları bu hadisleri yazarak veya ezberleyerek kaydettiler Tâbiinin hadis konusundaki hassasiyeti noktasında bazı örnekler vermek gerekirse; Saîd İbnü’l-Müseyyib’in “gerektiğinde bir tek hadîs için günlerce yol katettiğini, söylemesi”(9); Mesruk İbnü’l-Ecda’nın, “tek bir harfi için bile yolculuk etmesi”(10); Kesir İbn Kays’ın rivayetine göre, Ebu’d-Derdâ’dan tek bir hadîs almak için bir ilim aşığının Medine’den Şam’a gelmesi ve daha pek çok seyahatler, bu konuda örnek olarak verilebilecek misallerdir(11)


Beş yüz sahâbiyle görüştüğü söylenen ve bir beldeye vardığında: “Beş yüz sahâbi görmüş bir insan geliyor” denen, Abdurrahman İbn Ebî Leylâ: “Yüzyirmi sahâbi tanıdım ki, bir mescidde aynı anda yüz yirmisi de oturuyor olabilir kendilerine bildikleri bir şey sorulduğunda hep birbirlerinin yüzlerine bakarlar; konuşurken, ‘Rasûlullah’ın sözlerine bir kelime karıştırıveririm’ korkusuyla başkasının cevap vermesini bekler, kimse cevap vermeyince de nihayet bunlardan biri dişini sıkar ve Allah’a dayanarak, İbn Mes’ud (Ben hafızamdan birşey söylüyorum ama bilin ki, Rasûlullah) bunun üç aşağı-beş yukarı veya buna yakın yahut da buna benzer birşey buyurdu) gibi hatırlatmasıyla rivayette bulunurlardı” demektedir(12)


Tâbiinden sonra, başta dört mezhep imamları ve artık hadislerin muhafazası konusunda vazifeli muhaddis*ler naklettiler, yazıyla muhafaza ettiler Bu mezhep imamlarından Ahmed ibni Hambel değişik kanal, değişik sened, farklı metin, yani muhteva aynı olsa bile, sahihi, haseni ve zayıfıyla bir milyon hadîs ezberlediği söylenir ki; kırk bin hadîs ihtiva eden meşhur Müsned’ini üç yüzbin hadîsten seçerek meydana getirmiştir(13)


Bütün hayatını hadîse, Allah Rasûlü’nün mübarek sözlerine hasreden Yahya İbn Maîn, mevzû hadîs denilen manası doğru olsa da Efendimize (ASM) ait olmayan hadisleri de ezberlerdi Bir keresinde, Ahmed İbn Hanbel, neden böyle yaptığını sorduğunda: “Yanıma gelen insanlara bu mevzûdur, şu mevzûdur; bunların dışında kalanlardan alabildiğini alırsın derim”(14) cevabını vermişti İmam Zührî’den Yahya b Said el Kattan’a, Buharî ve Müslim’den Dârekutnî ve Hâkim’e uzanan çizgide daha dünya kadar hadis ezbercileri yetişti


Hicretten iki yüz sene sonra, başta Buharî, Müslim gibi hadis âlimleri olmak üzere diğer Kütüb-ü Sitte olarak adlandırılan sahih hadis kitaplarının yazarları hadislerin muhafaza edilmesi vazifesini omuzlarına aldılar O döneme kadar hadislerin içerisine karıştırılması muhtemel olan mevzu hadis veya kasdi olarak hadisler hakkında şüphe uyandırmak için içlerine karıştırılan sözleri, İbni Cevzî gibi şiddetli binlerce araştırmacılar çıkıp ayıklayıp hadislerin içerisinden çıkardılar


Bunların haricinde her ne kadar hadis usulünde yer almasa da hadislerin, mekan ve zamanı aşarak yakaza tabir edilen uyku ve rüya arası haller ile bizzat Allah Resulüne (ASM) sorulması ve doğruluğunun araştırılması hadiseleri olmuştur Örneğin büyük imam Celâleddin es-Süyûtî’nin, defalarca Efendimiz’le hem de yakazada görüştüğü nakledilmektedir Yine, İmam Buhâri, kendi kanallarıyla tespit ettiği her bir hadîs için, abdest alır, iki rekât namaz kılar ve mes’eleyi Efendimizin (ASM) mübarek ruhlarına havale eder: “Doğru mu ya Rasûlallah?” der; kendince aldığı bir işarete göre de o hadîsi kitabına kaydederdi(15)


İşte buna binaen, “Nasıl bileceğiz ki, 14 asırlık uzun mesafeden günümüze kadar gelen, bu hadisler doğrudur?” sorusu hatıra gelmemelidir


Bediüzzaman Said Nursi' nin, Mektubat isimli eserinden istifade edilerek hazırlanmıştır