Zamanı Geldiğinde Vazgeçmeyi Bildim

Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim,
Ya da asla birini severken karşılığını beklemedim
Dostluğuma değer biçmedim,
Sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim
Sevdiysem sonuna kadar gittim,
Bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim
Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım
Ama hata insana mahsustur dedim
Affettim, af diledim
Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim
Onlar belki beni saflıkla yargıladılar
Belki de içten içe sinsice güldüler
Ama asıl unuttukları şuydu;
Ben aldanmadım!
Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar
Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için,
Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için
Oysa ben hiç insan kaybetmedim
Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar


Can Yücel