08-04-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Hayat Ne Garip...
Siz Karar Verin Ama
Yazının başlığı “Hayat Çok Garip”,”Ne Garip Olduk Biz”, “Çelişkiler İçinde Yaşamak” ya da “Yaşamın Çelişkileri” gibi değişik alternatiflerden biri olabilir diye düşündüm ama yazıyı okuduktan sonra siz karar verin istedim Nasıl isterseniz öyle olsun
Şöyle bir bakın çevrenize alıcı gözüyle, sadece bakmayın, görün aynı zamanda sonra düşünün Aslında önce kendinize bakın, sonra çevrenize Şimdi okuyun sonra tekrar düşünün
Çelişkili bir ortamda yaşıyoruz Çelişkili insanlarla karşılaşıyoruz Çelişkili haberler alıyoruz Belki de çelişkileri içselleştirerek çelişkili bir yapının istemeden parçası oluyoruz Toplumsal hayatımızda, gündelik yaşantımızda, iş ilişkilerimizde hep bu çelişkilerden bir kesit görmek mümkün
İşte birkaç örnek size:
Daha büyük evler alıyoruz ama çekirdek ailelerde yaşıyoruz Konforumuz arttı, teknolojimiz, imkanlarımız gelişti, ama zamanımız daraldı Diplomalarımızı astık duvarların yükseklerine ama bilgimiz hala yerlerde
Uzmanlıklarımız arttı, ama sorunlar daha da çoğaldı Koşuyor, koşturuyor ama gideceğimiz yere yine zamanında yetişemiyoruz Acele etmeyi öğrendik ama sabretmeyi hala okuyoruz Akşam yatıyor, ama sabah yine yorgun kalkıyoruz Az okuyor, az düşünüyor, az ağlıyor, az paylaşıyor ama çok yiyor, çok konuşuyor, çok uyuyor, çok biriktiriyoruz Daha çok plan yapıyoruz ama daha az sonuç alıyoruz Söz veriyoruz ama sözümüzü unutuyoruz Başkasının elbisesini dikiyoruz, ama kendi söküğümüzü görmüyoruz
Sorumsuzca ve sınırsızca para harcıyoruz ama ihtiyaçlarımızı bir türlü gideremiyoruz Üretimi artırıyoruz ama çevreyi kirletiyoruz Üretim –tüketim dengesini sağlıyoruz ama doğanın dengesini bozuyoruz Daha çok tüketiyoruz ama daha az mutlu oluyoruz Faydamızı maksimize ediyoruz ama kimseyi faydamızdan faydalandırmıyoruz
Çoğu aza tercih ediyor ama asla azla yetinmiyoruz Gelirleri çoğaltıyoruz, ama karakterimizi zayıflatıyor, kimliğimizi kaybediyor, kişiliğimizi değiştiriyoruz Mallarımız çoğaldı, hesap cüzdanlarımız kabardı, ama keyfimiz azaldı, huzurumuz kalmadı Daha doğrusu varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik…
Domatesi kışın portakalı yazın yiyor ama tadını alamıyoruz Yiyeceklerimizi renklendiriyor, şekline ve büyüklüğüne müdahale ediyor ama lezzetlerini kaybediyoruz Gıdamızı alıyoruz ama sağlığımızı kaybediyoruz Pazara gidince tezgahların önü sağlam görünüyor, ama eve gelince göründüğü gibi çıkmıyor Kısacası gıdalar bize, biz gıdalara benziyoruz
Görüntülere takılıp özü önemsemiyoruz Şekle dalıp esası kaybediyoruz Fiziğe önem veriyor, kimyayı öteliyoruz Kantiteyi öne alıyor, ama kaliteyi görmezlikten geliyoruz Aslında niteliği niceliğe kurban ediyoruz
Sofralarda yemek seçemiyoruz bolluktan ama aç insanlar aklımıza gelmiyor Renkli davetlerde boy gösteriyor, açık büfelere abone oluyor ama yetimleri ve yoksulları doyurmuyoruz Güçlüyü koruyor, haklıyı itiyoruz Yıkılmaz duvarları yıkıyor ama bir garibin gönlüne kapı açamıyoruz Uzaya ulaştık ama ruhun derinliklerine inemiyoruz Havayı temizledik ama ruhları kirletiyoruz Lüks konutlar yapıyoruz ama yuva kurmayı beceremiyoruz Aşılmaz engelleri aştık ama önyargılarımızı aşamıyoruz
Bilgisayar ağları kuruyoruz, bilgi otoyolları inşa ediyoruz, bilgi toplumunda yaşıyoruz ama kendi aramızdaki iletişimde zorlanıyoruz Ülkeler arası hava köprüleri kuruyor ama gönüller arasında patikalar oluşturamıyoruz Seviyorum sözlerini çokça duyuyor ama gerçek aşkı bir türlü bulamıyoruz
Tanıdıklarımızı çoğaltıyor ama dostlarımızı artıramıyoruz Gülücükler artıyor ama samimiyetler azalıyor Az doğrunun içine bol yalan koyuyor, karşımızdakine sunuyoruz ama güvenilirliğimizi kaybediyoruz Maske değiştirmekten yorgun düştü yüzler artık iki yüzlü insanları mumla arıyoruz
Hayata yıllar ekliyor, ama yıllara hayat katamıyoruz Zamanı harcıyor ama anları biriktiremiyoruz Dönüp arkamıza baktığımızda bir şey göremiyoruz Gördüklerimizi de tanımıyoruz Keşkeleri çoğaltıp iyi kileri azaltıyoruz Hepimiz aynı yaştayız ama bunu fark edemiyoruz Esasında hayata karşı her an mağlup oluyoruz
Paraya, makama, güce, çıkara tapıyoruz ama asıl sahibi unutuyoruz
Herhalde Çinlilerin bir atasözüne muhatap oluyoruz Çinliler, bir insanın hayatının allak bullak olmasını istedikleri zaman 'İlginç zamanlarda yaşayasın!' diye beddua ederlermiş
İlginç zamanda, ilginç dünyada ve ilginç insanlar içinde yaşıyoruz
Ne şanslıyız değil mi ? Bu çelişkilere şahit ya da bu bedduaya sahip olduğumuz için…
|
|
|