Gittiğinde...

Gittiğinde



‘ölüm gibi yaklaşıyor aşk
aşk gibi yaklaşıyor ölüm’


‘Bilmeliydim sadece gölgendi burayı terk eden’


uzakları hatırlattığında gözlerin
takılıp onulmadık bir öykünün peşine
öyle sen kokabilmeliydim
sen varlıktın,içime dokunan bir pelikan saflığı
tutamadığımda denizleri
ve çaresizlik tükettiğinde yapabileceklerimi
cesareti fısıldayandın sinir uçlarıma
bayram görmemiş bir çocuk saflığıyla
öyle beyazdın
öyle kabulleniştin
öyle su rengiydin

‘Bilmeliydim sadece sesindi soğuklaşan’


bir martı telaşıyla gezinirken kız kulesinde
sana albatros masalları anlatmalıydım
ve yarısı sen olan militan dağınıklığımı
sonra durup öyle karşında
bir iç savaş sebebi gözlerini duyabilmeliydim
sen; yitirdiğimde tüm yaşam dengelerini
içime değen kalabalığın resmi gibi
öyle sığınmaktın
öyle kuşanmaktın

/biliyorum
bir iç savaş sebebidir gözlerin/


eski bir gramofon sessizliğinde
geçmişime uzanır ellerin
en çok da bilincim sarsılır,
tutarım kendimi


Yasir Ahıskalı