Yazı Dilinde Ki Bereketin İlleti!

İstifade ettim

Böyle nadide satırlar

Yazabilmeyi çok isterdim

Ve onun için hayli imrendim

Daimilikten sıyrılarak şimdi

Bir anda derinlerde nefeslendim

Efkârımın tarumar olmuş ikliminde

Sanki bir ahenk meşkini keşfettim

Tefekkür vuzuhundan neşet ettim

İdrakin içselliğe uzanan seyrine indim

Kendin adeta meçhulün nefesindeydim

En derken tercih keşmekeşliğini gördüm

Ben derken içindeki canavardan ürktüm

Sen derken nezaketi hal dilini de öteledim

Biz kimliğinden yoksun nefesleri sobeledik

İz derken o kutsal iki emanetti göremedik

Tiz derken bir nara sandık azapla yaşadık

Rahmeti fütursuzluğumuza safahat yaptık

Ama siz yazarken sizi okurken çok şaşırdım

Sığlığa paye vermeyip vakarı sergiliyordunuz

Anlaşılmak için yazmak ancak tesir içinde işti

Onu da yalnızca halk eden verirdi kimin eliydi

Derken siz sanki bir başka âlem anlatıyordunuz

Sanki hava gibi, su gibi, toprak gibi, hali aşk gibi

Siz sevda dilini konuşan onunla anlamlaşandınız

Siz bir kutsi gaye etrafında tavaf yapan bir erdiniz

Siz güllerin efendisinden rahmetin sebebi ümmettiniz

Siz arzı cihanın en şerefli addettiği ahseni takvim idiniz

Eyvallah diyorum huzur ve sükûnumu sizlerle buluyorum