Sevgi Dedim

Kar tanesinin usulca düşüşünde,
Bebeklerin masumca gülüşünde,
Bülbülün gül için ötüşünde,
Bir haldir sevgi dedim

Kay’sı mecnuna çeviren,
Leyla’yı olgunluğa erdiren,
Ötesine aşk denilen,
Bir özdür sevgi dedim

Annelerin şefkatli ninnisinde,
Çiçeklerin bin bir renginde,
Her kişinin iç derinliğinde,
Bir histir sevgi dedim

Mevlana’ya “yeni şeyler” söyleten,
Yunus’a “yaratılanı hoş gör” dedirten,
Gönül erlerini her dem kükreten,
Bir sözdür sevgi dedim

Dünyayı yaşanır kılacak,
Akan kanları durduracak,
İnsanlığı cennete ulaştıracak,
Bir sırdır sevgi dedim

Putları bir bir kırdırtan,
Bozuk düzeni doğrultan,
Kalbi katıları kudurtan,
Bir duruştur sevgi dedim

Varlığıyla melekleri aştıran,
Yokluğuyla insanı aşağılaştıran,
Kötülüğü hepten uzaklaştıran,
Bir dosttur sevgi dedim

Hiç iken, kendimizi bulduran,
Ezelden ebede her yeri dolduran,
Yok olup gitmeyi durduran,
Bir var oluştur sevgi dedim

Gözlerin arayıp durduğu,
Mazlumun asırlardır umduğu,
Karanlık yüzlerin korktuğu,
Bir ışıktır sevgi dedim