Bir Avuçtu Umutlarım.

Bir Avuçtu Umutlarım


Saklamadım ilk kez,

Açtım bugün kumbaramı

Saydım,

Bir avuçtu umutlarım



Zaman içinde hayatla yoğrulmuştum

Yenilgilerle yenmeyi öğrendim

Taze umutlarımla sıcak ekmekler ummuştum

Kırıntılarla yetinmeyi öğrendim

Mutluluğa ayarlı,tebessüme kurulmuştum

Gözyaşlarıyla sevinmeyi öğrendim



Dallarımda umutlar yeşermişti hep,

Gönül bahçemde umutdan güller açmıştı

Gecemin ardına umut doğmuştu

Ve aslında,

Kaldırımları ıslatan da,bulutların umudu olmuştu



Kitlenen kapılar ardında kalmıştım hep,

Umutdan anahtarlar yapmıştım kendime

Sürgün sevdalar arasında savrulmuştum hep,

Umudu sürmüştüm ağlayan gözlerime



Gökyüzünün maviliğiyle renklenmişti hayatım

Geceme dökülmüştü münzevi yıldızlar

Hayat aynasında yansımıştı anılarım

Bir yol olmuştu önümde,yorgun zamanlar



Zaman içinde bir başka zamandaydım

Karanlık gecenin umut ışığındaydım

Zamandı gece,mekândı gece

Suskun yüreğime yağandı gece

Yine kaldık başbaşa

Sevgiler yarım,duygular karmaşa

Umut döksem kucağına aydınlanır mısın?

Neler gizlediğini banada anlatır mısın?

Sahte sevdalar kıyıma vurmuş neye yarar!

Kalbim,kendi kadar büyük olan sevdayı arar!



Ve gece,

Bak son kez gözlerime

Benimde duygularımı gizle

Sus

Kimsenin bilmediği umutlarımı izle



Saklamadım ilk kez,

Açtım bugün kumbaramı

Saydım,

Bir avuçtu umutlarım

------------------------------------------------

İşte seslendim geceye,yorgun sabahların arkasından

Hüzne yordum suskun kelimeleri

Öğrendim,ağlasamda umutla tebessüm etmeyi



Şimdi ise,



Her kötü gidişin ardından,

her güneşin ardından,

dökülür yüreğime bir avuç olan umutlarım


alıntı(yazan kardeşimin emeğine sağlık)