Kerbela Anlaşılmaz, Belaya Ağlamadan

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-03-2012

KERBELA ANLAŞILMAZ, BELAYA AĞLAMADAN

Kendime ağlıyorum, Kerbela dendiğinde

Matemler meclisinde, bazense bir düğünde

Gözlerim durmaz benim, bir zincir gördüğümde

Kendime ağlıyorum

Muharrem girdiğinde

Kendime ağlıyorum

Zeynep adı duyunca

Sayıları sayarken, yetmiş iki deyince

Farkında olmayanlar hele beyaz giyince

Üzüntüm artar benim

Matem Ay’ı boyunca

Kendime ağlıyorum, susuz biri görünce

Parçalanır yüreğim, yere hasır serince

Hemen aklıma gelir yaralanmış görünce

İçim karalar bağlar

Muharrem’e girince

Kendime ağlıyorum, Ali Ekber duyunca

Peygambere çok benzer, birde onun huyunca

O kadar benzerdi ki, boyu bile boyunca

Kendimi hiç tutamam, bunları okuyunca

Kendime ağlıyorum, Abbas adı gelince

Susuz olan birisi, birine su verince

Kolu kopmuş, haberi, bir yerlerde görünce

Abbas gelir aklıma, benim her şeyden önce

Kendime ağlıyorum, Kasım’ın nazarında

Ben olsam ne yapardım, öyle can pazarında

Gözyaşımı dökerek, ben şiir yazarımda

Kan dökemedim diye kendime kızarımda

Kendime ağlıyorum, Ali Asger yaşında

Çocukta bir kan görsem, boğazında, başında

Nerde olsa fark etmez, kundağında, döşünde

Gözü ağlar bulurum, ta sabahın beşinde

Kendime ağlıyorum, Rukeyye oldu esir

Acaba ne buldular, onlara nasıl kusur

Ne olur bağlamayın, zincir elini kesir

Veledi zinalara, sözler etmez ki tesir

Kendime ağlıyorum, Sekineyle birlikte

Benzeri görülmemiş, bu olay zaten ilkte

Günler iyi geçer mi? Düşmana esirlikte

Bunların üstüne yok, zulüm ve diktelikte

Kendime ağlıyorum, kafamı kaldırmadan

Öyle ağlıyorum ki, kimseye aldırmadan

Onları anlayamam, ağlasam hiç durmadan

Kerbela anlaşılmaz, Kerbela’ ya varmadan

Kendime ağlıyorum, Zülcenaha bir bakın

Zülcenah, Hüseyin’ e baktım ki benden yakın

Gıpta olabilir ya, kıskandı sanman sakın

Gözyaşı döküyorum, bende olayım yakın

Kendime ağlıyorum, gözyaşıma bakınca

Ben de olmak isterim, bir o kadar yakınca

Ağlamak istiyorum, sizce yoksa sakınca

Kendime ağlıyorum, Kerbela’ ya bakınca

Kendime ağlıyorum, Hüseyin’ e ağlarken

Ali Ekber meydanda, Hüseyin’de ağlarken

Baba gitme diyerek, çocuklarda ağlarken

Ben durabilir miyim? Zeynep Şam’da ağlarken

(Siz nasıl durursunuz? Zehra Betül ağlarken)

08-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kerbela Anlaşılmaz, Belaya Ağlamadan KERBELA ANLAŞILMAZ, BELAYA AĞLAMADAN Kendime ağlıyorum, Kerbela dendiğinde Matemler meclisinde, bazense bir düğünde Gözlerim durmaz benim, bir zincir gördüğümde Kendime ağlıyorum Muharrem girdiğinde Kendime ağlıyorum Zeynep adı duyunca Sayıları sayarken, yetmiş iki deyince Farkında olmayanlar hele beyaz giyince Üzüntüm artar benim Matem Ay’ı boyunca Kendime ağlıyorum, susuz biri görünce Parçalanır yüreğim, yere hasır serince Hemen aklıma gelir yaralanmış görünce İçim karalar bağlar Muharrem’e girince Kendime ağlıyorum, Ali Ekber duyunca Peygambere çok benzer, birde onun huyunca O kadar benzerdi ki, boyu bile boyunca Kendimi hiç tutamam, bunları okuyunca Kendime ağlıyorum, Abbas adı gelince Susuz olan birisi, birine su verince Kolu kopmuş, haberi, bir yerlerde görünce Abbas gelir aklıma, benim her şeyden önce Kendime ağlıyorum, Kasım’ın nazarında Ben olsam ne yapardım, öyle can pazarında Gözyaşımı dökerek, ben şiir yazarımda Kan dökemedim diye kendime kızarımda Kendime ağlıyorum, Ali Asger yaşında Çocukta bir kan görsem, boğazında, başında Nerde olsa fark etmez, kundağında, döşünde Gözü ağlar bulurum, ta sabahın beşinde Kendime ağlıyorum, Rukeyye oldu esir Acaba ne buldular, onlara nasıl kusur Ne olur bağlamayın, zincir elini kesir Veledi zinalara, sözler etmez ki tesir Kendime ağlıyorum, Sekineyle birlikte Benzeri görülmemiş, bu olay zaten ilkte Günler iyi geçer mi? Düşmana esirlikte Bunların üstüne yok, zulüm ve diktelikte Kendime ağlıyorum, kafamı kaldırmadan Öyle ağlıyorum ki, kimseye aldırmadan Onları anlayamam, ağlasam hiç durmadan Kerbela anlaşılmaz, Kerbela’ ya varmadan Kendime ağlıyorum, Zülcenaha bir bakın Zülcenah, Hüseyin’ e baktım ki benden yakın Gıpta olabilir ya, kıskandı sanman sakın Gözyaşı döküyorum, bende olayım yakın Kendime ağlıyorum, gözyaşıma bakınca Ben de olmak isterim, bir o kadar yakınca Ağlamak istiyorum, sizce yoksa sakınca Kendime ağlıyorum, Kerbela’ ya bakınca Kendime ağlıyorum, Hüseyin’ e ağlarken Ali Ekber meydanda, Hüseyin’de ağlarken Baba gitme diyerek, çocuklarda ağlarken Ben durabilir miyim? Zeynep Şam’da ağlarken (Siz nasıl durursunuz? Zehra Betül ağlarken)